Συνθήκη Ανακωχής της Κορέας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Συνθήκη Ανακωχής της Κορέας (κορεατικά: 한국휴전협정, κινεζικά: 朝鲜停战协定, αγγλικά: Korean Armistice Agreement) είναι η συνθήκη ανακωχής που σταμάτησε τις εχθροπραξίες του Πολέμου της Κορέας. Η συνθήκη υπόγράφτηκε από τον Αμερικανό Αντιστράτηγο Γουίλιαμ Κέλι Χάρισον Τζ., ο οποίος αντιπροσώπευε τα Ηνωμένα Έθνη, τον Βορειοκορεάτη Στρατηγό Ναμ Ιλ, ο οποίος αντιπροσώπευε τον Κορεατικό Λαΐκό Στρατό και ο Πενγκ Ντεχουάι από τον Λαίκό Εθελοντικό Στρατό της Κίνας.[1] Η συνθήκη υπογράφτηκε συγκεκριμένα στις 27 Ιουλίου 1953 (με τον πόλεμο να μένεται από το 1950) και ο σκοπός της ήταν «να εξασφαλιστεί η πλήρης παύση των εχθροπραξιών και όλων των ένοπλων ενεργειών στην Κορέα, μέχρι να επιτευθχεί μία ειρηνική λύση».[2]
Κατά τη διάρκεια των υπογραφών της Συνθήκης, η οποία βρίσκεται σε ισχύ έως και σήμερα | |
Τύπος | Ανακωχή |
---|---|
Υπογραφή | 27 Ιουλίου 1953 |
Τοποθεσία | Παμουντζόν |
Υπογράφοντες | / Γουίλιαμ Κέλι Χάρισον Τζ. Ναμ Ιλ Πενγκ Ντεχουάι |
Συμβαλλόμενοι | Ηνωμένα Έθνη Λαϊκός Στρατός Κορέας Εθελοντικός Λαΐκός Στρατός Κίνας |
Γλώσσες | Αγγλικά - Κορεατικά - Κινεζικά |
Κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης της Γενεύης του 1954 στην Ελβετία, ο Κινέζος πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Τσου Εν Λάι πρότεινε να εφαρμοστεί μια ειρηνευτική συνθήκη στη χερσόνησο της Κορέας. Ωστόσο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Φόστερ Ντουλς, δεν δέχτηκε αυτήν την προσπάθεια επίτευξης μιας τέτοιας συνθήκης. Έως και σήμερα δεν έχει επιτευχθεί ποτέ τελικός διακανονισμός για την ειρήνη.[3] Η υπογεγραμμένη ανακωχή καθιέρωσε την Κορεατική Αποστρατικοποιημένη Ζώνη (DMZ), το de facto νέο σύνορο μεταξύ των δύο εθνών, επίσης, τέθηκε σε ισχύ η κατάπαυση του πυρός και, τέλος, ολοκλήρωσε τον επαναπατρισμό των αιχμαλώτων πολέμου. Η DMZ πλησιάζει στον 38ο παράλληλο και έχει χωρίσει τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα από την υπογραφή της Κορεατικής Συνθήκης Ανακωχής το 1953.
Ωστόσο, η Νότια Κορέα δεν υπέγραψε ποτέ τη Συμφωνία Ανακωχής, λόγω της άρνησης του Προέδρου Σίνγκμαν Ρι να αποδεχτεί ότι απέτυχε να ενώσει την Κορέα με τη βία, όπως ήταν κι ο σκοπός του.[4][5] Η Κίνα ομαλοποίησε τις σχέσεις και υπέγραψε μια ειρηνευτική συνθήκη με τη Νότια Κορέα το 1992. Το 1994, η Κίνα αποχώρησε από την Επιτροπή Στρατιωτικής Αντιστράτευσης, αφήνοντας ουσιαστικά τη Βόρεια Κορέα και τη Διοίκηση του ΟΗΕ ως τους μοναδικούς συμμετέχοντες στη συμφωνία ανακωχής.[6][7] Το 2011, η Νότια Κορέα δήλωσε ότι η Βόρεια Κορέα είχε παραβεί την ανακωχή 221 φορές.[8] Αν και κατά το τέλος της δεκαετίας του 2010, έχουν βελτιωθεί οι σχέσεις των δύο χωρών, με τον Νοτιοκορεάτη πρόεδρο, Μουν Τζε-ιν, να λέει ότι εώς και το 2045, θα έχει επιτευχθεί η ειρηνική συμβίωση και ενοποίηση της Κορέας.[9]