Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος (Καλαμάτα, 9 Ιουνίου 1988) είναι Έλληνας πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίστηκε τελευταία φορά ως κεντρικός αμυντικός για την ισπανική Ρεάλ Μπέτις. Έχει αγωνιστεί επίσης σε ΑΕΚ, Νίκη Βόλου, Τζένοα, Μίλαν, Βέρντερ Βρέμης, Μπορούσια Ντόρτμουντ, Άρσεναλ και Ολυμπιακό.
.jpg) Ο Παπασταθόπουλος με τη φανέλα της Άρσεναλ | |||
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 9 Ιουνίου 1988 | ||
| Τόπος γέννησης | Ρέθυμνο, Ελλάδα | ||
| Ύψος | 1,85 μ. | ||
| Θέση | Κεντρικός αμυντικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| Αίας Καλαμάτας | |||
| -2004 | Απόλλων Πεταλιδίου | ||
| 2004-2005 | ΑΕΚ | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2005-2008 | ΑΕΚ | 38 | (1) |
| 2006 | →Νίκη Βόλου | 11 | (0) |
| 2008-2010 | Τζένοα | 51 | (2) |
| 2010-2011 | ΑΚ Μίλαν | 5 | (0) |
| 2011-2012 | Τζένοα | 0 | (0) |
| 2011-2012 | →Βέρντερ Βρέμης | 30 | (1) |
| 2012-2013 | Βέρντερ Βρέμης | 29 | (1) |
| 2013-2018 | Μπορούσια Ντόρτμουντ | 130 | (7) |
| 2018-2021 | Άρσεναλ | 44 | (3) |
| 2021-2023 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 94 | (2) |
| 2023-2024 | Ρεάλ Μπέτις | 4 | (0) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 2003-2005 | Ελλάδα Κ17 | 11 | (2) |
| 2005-2007 | Ελλάδα Κ19 | 13 | (2) |
| 2007-2010 | Ελλάδα Κ21 | 7 | (2) |
| 2007-2019 | Ελλάδα | 90 | (3) |
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής
Σε συλλογικό επίπεδο
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία στην ομάδα του Αίαντα Καλαμάτας και έπειτα στην ομάδα του [Αστέρας Βαρης], απ' όπου το 2005 τον απέκτησε η ΑΕΚ. Τον Ιανουάριο του 2006 αγωνίστηκε με δανεισμό στη Νίκη Βόλου για να επιστρέψει στην ΑΕΚ μετά από 6 μήνες.
Την 1η Αυγούστου 2008, μετεγγράφηκε έναντι 3,8 εκατομμυρίων ευρώ στην ιταλική Τζένοα, από την οποία τον απέκτησε η Μίλαν[1] τον Ιούλιο του 2010, έναντι του ποσού των 4,5 εκατομμυρίων ευρώ και την παραχώρηση τριών παικτών από τις ακαδημίες της, με τη μορφή δανεισμού. Η ΑΕΚ εισέπραξε περίπου 700.000 ευρώ (το 15% του ποσού που κόστισε στη Μίλαν ο παίκτης) από την Τζένοα λόγω των δικαιωμάτων μεταπώλησης, όπως είχαν συμφωνήσει οι δύο ομάδες στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων της πρώτης μετεγγραφής του παίκτη.
Στους «ροσονέρι» δεν κατάφερε να καθιερωθεί, με αποτέλεσμα την αμέσως επόμενη χρονιά να επιστρέψει στην Τζένοα, ως αντάλλαγμα στο πλαίσιο της μετεγγραφής του Κέβιν-Πρινς Μπόατενγκ. Δεν παρέμεινε ωστόσο στην προηγούμενή του ομάδα και στη γνώριμή του Γένοβα, καθώς στη συνέχεια παραχωρήθηκε ως δανεικός στη γερμανική Βέρντερ Βρέμης,[2] από την οποία και αποκτήθηκε με κανονική μετεγγραφή την επόμενη χρονιά, έπειτα από τις πολύ καλές του εμφανίσεις στον σύλλογο της Βρέμης.[3]
Από το καλοκαίρι του 2013 μέχρι και το 2018 αγωνίστηκε με τα χρώματα της Μπορούσια Ντόρτμουντ,[4] η οποία τον απέκτησε έναντι 9,9 εκατομμυρίων ευρώ και αποτέλεσε τότε τη δεύτερη ακριβότερη μετεγγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή όλων των εποχών, μετά από αυτήν του Γιούρκα Σεϊταρίδη στην Ντιναμό Μόσχας το 2005.[5] Τον Ιανουάριο του 2017 αναδείχτηκε κορυφαίος αμυντικός της Μπούντεσλιγκα για το πρώτο μισό της περιόδου 2016-17.[6]
Στις 2 Ιουλίου 2018 ανακοινώθηκε η μεταγραφή του στην Άρσεναλ με συμβόλαιο διάρκειας τριών ετών.[7]
Στις 25 Ιανουαρίου 2021, υπέγραψε συμβόλαιο 2,5 ετών με τον Ολυμπιακό, με ελεύθερη μεταγραφή.[8]
Στις 18 Μάϊου 2024 ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την ενεργό δράση ώστε να επιστρέψει στην οικογένειά του.
Σε εθνικές ομάδες
Στις 5 Φεβρουαρίου 2008, πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την εθνική Ελλάδας σε φιλικό αγώνα εναντίον της Τσεχίας (1-0) που διεξήχθη στη Λευκωσία, όταν υπό τις οδηγίες του Ότο Ρεχάγκελ ξεκίνησε ως βασικός και αντικαταστάθηκε στην ανάπαυλα του ημιχρόνου από τον Αβραάμ Παπαδόπουλο.
Παρά το γεγονός ότι μετείχε στην προετοιμασία της ομάδας για την τελική φάση του Euro 2008 δεν επιλέχθηκε τελικά από τον Γερμανό προπονητή στην τελική 23άδα που ταξίδεψε στα γήπεδα της Αυστρίας.
Δύο χρόνια αργότερα όμως αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της εθνικής Ελλάδας στο Μουντιάλ 2010 που διεξήχθη στη Νότια Αφρική, ενώ το ίδιο συνέβη και με προπονητή τον Πορτογάλο Φερνάντο Σάντος στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας για το Euro 2012.
Υπήρξε μέλος της αποστολής που συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2014 στη Βραζιλία,[9] αγωνιζόμενος και τις τέσσερις φορές ως βασικός, ενώ ήταν ο σκόρερ εναντίον της Κόστα Ρίκα στη φάση των 16.
Μετά το τέλος της διοργάνωσης και την αποχώρηση του Γιώργου Καραγκούνη, εξελέγη ως ένας από τους τέσσερις αρχηγούς της ομάδας, μαζί με τους Δημήτρη Σαλπιγγίδη, Βασίλη Τοροσίδη και Γιώργο Σαμαρά, έπειτα από ψηφοφορία μεταξύ των ποδοσφαιριστών,[10] όντας ο νεότερος ηλικιακά των τεσσάρων.
Υπήρξε επίσης βασικό στέλεχος της εθνικής Νέων που αγωνίστηκε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος Νέων το 2007.[11]
Στατιστικά στοιχεία ανά περίοδο
| Σύλλογος | Περίοδος | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | Ευρωπαϊκές διοργανώσεις1 |
Σύνολο | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Συμμετοχές | Τέρματα | Συμμετοχές | Τέρματα | Συμμετοχές | Τέρματα | Συμμετοχές | Τέρματα | ||
| ΑΕΚ | 2005–06 | 0 | 0 | 2 | 1 | 0 | 0 | 2 | 1 |
| Νίκη Βόλου | 2005–06 | 11 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 11 | 0 |
| ΑΕΚ | 2006–07 | 14 | 0 | 1 | 0 | 4 | 0 | 19 | 0 |
| 2007–08 | 24 | 1 | 1 | 0 | 8 | 0 | 33 | 1 | |
| Ελλάδα | 49 | 1 | 4 | 1 | 12 | 0 | 65 | 2 | |
| Τζένοα | 2008–09 | 21 | 2 | 2 | 0 | 0 | 0 | 23 | 2 |
| 2009–10 | 30 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | 36 | 0 | |
| Μίλαν | 2010–11 | 5 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 7 | 0 |
| Ιταλία | 56 | 2 | 5 | 0 | 5 | 0 | 66 | 2 | |
| Βέρντερ Βρέμης | 2011-12 | 30 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 31 | 1 |
| 2012-13 | 29 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 30 | 1 | |
| Μπορούσια Ντόρτμουντ | 2013-14 | 28 | 1 | 5 | 0 | 8 | 0 | 41 | 1 |
| 2014-15 | 21 | 1 | 4 | 0 | 6 | 1 | 31 | 2 | |
| 2015-16 | 25 | 1 | 5 | 0 | 10 | 0 | 40 | 1 | |
| 2016-17 | 26 | 2 | 5 | 0 | 9 | 1 | 40 | 3 | |
| Γερμανία | 159 | 7 | 21 | 0 | 33 | 2 | 213 | 9 | |
| Άρσεναλ | 2018-2019 | 25 | 1 | 2 | 0 | 12 | 2 | 39 | 3 |
| 2019-20 | 19 | 2 | 5 | 1 | 5 | 0 | 29 | 3 | |
| Αγγλία | 44 | 3 | 7 | 1 | 17 | 2 | 68 | 6 | |
| Ολυμπιακός | 2020-21 | 14 | 1 | 5 | 0 | 4 | 0 | 23 | 1 |
| 2021-22 | 25 | 1 | 3 | 0 | 11 | 0 | 39 | 1 | |
| 2022-23 | 0 | 0 | 0 | 0 | 2 | 0 | 2 | 0 | |
| Ελλάδα | 39 | 2 | 8 | 0 | 17 | 0 | 64 | 2 | |
| Σύνολο σταδιοδρομίας | 347 | 15 | 45 | 2 | 84 | 4 | 476 | 21 | |
1Οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις περιλαμβάνουν το ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ και το ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ
Μέχρι 24 Αυγούστου 2022
Διακρίσεις[12]
Συλλογικές
Μίλαν
Μπορούσια Ντόρτμπουντ
- Κύπελλο Γερμανίας: 2016–17[14] φιναλίστ: 2013–14,[15] 2014–15,[16] 2015–16[17]
- Σούπερ Καπ Γερμανίας: 2013,[18] 2014[19]
Άρσεναλ
- Κύπελλο Αγγλίας: 2019–20[20]
- ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ φιναλίστ: 2018–19[21]
- Κομιούνιτι Σιλντ:2020
Ολυμπιακός
- Πρωτάθλημα Ελλάδος : 2020–21,2021-22
- Κύπελλο Ελλάδας φιναλίστ: 2020–21
Ατομικές
Προσωπική ζωή
Το 2006, όταν αγωνιζόταν ως δανεικός στη Νίκη Βόλου, προπονητής του ήταν ο Βαγγέλης Σταμουλάκης. Την ίδια περίοδο γνώρισε την κόρη του προπονητή του, Ξανθίππη, με την οποία παντρεύτηκαν το 2013 με πολιτικό γάμο στον Βόλο[23] και μετά με θρησκευτικό γάμο στο Σούνιο τον Ιούλιο του 2014.[24]
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
