Πάλη των τάξεων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η φράση πάλη των τάξεων ή ταξική πάλη εκφράζει μια βασική σχέση/λειτουργία των ανθρώπινων κοινωνιών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Τον ανταγωνισμό (πάλη) ανάμεσα στα άτομα που κατέχουν τον πλούτο και την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής (γη, εργασία, κεφάλαιο κλπ) σε κάθε κοινωνία και σε αυτούς τους ανθρώπους που ζουν από τη δουλειά τους και γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους ιδιοκτήτες του πλούτου και των μέσων παραγωγής. Για αυτό και αγωνίζονται για την ελευθερία τους. Το βασικό αυτό χαρακτηριστικό, του ποιος κατέχει μέσα παραγωγής και ποιος όχι, αποτελεί τη βασική αιτία για την εμφάνιση μέσα σε κάθε κοινωνία ομάδων με αντιτιθέμενα κοινωνικά συμφέροντα. Οι ομάδες αυτές ονομάζονται "τάξεις", "κάστες" κλπ.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: Υπάρχει πρόβλημα με το τρόπο παράθεσης των in-line πηγών: δεν έχουν συγκεκριμένες παραπομπές σε σελίδες βιβλίων και κάποιες από αυτές παραπέμπουν σε online βιβλιοπωλεία. Δεν έχουν χρησιμοποιηθεί τα πρότυπα των παραπομπών για βιβλία, εφημερίδες κλπ Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Στην ιστορία διαμόρφωσης των κοινωνιών από την αρχαιότητα ως σήμερα, η ταξική πάλη έχει ιδιαίτερο βάρος, και είναι αυτή που – σε μεγάλο βαθμό – καθόρισε και καθορίζει τις μορφές με τις οποίες συγκροτούνται οι ανθρώπινες κοινωνίες (φυλές, εθνότητες, αυτοκρατορίες, έθνη, έθνος-κράτος κλπ). Τούτο εξηγείται ως εξής: ενώ επιφανειακά η κοινωνία φαίνεται ως ένα ενιαίο πράγμα (π.χ. στην περίπτωση της πόλης-κράτους ή του έθνους-κράτους σήμερα), η πάλη ανάμεσα στην κάθε φορά άρχουσα τάξη και στους καταπιεσμένους, είναι αυτή που διαμορφώνει είτε υπόγεια είτε φανερά τον χαρακτήρα και καθορίζει την εξέλιξη των κοινωνιών.
Η πάλη των τάξεων αρχίζει να εμφανίζεται, όταν οι ανθρώπινες κοινωνίες υπερβαίνουν το επίπεδο του τροφοσυλλέκτη που προσπαθεί να βρει σε καθημερινό επίπεδο την τροφή του, και εισέρχονται σταδιακά στο επίσης πρωτόγονο επίπεδο της καλλιέργειας της γης. Μαζί με την εμφάνιση των πρώτων μεθόδων καλλιέργειας της γης και εξημέρωσης ζώων με σκοπό την τροφή και την ένδυση, εμφανίζεται και η διαδικασία αποθήκευσης αυτών των προϊόντων. Η εμφάνιση της δυνατότητας/διαδικασίας αυτής, δημιουργεί τις βάσεις για την εμφάνιση πλεονάσματος το οποίο μπορεί να αποκτήσει αξία και να πουληθεί.
Εμφανίζεται δηλαδή το εμπόριο και ο πρώτος ταξικός διαχωρισμός στην ιστορία του ανθρώπου, μαζί με το κράτος: Η κοινωνία χωρίζεται σε αυτούς που καρπώνονται το πλεόνασμα και σε αυτούς που δουλεύουν για να το παράγουν και το παραδίδουν αναγκαστικά στην κοινωνικά άρχουσα τάξη. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν οι πρώτες κοινωνίες της Φοινίκης, της Ασσυρίας, της Αιγύπτου και άλλων περιοχών, οι οποίες χωρίζονται στους ιερείς (μάγους, σαμάνους), που αποτελούσαν την άρχουσα τάξη, και όσους δούλευαν και παρέδιδαν την παραγωγή τους, υπό το φόβητρο ενός θεού, στους ιερείς.[1]