Ταπιόκα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ταπιόκα (Tapioca πορτογαλική προφορά: tapiˈɔkɐ), είναι ένα άμυλο το οποίο εξάγεται από τη ρίζα της κασάβα (Manihot esculenta). Το είδος αυτό είναι ιθαγενές στη Βόρεια Περιοχή της Βραζιλίας και έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη Νότια Αμερική. Το φυτό μεταφέρθηκε από τους Πορτογάλους και Ισπανούς εξερευνητές στο μεγαλύτερο τμήμα των Δυτικών Ινδιών και τις ηπείρους της Αφρικής και Ασίας, συμπεριλαμβάνοντας τις Φιλιππίνες και την Ταϊβάν. Σήμερα, καλλιεργείται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Είναι βασική τροφή σε πολλές περιοχές του κόσμου, η ταπιόκα χρησιμοποιείται ως πυκνωτικός παράγων σε διάφορα τρόφιμα.