Ταφικοί Λόφοι Ντίλμουν

Οι Ταφικοί Λόφοι Ντίλμουν (αραβικά:مدافن دلمون) είναι μία περιοχή Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO,^[2] που περιλαμβάνει περιοχές νεκρόπολης στο κύριο νησί του Μπαχρέιν, που χρονολογείται από τους πολιτισμούς Ντίλμουν και Ουμ Αλ Ναρ.

Ταφικοί Λόφοι Ντίλμουν
دافن دلمون
Είδος	νεκρόπολη
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Χώρα	Μπαχρέιν[1]
Προστασία	Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2019) και ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (2008–2019)
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Ταφικοί λόφοι στο Α'Αλί.

Χάρτης που δείχνει τις τοποθεσίες των αρχαίων ταφικών λόφων.

Το Μπαχρέιν είναι γνωστό από την αρχαιότητα ως ένα νησί με πολύ μεγάλο αριθμό ταφών. Τα, αρχικά, αρκετά τετραγωνικά χιλιόμετρα λόφων λέγεται ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα νεκροταφεία του αρχαίου κόσμου. Τα νεκροταφεία είναι συγκεντρωμένα στο βόρειο τμήμα του νησιού, στις περιοχές σκληρών πετρών λίγο πιο πάνω από τα αρόσιμα εδάφη καλλιεργειών - το νότιο τμήμα του νησιού είναι κυρίως αμμώδης και σαν έρημος. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου 350.000 αρχαίοι τάφοι θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί αποκλειστικά από τον τοπικό πληθυσμό για πολλές χιλιάδες χρόνια. Οι τάφοι δεν είναι όλοι της ίδιας εποχής ή ακριβώς του ίδιου είδους και μπορεί να ποικίλλουν σημαντικά σε μέγεθος σε διαφορετικές περιοχές των λόφων. Η έρευνα, υπό την αιγίδα του Εθνικού Μουσείου του Μπαχρέιν (με την Ιστορική και Αρχαιολογική Κοινωνία του Μπαχρέιν να δείχνει ενθουσιώδες ενδιαφέρον), συνεχίζεται ακόμα, ώστε να αποτελέσει ένα σταθερό χρονοδιάγραμμα για όλες αυτές τις παραλλαγές και συνέχειες, καθώς και τις συνέπειες για την κοινωνία ή κοινωνίες που τους παρήγαγαν.

Ανασκαφές

Τη δεκαετία του 1950, μία ομάδα από τη Δανία έκανε ανασκαφές στο Καλ'ατ αλ-Μπαχρέιν, την πρωτεύουσα της Εποχής του Ορείχαλκου, όταν άνοιξε κάποιους τύμβους και ανακάλυψε αντικείμενα που χρονολογούνται γύρω στα 4100-3700 π.Χ., του ίδιου πολιτισμού.^{[3] [4]} Πολλοί άλλοι άρχισαν να ανασκάπτουν περισσότερους από τους τάφους, δίνοντας μια άποψη για την κατασκευή και το περιεχόμενο αυτών των τάφων.^{[5] [6]}

Νεκρικοί θάλαμοι

Κάθε ένας από τους τύμβους αποτελείται από ένα κεντρικό πέτρινο θάλαμο που περικλείεται από ένα χαμηλό δακτυλιοειδή τοίχο και καλύπτεται από χώμα και χαλίκι. Το μέγεθος των αναχωμάτων ποικίλλει, αλλά η πλειοψηφία τους είναι 4,5 με 9 μέτρα σε διάμετρο και 1-2 μέτρα σε ύψος. Οι μικρότεροι λόφοι περιέχουν συνήθως μόνο ένα θάλαμο. Οι θάλαμοι είναι συνήθως ορθογώνιοι με μία ή δύο εσοχές στο βορειοανατολικό άκρο. Περιστασιακά, υπάρχουν επιπλέον ζευγάρια κοιλωμάτων κατά μήκος της μέσης των μεγαλύτερων θαλάμων.^[5][6]

Αν και οι θάλαμοι περιείχαν συνήθως έναν τάφο ο καθένας, μερικοί περιέχουν αρκετούς ανθρώπους και οι δευτερεύοντες θάλαμοι συχνά δεν περιέχουν κανέναν. Οι νεκροί γενικά ήταν τοποθετημένοι με τα κεφάλια τους στο άκρο του κοιλώματος και ξαπλωμένοι στη δεξιά πλευρά τους. Τα σώματα συνοδεύονταν από λίγα αντικείμενα. Υπήρχαν μερικά κομμάτια κεραμικών και περιστασιακά σφραγίδες κελύφους ή πέτρας, καλάθια σφραγισμένα με άσφαλτο, αντικείμενα ελεφαντόδοντου, βάζα από πέτρα και χάλκινα όπλα. Οι σκελετοί είναι αντιπροσωπευτικοί και των δύο φύλων με προσδόκιμο ζωής περίπου τα 40 έτη. Τα μωρά γενικά θάβονταν στο εξωτερικό του δακτυλιοειδή τοίχου. Ο μέσος αριθμός παιδιών ανά οικογένεια ήταν 1,6 άτομα.^{[5] [6]}

Αντιπαραθέσεις διατήρησης

Οι προσπάθειες για την προστασία των ταφικών αναχωμάτων έχουν αντιταχθεί από θρησκευτικούς φονταμενταλιστές, που τους θεωρούν μη ισλαμικούς και ζήτησαν να σκυροδετηθούν για στέγαση. Κατά τη διάρκεια μιας κοινοβουλευτικής συζήτησης στις 17 Ιουλίου 2005, ο ηγέτης του κόμματος του Σαλαφισμού, al Asalah, Σεΐχης Άντελ Μούβντα, δήλωσε ότι: «η στέγαση για τους ζωντανούς είναι καλύτερη από τους τάφους για τους νεκρούς. Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τις ισλαμικές μας ρίζες και όχι για κάποιο αρχαίο πολιτισμό από άλλο τόπο και χρόνο, που μας έδωσε μόνο ένα βάζο εδώ και ένα οστό εκεί».^[7]

Δείτε επίσης

• Κατάλογος αρχαιολογικών τόπων στο Μπαχρέιν

Παραπομπές

1. whc.unesco.org/en/list/1542. Ανακτήθηκε στις 5  Μαΐου 2022.
2. «Seven cultural sites inscribed on UNESCO's World Heritage List». UNESCO. 6 Ιουλίου 2019.
3. «Bahrain digs unveil one of oldest civilisations». BBC News. 21 Μαΐου 2013.
4. «In Bahrain, development chips away at world's largest, oldest burial site». CNN. 1 Νοεμβρίου 2013.
5. Flemming Højlund, 2007, The Burial Mounds of Bahrain: Social Complexity in Early Dilmun.
6. Crawford, 2016, Dilmun Temple At Saar.
7. . http://www.gulf-daily-news.com/1yr_arc_articles.asp?Article=117330&Sn=BNEW&IssueID=28120&date=7/18/2005.^{[νεκρός σύνδεσμος]}