Τηλεγραφία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η τηλεγραφία, από τις ελληνικές λέξεις τηλε- (μακριά) και γραφή, είναι η μεγάλης απόστασης μετάδοση γραπτών μηνυμάτων χωρίς φυσική μεταφορά των επιστολών, αρχικά με την αλλαγή αντικειμένων που μπορούσαν να γίνουν ορατά από απόσταση (οπτική τηλεγραφία). Η ραδιοτηλεγραφία ή ασύρματη τηλεγραφία μεταδίδει μηνύματα με τη χρήση ραδιοκυμάτων. Η τηλεγραφία περιέχει και σύγχρονες μορφές μετάδοσης δεδομένων όπως τηλεομοιοτυπία (φαξ), ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και δίκτυα υπολογιστών εν γένει.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Μηνύματα τηλεγραφίας τα οποία αποστέλλονται από χειριστές τηλέγραφων με χρήση σημάτων Μορς λέγονται τηλεγραφήματα. Αργότερα τα τηλεγραφήματα που μεταδόθηκαν με δίκτυο τηλέτυπων (τέλεξ), ένα διακοπτικό δίκτυο τηλεκτυπωτών, παρόμοιο με το τηλεφωνικό, ονομάζονταν τηλετυπίες. Πριν τη διάδοση και πτώση του κόστους των υπεραστικών και διεθνών τηλεφωνημάτων τα τηλεγραφήματα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή. Τα τηλεγραφήματα χρησιμοποιούνταν συχνά για την επιβεβαίωση εμπορικών συμφωνιών και, αντίθετα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, θεωρούνταν συχνά δεσμευτικά νομικά έγγραφα για την ολοκλήρωση εμπορικών συναλλαγών.