Τιρ να Νογκ
Το νησί της αιώνιας νεότητας στην ιρλανδική μυθολογία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Τιρ να Νογκ (ιρλανδικά: Tír na nÓg) «το νησί της αιώνιας νεότητας», στην ιρλανδική μυθολογία είναι ένας από τους κόσμους της μεταθανάτιας ζωής του κελτικού Άλλου κόσμου, ο τόπος όπου όλοι, σύμφωνα με το μύθο, παρέμεναν νέοι, όπου δεν υπήρχαν ασθένειες, το κλίμα ήταν πάντα ήπιο και δεν υπήρχε πείνα ούτε δυστυχία. Ήταν τόπος διαμονής των φυλών της θεάς Ντάνου. Στην προφορική παράδοση αναφέρεται ότι το νησί βρισκόταν στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Ιρλανδίας, στην ιρλανδική επαρχία Μάνστερ, νότια των βράχων του Μοχέρ. Είναι γνωστό από τον μύθο του Όισιν και της Νίαμ.[1]
Παρόμοιοι μύθοι στους βόρειους κελτικούς πολιτισμούς περιλαμβάνουν τοποθεσίες όπως το Μόι Μελ, το Άβαλον και το Μπραζίλ. Είναι το κελτικό αντίστοιχο των Ηλυσίων Πεδίων της ελληνικής μυθολογίας και της Βαλχάλλα της σκανδιναβικής μυθολογίας.[2]