Το χειμωνιάτικο παραμύθι (Σαίξπηρ)
θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το χειμωνιάτικο παραμύθι (αγγλικός τίτλος: Winter 's Tale) είναι πεντάπρακτο θεατρικό έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, ένα από τα τελευταία έργα του που θεωρείται ότι γράφτηκε το 1610 ή το 1611. Δημοσιεύθηκε το 1623.[1]
Σκηνή από το Χειμωνιάτικο παραμύθι (1845) | |
Συγγραφέας | Ουίλλιαμ Σαίξπηρ |
---|---|
Τίτλος | The Winter's Tale |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1611 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1623 |
Μορφή | θεατρικό έργο |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κύρια θέματα του έργου είναι η ζήλια, η εκδίκηση και η συγχώρεση. Η υπόθεση αναφέρεται στην ιστορία του βασιλιά Λεόντιου, που οι υποψίες του ότι η γυναίκα του τον απατά οδήγησαν την οικογένειά του στην καταστροφή και τον ίδιο στη δυστυχία και τη μοναξιά. Ο Σαίξπηρ του δίνει μια δεύτερη ευκαιρία: μετανιώνει, αυτοί που αδίκησε τον συγχωρούν και εξιλεώνεται για τα λάθη του.[2]
Σύγχρονοι μελετητές κατατάσσουν το έργο συνήθως ως μία από τις «ύστερες ρομαντικές κωμωδίες» του Σαίξπηρ. Αν και ταξινομήθηκε μεταξύ των κωμωδιών, ορισμένοι κριτικοί θεωρούν ότι είναι ένα από τα «προβληματικά έργα» του Σαίξπηρ λόγω της δραματικής έντασης των τριών πρώτων πράξεων, ενώ οι δύο τελευταίες μετατρέπονται σε κωμωδία και τελειώνουν με αίσιο τέλος.
Το έργο υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλές από την εποχή του μέχρι σήμερα. Αναβιώνει σε διάφορες παραγωγές και διασκευές από κορυφαίους θεατρολόγους στην ιστορία των σαιξπηρικών παραστάσεων.[3][4]Έχει συχνά διασκευαστεί για τον κινηματογράφο, την όπερα και την τηλεόραση.
Η κύρια πλοκή του Χειμωνιάτικου παραμυθιού προέρχεται από το ποιμενικό ειδύλλιο Παντόστο του Ρόμπερτ Γκρην που δημοσιεύτηκε το 1588.[5]