Ο σερ Τσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον (Charles Scott Sherrington, 27 Νοεμβρίου 1857 – 4 Μαρτίου 1952) ήταν Βρετανός νευροφυσιολόγος, ιστολόγος, βακτηριολόγος, και παθολόγος, Πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας. Βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής μαζί με τον Έντγκαρ Άντριαν το 1932 για την έρευνά τους επί της λειτουργίας των νευρώνων[5][6]. Πριν από την έρευνά τους, πιστευόταν ότι τα ανακλαστικά αποτελούσαν μεμονωμένη δραστηριότητα που περιοριζόταν σε ένα τόξο ανακλαστικών. Ο Σέρινγκτον κατέδειξε ότι τα ανακλαστικά απαιτούν ολοκληρωμένη ενεργοποίηση και απέδειξε την αντίστροφη νευρική εντολή στους μύες (Νόμος του Σέρινγκτον)[7][8]. Η εναλλακτική του εξήγηση της επικοινωνίας των νευρικών κυττάρων (νευρώνων) δια των συνάψεων βοήθησε στη διαμόρφωση της σύγχρονης κατανοήσεως του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Γρήγορες Πληροφορίες Τσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον, Όνομα στη μητρική γλώσσα ...
Τσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον |
---|
|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Charles Scott Sherrington (Αγγλικά) |
---|
Γέννηση | 27 Νοεμβρίου 1857[1][2][3] Λονδίνο[4] |
---|
Θάνατος | 4 Μαρτίου 1952[1][2][3] Ήστμπουρν[4] |
---|
Υπηκοότητα | Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
---|
Σπουδές | Φίτζγουίλιαμ Κόλετζ, Κολλέγιο Γκόνβιλ και Κης, Ipswich School, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Ιατρική σχολή Νοσοκομείου Σεντ Τόμας |
---|
Βραβεύσεις | Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας, βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1932), Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, Μετάλλιο Κόπλυ (1927), Βασιλικό Μετάλλιο (1905), Silliman Memorial Lectures (1904), Τάγμα της Αξίας του Ηνωμένου Βασιλείου, Croonian Lecture (1897) και μετάλλιο Μπέιλι (1899) |
---|
Επιστημονική σταδιοδρομία |
---|
Ερευνητικός τομέας | νευροβιολογία, φυσιολογία, Ιστολογία, βακτηριολογία και παθολογοανατομία |
---|
Αξίωμα | πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας (1920, 1925) |
---|
Ιδιότητα | ιατρός, νευρολόγος, διδάσκων πανεπιστημίου, παθολόγος και φυσιολόγος |
---|
Διδακτορικός καθηγητής | Michael Foster και John Newport Langley |
---|
δεδομένα (π • σ • ε
) |
Κλείσιμο