Τόντορ Ζίβκοφ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τόντορ Χρίστοβ Ζίβκοβ (βουλγάρικα: Toдор Xpиcтoв Живков,[lower-greek 1] 7 Σεπτεμβρίου 1911 – 5 Αυγούστου 1998) ήταν Βούλγαρος πολιτικός, επικεφαλής της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας (ΛΔΒ) από τις 4 Μαρτίου 1954 μέχρι την ανατροπή του καθεστώτος στις 10 Νοεμβρίου 1989.
Έγινε πρώτος Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας το 1954 και παρέμεινε σε αυτή τη θέση για 35 χρόνια και έγινε έτσι ο μακροβιότερος ηγέτης των χωρών του Ανατολικού Μπλοκ και ένας από τους μακροβιότερους μη-βασιλείς ηγέτες στην ιστορία.[13] Η κυβέρνησή του σήμαινε για τη Βουλγαρία μια περίοδο άνευ προηγουμένου πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας, που χαρακτηρίστηκε τόσο από την πλήρη υποταγή της Βουλγαρίας στη Σοβιετική ηγεμονία,[14] όσο και από την επιθυμία επέκτασης των σχέσεων με τη Δύση. Η εξουσία του παρέμεινε αδιαμφισβήτητη μέχρι την επιδείνωση των σχέσεων Ανατολής - Δύσης τη δεκαετία του 1980, οπότε η στάσιμη οικονομική κατάσταση, η επιδείνωση της διεθνούς εικόνας και ο αυξανόμενος καριερισμός και η διαφθορά του ΚΚΒ εξασθένησαν τη θέση του.[15] Παραιτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1989 υπό την πίεση ανώτερων μελών του ΚΚΒ, λόγω της άρνησής του να αναγνωρίσει τα προβλήματα και να ασχοληθεί με τις λαϊκές διαδηλώσεις.[16] Μέσα σε ένα μήνα από την ανατροπή του Ζίβκοφ η Κομμουνιστική εξουσία στη Βουλγαρία είχε πρακτικά τερματισθεί και μέσα στον επόμενο η Λαϊκή Δημοκρατία της Βουλγαρίας είχε επίσημα πάψει να υφίσταται.