Τουριστική πόλη της Τουρκίας From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Φετχιγιέ (τουρκικά: Fethiye) είναι παραθαλάσσια πόλη της Τουρκίας, και ανήκει στην επαρχία Μούγλων. Βρίσκεται στα όρια των ιστορικών περιοχών της νοτιοδυτικής Μικράς Ασίας, της Λυκίας και της Καρίας, στην τοποθεσία της αρχαίας Τελμησσού, της μεγαλύτερης πόλης της Λυκίας. Είναι μέρος της Τουρκικής Ριβιέρας.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Φετχιγιέ | |
---|---|
Χώρα | Τουρκία |
Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Μούγλων |
Υψόμετρο | 0 μέτρο |
Πληθυσμός | 167.114 (2020) |
Ζώνη ώρας | UTC+03:00 |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Μάκρη είναι το όνομα που αντικατέστησε το Τελμησσός στα τέλη του 11ου αιώνα και προέρχεται από τη νησίδα στα βόρειά της. Την περίοδο αυτή η πόλη δέχεται τις επιδρομές των Σελτζούκων Τούρκων και τον 12ο αιώνα επισκευάζονται οι οχυρώσεις της, τμήμα των οποίων σώζεται έως σήμερα. Στις αρχές του 13ου αιώνα καταλαμβάνεται από φυλές Τουρκομάνων και προσαρτάται στο εμιράτο του Μεντεσέ. Το 1316 αναφέρεται η επισκοπή Μάκρας και Λυβυσίου υπό τη μητρόπολη Μύρων. Τον ίδιο αιώνα ο Άραβας γεωγράφος και ιστορικός Αμπούλ-Φιντά (1273- 1331) αφιέρωσε δύο σειρές στον κόλπο της Μάκρης στο γεωγραφικό του έργο Τακβίμ αλ-Μπουλντάν (Taqwim Al-Buldan): "Σημειώνουμε ένα κόλπο που ονομάζεται κόλπος της Μάκρης τον οποίον γνωρίζουν καλά οι ταξιδιώτες από εκεί εξάγεται ξυλεία στην Αλεξάνδρεια και σε άλλες πόλεις".[1] Το 1390 καταλαμβάνεται προσωρινά από τους οθωμανούς Τούρκους (οριστική κατάληψη το 1426). Το 1411 επιτίθενται στην πόλη ιωαννίτες ιππότες από τη Ρόδο.
Ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου καζά, αν και δεν ήταν ο μεγαλύτερος οικισμός, το οποίο ανήκε στο σαντζάκι Μεντεσέ (πρωτεύουσα τα Μούγλα) του βιλαετίου της Σμύρνης. Εκκλησιαστικά ανήκε στη μητροπολη Πισιδίας[2] μετά το 1790.
Από τις πολλές μαρτυρίες αρχαιόφιλων περιηγητών που επισκέπτονταν την περιοχή σημειώνονται ενδεικτικά:
Το 1856 η πόλη καταστράφηκε από σεισμό, αλλά σταδιακά αναπτύχθηκε λόγω της θέσης της και του ασφαλούς λιμανιού. Ο καταστροφικός σεισμός υπήρξε σημαντική είδηση σε εφημερίδες της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης:
Η Impartial της Σμύρνης αναφέρει: "Ρόδος, 6 Μαρτίου: Στις 28 Φεβρουαρίου, περίπου στις 5 το απόγεμα νιώσαμε ένα πολύ βίαιο σεισμό που προξένησε σημαντικές ζημιές στο νησί. […] Ρόδος, 7 Μαρτίου: Λάβαμε πολύ άσχημα νέα από τη Μάκρη. […] Πολλές δονήσεις σεισμού προξένησαν τις πιο τρομακτικές καταστροφές. Σχεδόν όλα τα σπίτια και τα καταστήματα, τα οποία μόλις είχαν χτιστεί σε αυτή τη Σκάλα (Scala) κατέρρευσαν. […] Στη Μάκρη η επιφάνεια του εδάφους είναι καλυμμένη με μεγάλες ρωγμές, που αναδύουν ασφαλτούχους καπνούς. Πολλές πηγές στέρεψαν και άλλες εμφανίστηκαν. […] Οι σεισμοί συνεχίστηκαν στην ακτή ως την 5η τρέχοντος (Μαρτίου). Όλοι οι κάτοικοι της Μάκρης αναζήτησαν καταφύγιο στα εμπορικά πλοία και προσπαθούν να σώσουν την περιουσία και τα προϊόντα τους από τα ερείπια και να τα μεταφέρουν στη Ρόδο, τη Σύμη και τα άλλα νησιά. Η οικογένεια του αντιπρόξενου κυρίου Μπιλιότι σώθηκε από θαύμα. Η κυρία Μπιλιότι αναγκάστηκε να πέσει στη θάλασσα με ένα από τα παιδιά της για να μην καταπλακωθεί. Από τα ερείπια του προξενείου έβγαλαν ένα από τα μικρά παιδιά της». Ο πρόξενος Μπιλιότι ταυτίζεται με τον Τσαρλς Μπιλιότι. Διορίστηκε αντιπρόξενος στη Μάκρη στις 12 Σεπτεμβρίου 1848 και μετατέθηκε στη Χίο την 1 Απριλίου 1858. Το 1859 αναφέρεται ως γραμματέας στο υποπροξενείο της Μάκρης και ο Άλφρεντ Μπιλιότι.[15]
Το 1875 η Μάκρη κάηκε και ξαναχτίστηκε με νέο ρυμοτομικό σχέδιο, όταν καλύφθηκαν και τα επικίνδυνα έλη. Η εκπαίδευση στη Μάκρη ξεκινάει ουσιαστικά στα μέσα του 19ου αιώνα με ενέργειες του Μ. Μουσαίου και χορηγίες των αδελφών Λουιζίδη.
Πληροφορίες για τη Μάκρη και τον καζά της βρίσκουμε στο έργο του V. Quinet Turquie d’ Asie (1891). Αναφέρεται συνολικός πληθυσμός 23.522 κατοίκων στον καζά από τους οποίους 19.622 μουσουλμάνοι, 3.837 Έλληνες, 37 ξένοι και 26 Εβραίοι (σελ. 677), και για την πόλη της Μάκρης 1.500 κάτοικοι, από τους οποίους 737 μουσουλμάνοι, 700 Έλληνες, κ.ά. Σημειώνονται 2 μουσουλμανικά σχολεία στη Μάκρη με 100 μαθητές και 2 ελληνικά με πάνω από 100 μαθητές.
Στις αρχές του 20ού αιώνα ο πληθυσμός αποτελούνταν από 3.000 Έλληνες, 400 μουσουλμάνους και 300 Αρμενίους (πηγή η μητρόπολη Πισιδίας). Στην πόλη λειτουργούσαν το 1913-14 ένα νηπιαγωγείο, ένα αρρεναγωγείο και ένα παρθεναγωγείο με 530 συνολικά μαθητές, μαθήτριες και νήπια. Οι συνοικίες της Μάκρης ήταν έξι: Καράγκιουλ (‘Καμένη πόρτα’), το Κορδόνι- παραλία, η Μαχαλέ Καϊφεσί (‘παλιό χάνι’), η Πεσίχτας (‘πέτρινη κούπα’) και η Πασπατούρα. Οι χριστιανοί της Μάκρης εκκλησιάζονταν στον άγιο Νικόλαο στη συνοικία Τε Καβάτι (‘μοναχό πλατάνι’), στην αγία Παρασκευή και στον κοιμητηριακό αγίου Παντελεήμονα. Μετά το 1916 οι κάτοικοι της Μάκρης υπέστησαν διωγμούς και εγκατέλειψαν αργότερα την περιοχή λόγω της ανταλλαγής των πληθυσμών.
Οι πρόσφυγες από την Μάκρη εγκαταστάθηκαν στην βορειοανατολική Αττική και ίδρυσαν τη Νέα Μάκρη. Το 1934 οι Τούρκοι μετονόμασαν την πόλη σε Φετιγιέ από το όνομα ενός Τούρκου που υπήρξε από τους πρώτους πιλότους της οθωμανικής αεροπορίας, του Fethi Bey. Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό το 1957 και στη συνέχεια ξαναχτίστηκε.[16] Σήμερα η Φετίγιε είναι από τα σημαντικότερα τουριστικά θέρετρα της Τουρκίας. Ο πληθυσμός της είναι 68.000 κάτοικοι με εκτίμηση του 2008.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.