From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φιλίππο Μπαλντινούτσι (ιταλ.: Filippo Baldinucci) (Φλωρεντία, 1624 - Φλωρεντία, 1 Ιανουαρίου 1697) ήταν Ιταλός ζωγράφος, ιστορικός τέχνης και βιογράφος.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Φιλίππο Μπαλντινούτσι | |
---|---|
Πορτρέτο του Φιλίππο Μπαλντινούτσι στο έργο «Notizie de' professori del disegno da Cimabue in qua» (1682) | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 3 Ιουνίου 1625[1][2][3] Φλωρεντία[4] |
Θάνατος | 1 Ιανουαρίου 1697[2][3][4] Φλωρεντία[4] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιστορικός της τέχνης πολιτικός ζωγράφος ιστορικός συγγραφέας |
Αξιοσημείωτο έργο | Artists in biographies by Filippo Baldinucci |
Σχετικά πολυμέσα | |
Καταγόμενος από μια εύπορη οικογένεια της εμπορικής ελίτ της Φλωρεντίας, εκπαιδεύεται σε σχολή Ιησουϊτών. Το 1665 του ανατίθεται από τον καρδινάλιο Λεοπόλδο των Μεδίκων η ταξινόμηση της μεγάλης συλλογής σχεδίων των Μεδίκων, η οποία θα γίνει αργότερα ο πρώτος πυρήνας της συλλογής σχεδίων των Ουφίτσι. Ο Μπαλντινούτσι γίνεται ένας από τους σημαντικότερους ειδήμονες της τέχνης του δυτικού κόσμου και διακρίνεται για τις καινοτομίες που εισάγει για την οργάνωση των συλλογών.
Χάρη σε αυτή τη βασική εμπειρία προέκυψε η σύνταξη του σπουδαιότερου έργου του, που σχεδιάστηκε ως επέκταση και συνέχεια των Βίων του Τζόρτζο Βαζάρι, των Notizie de' professori del disegno da Cimabue in qua, in sei volumi ordinati per secoli e decenni (τρεις πρώτοι τόμοι εκδόθηκαν από το 1681 μέχρι το θάνατο του συγγραφέα και άλλοι τρεις μετά θάνατον). Ήταν η πρώτη βιογραφική σειρά καλλιτεχνών, όχι μόνο μιας περιοχής (για παράδειγμα ο Βαζάρι είχε προκαταλήψεις απέναντι στους μη Τοσκανούς καλλιτέχνες) αλλά για όλη η Ιταλία, και μάλιστα και πέραν αυτής.
Το 1681 δημοσίευσε το Vocabolario toscano dell'arte del disegno, το οποίο του χάρισε την πρόσβαση στην Ακαντέμια ντέλα Κρούσκα. Στο βιβλίο του, το πρώτο λεξικό καλλιτεχνικών όρων, ο Μπαλντινούτσι παρείχε αρκετούς ορισμούς του στυλ με διαφορετικούς όρους για το καθένα, εντάσσοντας μερικούς από αυτούς τους όρους του στην «κακή» τέχνη.
Πέντε χρόνια αργότερα δημοσίευσε ένα άλλο σημαντικό έργο, το Cominciamento e progresso dell'arte dell'intagliare in rame, που αποτελεί την πρώτη εξειδικευμένη ιστορία της τέχνης της χαρακτικής.
Ήταν έντονα ευσεβής και προσκολλημένος στην πνευματικότητα του Ιγκνάθιο δε Λογιόλα (πριν από τον γάμο του ολοκλήρωσε όλες τις Πνευματικές Ασκήσεις). Τρεις από τους γιους του μάλιστα στάλθηκαν για μια εκκλησιαστική καριέρα. Ο γιος του Αντόνιο ήταν ιησουίτης ιεραπόστολος που αργότερα ανακηρύχθηκε από την Καθολική Εκκλησία Όσιος).
Το μπαρόκ ύφος της γραφής είναι γεμάτο από παραφράσεις και ρητορικά παιχνίδια. Στα έργα του προσπαθεί πάντα να υπογραμμίσει τη θεία δράση σε μεμονωμένα άτομα.
Η πρώτη βιογραφία του Φιλίππο Μπαλντινούτσι γράφτηκε από έναν από τους γιους του. Σήμερα, το αρχείο Μπαλντινούτσι βρίσκεται στην Εθνική Κεντρική Βιβλιοθήκη της Φλωρεντίας (MSS Fondo Nazionale II.II.110).
Sergio Samek Ludovici - Dizionario Biografico degli Italiani - τομ. 5 (1963)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.