Φλαβιανός Α΄ Αντιοχείας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φλαβιανός Α΄ (320 – Φεβρουάριος 404) ήταν Πατριάρχης Αντιοχείας την περίοδο 381-404. Από πρεσβύτερος ακόμη είχε διακριθεί ιδιαίτερα στον αγώνα κατά του Αρειανισμού και μαζί με τον Διόδωρο τον αργότερα επίσκοπο Ταρσού, ανέλαβαν τη διοίκηση της Εκκλησίας της Αντιοχείας, όταν εξορίσθηκε ο Μελέτιος Α΄ Αντιοχείας.
Φλαβιανός Α΄ Αντιοχείας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Φλαβιανός Α΄ Αντιοχείας (Ελληνικά) |
Γέννηση | 320 (περίπου) Αντιόχεια |
Θάνατος | 404 (περίπου) Αντιόχεια |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πατριάρχης Αντιοχείας |
δεδομένα |
Μετά τον θάνατο του Μελετίου στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο (381) ο Φλαβιανός προτάθηκε από τον πανίσχυρο τότε Διόδωρο της Ταρσού ως αρχιεπίσκοπος Αντιοχείας παρά την αντίθετη γνώμη του Γρηγορίου του Θεολόγου που προωθούσε τον Παυλίνο. Ο Φλαβιανός αναλαμβάνοντας αρχιεπίσκοπος και σ΄όλη την περίοδο της αρχιερατείας του ενίσχυσε το κύρος της Εκκλησίας του παρά την εναντίον του πολεμική των Εβραίων της πόλης του. Στη καταστροφή που συνέβη, των ανδριάντων του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄, ο Φλαβιανός ασκώντας προσωπική επιρροή έπεισε τον Αυτοκράτορα να μη προβεί σε τιμωρία των Αντιοχειανών.
Αλλά και στους αγώνες του εναντίον των αιρετικών Απολλιναριστών και των Μεσαλιανών (για την αντιμετώπισή τους συγκάλεσε σύνοδο το 390)[1], και σε όλο το ποιμαντορικό του έργο, σπουδαιότερος συμπαραστάτης του ήταν ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο οποίος όταν ανέλαβε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης διευκόλυνε την αναγνώριση του Φλαβιανού και από τον Πάπα της Ρώμης Σιρίκιο το 399.