Ιταλός συνθέτης From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φραντσέσκο Αράγια ή Αράια, (Francesco Araya ή Araia, Νάπολη 25 Ιουνίου 1709 – Μπολόνια μεταξύ 1762 και 1770), ήταν Ιταλός συνθέτης του 18ου αιώνα. Έζησε για 25 χρόνια στη Ρωσία και συνέθεσε τουλάχιστον 14 όπερες για την Τσαρική Αυτοκρατορική Αυλή, μεταξύ των οποίων την Κέφαλος και Πρόκρις, πρώτη όπερα που γράφηκε ποτέ σε ρωσικό κείμενο (λιμπρέτο).[11][12]
Φραντσέσκο Αράγια | |
---|---|
Γέννηση | 25 Ιουνίου 1709[1][2][3] ή 1710[4] ή 1700[5][6][7] Νάπολη[4][5][8] |
Θάνατος | 1770[1][2][9] και 1767[4][5][7] Μπολόνια[4][5][7] |
Ιδιότητα | συνθέτης[4][5][7] και αρχιμουσικός εκκλησιαστικής μουσικής[4][5][7] |
Κίνημα | μπαρόκ μουσική |
Είδος τέχνης | όπερα[10] |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ μουσική |
Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννήθηκε και έλαβε τη μουσική του μόρφωση στη Νάπολη, ενώ άρχισε να συνθέτει όπερες, μόλις, σε ηλικία 20 ετών. Οι πρώτες του όπερες παρουσιάστηκαν στα θέατρα της Νάπολης, της Φλωρεντίας, της Ρώμης, του Μιλάνου και της Βενετίας. Το 1735 προσκλήθηκε στην Αγία Πετρούπολη μαζί με έναν μεγάλο ιταλικό θίασο. Εκεί, διορίστηκε Διευθυντής Παρεκκλησίου (Kapellmeister) στην υπηρεσία της αυτοκράτειρας Άννας Ιβάνοβνα και, αργότερα, της αυτοκράτειρας Ελισάβετ Πετρόβνα. Τα έργα παρουσιάζονταν ανάλογα με την εποχή, στα Χειμερινά Ανάκτορα τον χειμώνα, και στους Καλοκαιρινούς Κήπους, το καλοκαίρι.
Η πλειονότητα των οπερών που έγραψε στη Ρωσία ήταν σε ιταλικό λιμπρέτο. Εντούτοις, το 1755, ο Αράγια συνέθεσε το έργο Κέφαλος και Πρόκρις (Цефал и Прокрис), όπερα σε τρεις πράξεις, σε ρωσικό λιμπρέτο του Αλέξανδρου Σουμαρόκοφ, πάνω στις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου. Παρουσιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 7 Μαρτίου/27 Φεβρουαρίου 1755 και ήταν η πρώτη όπερα με ρωσικό λιμπρέτο και ρώσους τραγουδιστές. Υπήρξε μεγάλη επιτυχία και ο Αράγια έλαβε πολύ μεγάλο χρηματικό ποσό και ένα πανάκριβο σατέν παλτό ως δώρο από την αυτοκράτειρα Ελισάβετ. Η όπερα επαναπαρουσιάστηκε στο θέατρο Μαριίνσκι της ίδιας πόλης, στις 14 Ιουνίου 2001. Συνέθεσε συνολικά 18 όπερες, πολλές από τις οποίες ήσαν εμπνευσμένες από την αρχαιότητα.[11]
Από το 1740 μέχρι το 1742, ο Αράγια ξαναπήγε στην Ιταλία ψάχνοντας για ερμηνευτές [13] και επέστρεψε στη Ρωσία. Το 1759, γύρισε πάλι στην πατρίδα του, αλλά επέστρεψε για τη στέψη του Τσάρου Πέτρου Γ’, το 1762. Έφυγε οριστικά μετά την εκθρόνιση του Πέτρου από την Μεγάλη Αικατερίνη. Οι τελευταίες του συνθέσεις ήταν το ορατόριο Η Γέννηση του Ιησού και η όπερα Τιμοθέα. Πέθανε στη Μπολόνια, μεταξύ 1762 και 1770.
(όλες στην Αγία Πετρούπολη)
Συνέθεσε, επίσης, συμφωνία (sinfonia) σε Ρε Μείζονα για ορχήστρα εγχόρδων, σονάτες, καπρίτσια για τσέμπαλο, κ.α.[14][15][16]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.