Χαλιφάτο της Κόρδοβας
μουσουλμανικό σουνιτικό κράτος στην Ιβηρική Χερσόνησο και σε τμήμα της Βόρειας Αφρικής From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Το Χαλιφάτο της Κόρδοβας ή Κορδούης (929-1031 μ.Χ., αραβικά: خلافة قرطبة) ήταν μουσουλμανικό σουνιτικό κράτος που τα εδάφη του περιελάμβαναν την Ιβηρική Χερσόνησο (αλ-Ανταλούς των μουσουλμάνων) και τμήμα της Βόρειας Αφρικής. Πρωτεύουσά του ήταν η πόλη Κόρδοβα. Η περίοδος ύπαρξής του χαρακτηρίστηκε από εκπληκτικές επιτυχίες στον πολιτιστικό και εμπορικό τομέα. Πολλά από τα αριστουργήματα της ισλαμικής Ιβηρικής κατασκευάστηκαν εκείνη την περίοδο, μεταξύ των οποίων και το περίφημο Μεγάλο Τζαμί της Κόρδοβας.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Remove ads
Ιστορικό
Τον Ιανουάριο του 929 μ.Χ., ο εμίρης Αμπντ αλ-Ραχμάν Γ΄ αυτοανακηρύχθηκε χαλίφης της Κόρδοβας, μετατρέποντας έτσι το έως τότε εμιράτο σε χαλιφάτο. Ο Αμπντ αρ-Ραχμάν Γ΄ ήταν μέλος της δυναστείας των Ομαγιαδών, τα μέλη της οποίας κατείχαν διαδοχικά τον τίτλο του Εμίρη της Κόρδοβας από το 756 μ.Χ., λίγα χρόνια δηλαδή αφού καταλύθηκε το Χαλιφάτο των Ομαγιαδών της Δαμασκού από τους Αββασίδες της Βαγδάτης και οι αρχηγοί του κατέφυγαν στην Ισπανία, ιδρύοντας αρχικώς, το Εμιράτο της Κόρδοβας.
Το Χαλιφάτο πρακτικώς αποσαθρώθηκε εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου (Φίτνα αλ-Ανταλούς) ανάμεσα στους απογόνους του τελευταίου νόμιμου χαλίφη Χισάμ Β΄ και τους διαδόχους του πρωθυπουργού του (χατζίμπ), αλ-Μανσούρ.
Διατηρήθηκε έως το 1031, όταν μετά από χρόνια εσωτερικών συγκρούσεων, αποσυντέθηκε σε μια σειρά ανεξάρτητων βασιλείων. Παρά τις κατατμήσεις του πολιτικώς σε διάφορα κρατίδια, ο ισλαμικός πολιτισμός της Ιβηρικής συνεχίστηκε έως το 1492, όταν το τελευταίο έρεισμά του, η Αλάμπρα στη Γρανάδα, παραδόθηκε επίσημα στους Χριστιανούς, γεγονός που σήμανε το τέλος της περιόδου της "Ανακατάληψης" (Ρεκονκίστα) στην Ιβηρική Χερσόνησο.
Remove ads
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads