Χωροχρόνος Μινκόβσκι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο χωροχρόνος Μινκόβσκι ή χώρος Μινκόβσκι (από τον ομώνυμο μαθηματικό Χέρμαν Μινκόβσκι) είναι ο μαθηματικός χώρος στον οποίο η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν, είναι πιο κατάλληλη να παρασταθεί. Σε αυτό τον χώρο υπάρχουν οι συνήθεις τρεις χωρικές διαστάσεις οι οποίες συνδυάζονται με την διάσταση του χρόνου και σχηματίζουν μια τετραδιάστατη τοπολογική πολλαπλότητα για την αναπαράσταση του χωροχρόνου.
Σε αντίθεση με τον Ευκλείδειο χώρο, στον οποίο υπάρχουν μόνο χωρικές μεταβλητές, στον χωροχρόνο Μινκόβσκι υπάρχουν και χρονικές μεταβλητές. Ο χωροχρόνος Μινκόβσκι αναπαρίσταται από τον κώνο φωτός (ή διάγραμμα Μινκόβσκι), που αναπαριστά τους μετασχηματισμούς Λόρεντζ για τον παρατηρητή (παρόν) και για γεγονότα τα οποία μπορούν να βρίσκονται μέσα στον κώνο και είναι δυνατόν να επηρεασθούν από τον παρατηρητή ή εκτός αυτού που είναι αδύνατο να επηρεασθούν από αυτόν. Επιπροσθέτως όσα γεγονότα βρίσκονται «πάνω» γίνονται στο μέλλον, ενώ αυτά «κάτω» στο παρελθόν.
Η μαθηματική θεωρία του χωροχρόνου παρουσιάστηκε από τον Χ. Μινκόβσκι στις 21 Σεπτεμβρίου 1908 στο 80ό συνέδριο των Γερμανών φυσικών επιστημόνων και φυσικών.[1]