Ωρίων (αστερισμός)
αστερισμός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ωρίων (Λατινικά: Orion, συντομογραφία: Ori) είναι αστερισμός που σημειώθηκε στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση.
Ωρίων | |
---|---|
πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα | |
Συντομογραφία | Ori |
Λατινικό όνομα | Orion |
Γενική | Orionis |
Έκταση | 594,1 τετ. μοίρες (1,440%) Κατάταξη 26ος |
Αριθμός άστρων (μέγεθος ≤ 6,5) |
204 |
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ 79°N - 67°S |
Ο αστερισμός του Ωρίωνα θεωρείται ένας από τους περισσότερο εκτεταμένους αστερισμούς, εκτεινόμενος εκατέρωθεν του ουράνιου ισημερινού. Βρίσκεται Ν. του αστερισμού του Ταύρου και των Διδύμων, προς Β. του Λαγού έχοντας Α. τον Μονόκερο και Δ. τον Ηριδανό. Είναι αμφιφανής στην Ελλάδα.
Από τους αστέρες του αστερισμού δεύτερος λαμπρότερος είναι ο α του Ωρίωνα (γνωστός ως Μπετελγκέζ (Betelgeuse), ο οποίος είναι μεταβλητός αστέρας μακράς περιόδου, μεγέθους κυμαινόμενου 0,9-1,4, χρώματος ερυθρωπού). Ο φωτεινότερος αστέρας είναι ο β του Ωρίωνος ή Ρίγκελ (Rigel) καλούμενος (αναλυόμενος δια τηλεσκοπίου σε "διπλό αστέρα" μεγέθους ο ένας 0,3 και ο άλλος 6,7 χρώματος κυανόλευκου). Συμβαίνει μερικές φορές ο άλφα αστέρας κάποιου αστερισμού να μην είναι λαμπρότερος. Αυτό έχει συμβεί και στην περίπτωση του Ωρίωνα. ο γ του Ωρίωνα φερόμενος και ως "Αστέρας της Αμαζόνας" ή Μπελλατρίξ (Bellatrix), οι δ, ε και ζ κείμενοι σε πλάγια ευθεία γνωστοί και ως "Πήχυς" και Ζώνη του Ωρίωνα και ο θ κάτωθι των τριών παραπάνω που περιβάλλεται από το περίφημο νεφελοειδές του Ωρίωνα.
Από τους παραπάνω αστέρες οι α, γ, β και κ σχηματίζουν τετράπλευρο που παριστά το σώμα του μυθικού Ωρίωνα (α ο δεξιός ώμος, γ ο αριστερός, β το αριστερό του πόδι και κ το δεξιό).
- Παρά το δ του Ωρίωνα και λίγο παραπάνω διέρχεται ο ουράνιος ισημερινός (στο σχήμα φέρεται ως αμυδρή πράσινη γραμμή).