Slash (μουσικός)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σωλ Χάντσον (Saul Hudson, 23 Ιουλίου 1965), γνωστός ως Slash, είναι Αγγλοαμερικανός μουσικός[4]. Είναι ευρύτερα γνωστός ως κύριος κιθαρίστας του αμερικανικού συγκροτήματος Guns N' Roses, με το οποίο έλαβε παγκόσμια φήμη στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και μέχρι την αποχώρησή του το 1996 λόγω διαφωνιών με τον τραγουδιστή Αξλ Ρόουζ. Έτσι ο βασιλιάς των riff, όπως θεωρείται προχωράει στη δημιουργία νέου μουσικού σχήματος προκειμένου να αποφύγει την αφάνεια. Με τoυς Slash's Snakepit κυκλοφόρησε δύο δισκογραφικές δουλειές και μετά ακολούθησε η διάσπαση. Θεωρείται ιδρυτικό μέλος του αμερικανικού συγκροτήματος Velvet Revolver, στο οποίο επίσης συμμετείχαν τα πρώην μέλη των Guns N' Roses Νταφ ΜαΚέγκαν και Ματ Σόρουμ. Έτσι στρέφεται σε solo άλμπουμ που κυκλοφορεί το 2010 που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε υπερπαραγωγή αφού αποτελείται από 20 συγκλονιστικά κομμάτια. Τον δίσκο αυτό ολοκληρώνουν, πάρα πολλοί αναγνωρισμένοι και καταξιωμένοι καλλιτέχνες. Με τον δίσκο "Apocalyptic Love" του 2012 ξεκινά η συνεργασία του με τον Μάιλς Κέννεντυ, τραγουδιστή του συγκροτήματος Alter Bridge, και με τους "Conspirators". Το 2016, με τον μπασίστα Νταφ ΜαΚέγκαν, επέστρεψε στους Guns N' Roses.
Slash | |
---|---|
Ο Slash σε συναυλία το 2015 | |
Πληροφορίες | |
Όνομα γέννησης | Σωλ Χάντσον |
Γέννηση | 23 Ιουλίου 1965[1][2][3] Χάμπστεντ |
Καταγωγή | Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, Η.Π.Α. |
Eίδος | Hard Rock, Heavy Metal, Blues Rock |
Ιδιότητες | Μουσικός, συνθέτης, παραγωγός |
Μουσικά όργανα | Κιθάρα |
Παρουσία | 1981- |
Συμμετοχές | Guns N' Roses, Velvet Revolver, Slash's Blues Ball, Slash's Snakepit, Road Crew, Hollywood Rose, Μάικλ Τζάκσον |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
wikidata (π) |
Ο Slash έλαβε πολλές κριτικές ως κιθαριστής. Το Time τον συμπεριέλαβε ως επιλαχόντα στον κατάλογο «The 10 Best Electric Guitar Players» το 2009,[5] ενώ το Guitar World βαθμολόγησε το solo του στο November Rain στη 6η θέση στον κατάλογο «The 100 Greatest Guitar Solos» το 2008,[6] και το Total Guitar βαθμολόγησε το riff του στο Sweet Child o' Mine στη πρώτη θέση στον κατάλογο «The 100 Greatest Riffs» το 2004.[7]