Αιγίδα

Αιγίδα ή αιγίς ονομαζόταν στην Αρχαία Ελλάδα το δέρμα κατσίκας («αιγός»)^[1] και κατά προέκταση η ασπίδα, όταν αυτή καλυπτόταν από τέτοιο δέρμα.

Για το αυτοκρατορικό κολιέ της αρχαίας Αιγύπτου, δείτε: Αιγίδα (αρχαία Αίγυπτος).

Η θεά Αθηνά (δεξιά) με αιγίδα και γοργόνειο, οπλισμένη με περικεφαλαία, δόρυ και ασπίδα, περ. 500 π.Χ.

Με αυτό οι αρχαίοι Έλληνες σκέπαζαν τη γυμνότητά τους και αμύνονταν, καθώς ως επένδυση στην ασπίδα προσέφερε πρόσθετη προστασία. Έτσι λεγόταν και η ασπίδα του Δία, την οποία έφτιαξε ο Ήφαιστος από το δέρμα της Αμάλθειας, της κατσίκας με το γάλα της οποίας είχε ανατραφεί ο Δίας. Τη στόλισε κιόλας με λαμπρές παραστάσεις. Μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις ο Δίας τη δάνειζε στα πιο αγαπημένα του παιδιά, την Αθηνά και τον Απόλλωνα. Ο Όμηρος και ο Ορφέας ονομάζει το Δία «αιγίοχο»^[2], ακριβώς επειδή κρατούσε την αιγίδα^[1]’

Άλλες χρήσεις

• Μεταφορικά σήμερα σημαίνει τη φροντίδα, την προστασία και συχνά χρησιμοποιείται στη φράση «υπό την αιγίδα...».
• Αιγίδα ονομάζεται μια λευκή κηλίδα που βρίσκεται στον κερατοειδή χιτώνα του ματιού.