Αλεχάντρο Αμενάμπαρ

Ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ (ισπαν.Alejandro Amenábar) είναι Ισπανός-Χιλιανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και συνθέτης.

Αλεχάντρο Αμενάμπαρ
Ο Αμενάμπαρ το 2015
Γέννηση	31 Μαρτίου 1972 (1972-03-31) (53 ετών) Σαντιάγο, Χιλή
Εθνικότητα	Χιλιανός Ισπανός
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία Χιλή
Σπουδές	Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης
Ιδιότητα	σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, ηθοποιός, συνθέτης, παραγωγός ταινιών, μοντέρ και συνθέτης μουσικών θεμάτων για κινηματογραφικές ταινίες
Σημαντικά έργα	Η θάλασσα μέσα μου
Βραβεύσεις	Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας (2005), βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου καλύτερης φωτογραφίας (2004)[1] και Прэмія «Машына часу» (2006)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Γεννήθηκε το 1972 στο Σαντιάγο της Χιλής από Ισπανίδα μητέρα και Χιλιανό πατέρα και εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στην Ισπανία λόγω της δικτατορίας του Πινοσέτ^[2]. Είναι δημιουργός της ταινίας Η θάλασσα μέσα μου, που κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2004.

Το 2015 παντρεύτηκε τον σύντροφό του, Νταβίντ Μπλάνκο^[3].

Φιλμογραφία

Έτος	Ταινία	Σημειώσεις
1992	Himenóptero	μικρού μήκους
1995	Luna	μικρού μήκους
1996	Tesis	Βραβείο Γκόγια καλύτερης ταινίας
1997	Άνοιξε τα μάτια	Ειδική Μνεία στο φεστιβάλ του Βερολίνου Υποψηφιότητα - Βραβείο Γκόγια καλύτερης ταινίας
1999	Η γλώσσα της πεταλούδας	σύνθεση μουσικής
2001	Οι άλλοι	Βραβείο Γκόγια καλύτερου σκηνοθέτη και καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου Υποψηφιότητα - BAFTA καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου Υποψηφιότητα - Χρυσός Λέων στο φεστιβάλ της Βενετίας
2004	Η θάλασσα μέσα μου[4]	Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας Βραβείο Γκόγια καλύτερης ταινίας, καλύτερου σκηνοθέτη και καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου καλύτερου Ευρωπαίου σκηνοθέτη Βραβείο Satellite Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας Μέγα Βραβείο της Επιτροπής στο φεστιβάλ της Βενετίας Υποψηφιότητα - Χρυσός Λέων στο φεστιβάλ της Βενετίας
2009	Agora	Βραβείο Γκόγια καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου
2015	Vale	μικρού μήκους
2015	Σκοτεινή ανάμνηση
2019	Όσο κρατά ο πόλεμος[5]