Ανδρόνικος Δούκας (συναυτοκράτορας)

Ο Ανδρόνικος (π. 1057 - μετά το 1081) από τη Δυναστεία των Δουκών ήταν συν-Αυτοκράτορας των Ρωμαίων (1068-δεκαετία τού 1070), μαζί με τον πατριό του Ρωμανό Δ΄ Διογένη. Δεν αναμείχθηκε με την πολιτική της εποχής του.

Ανδρόνικος Δούκας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1058
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Γονείς	Κωνσταντίνος Ι΄ Δούκας και Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα
Αδέλφια	Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας Κωνστάντιος Δούκας Άννα Δούκαινα Θεοδώρα Άννα Δούκαινα Ζωή Δούκαινα Νικηφόρος Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα) Λέων Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Οικογένεια	Δυναστεία Δουκών
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βυζαντινός Αυτοκράτορας (1068 – Δεκαετία του 1070)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Κωνσταντίνου Ι΄ Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και της Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας, κόρης τού Ιωάννη Μακρεμβολίτη και μίας ανιψιάς τού Πατριάρχη Μιχαήλ Α΄ Κηρουλάριου.^[1]

Σπούδασε υπό τον Μιχαήλ Ψελλό και αρκετά έργα επέζησαν, που συντέθηκαν από εξέχοντες λογίους της εποχής του για να τον βοηθήσουν στις σπουδές του: μία διατριβή Περί Γεωμετρίας τού Ψελλού και δύο φιλοσοφικά δοκίμια τού Ιωάννη τού Ιταλού. Ο Ψελλός συνέταξε μία πανηγυρική μονωδία για τον Ανδρόνικο, όταν εκείνος απεβίωσε.^[2]

Αντίθετα με τους άλλους δύο αδελφούς του Μιχαήλ Ζ΄ και Κωνστάντιο, δεν αξιώθηκε από τον πατέρα του στη θέση τού συμβασιλέως. Όταν απεβίωσε ο πατέρας του ακολούθησε σύντομη αντιβασιλεία της μητέρας του και των δύο άλλων αδελφών του.^[3] Την Ευδοκία νυμφεύτηκε ο Ρωμανός Δ΄ Διογένης, ο οποίος τον έκανε συμβασιλέα, ίσως με αίτημα της Ευδοκίας. Αλλά αυτό δεν είχε μεγάλη σημασία, μια και συμβασιλείς ήταν και οι δύο αδελφοί του και τα δύο τέκνα τού Ρωμανού Δ΄ με την Ευδοκία, πέντε συνολικά. Σύντομα μετά την ανάρρησή του ο Ρωμανός Δ΄ άφησε την Κωνσταντινούπολη για την εκστρατεία του στην Ανατολή· μαζί του πήρε και τον Ανδρόνικο, ουσιαστικά ως όμηρο.^[4]

Κατά τη βασιλεία τού μεγαλύτερου αδελφού του Μιχαήλ Ζ΄, ο Ανδρόνικος συνέχισε να είναι συν-Αυτοκράτορας, μάλλον σε προτεραιότητα από τον μικρότερο Κωνστάντιο. Ήταν προφανής η έλλειψη ικανότητάς του και η θέση του ήταν απλά διακοσμητική, ωστόσο περιλαμβάνεται σε μερικούς καταλόγους Αυτοκρατόρων, μεταξύ τού Ρωμανού Δ΄ και τού Μιχαήλ Ζ΄.^[5] Δεν γνωρίζουμε πότε απεβίωσε· ο Δ. Πολέμης κρίνει ότι αυτό έγινε μετά το 1081,^[6] αλλά ο Τόμας Κόνλεϋ θεωρεί ότι απεβίωσε στις αρχές τού 1077, καθώς δεν αναφέρεται στην επίθεση τού Νικηφόρου Βοτανειάτη στην Κωνσταντινούπολη το ίδιο έτος.^[7]

Οικογένεια

Σύμφωνα με τη μονωδία τού Ψελλού, ο Ανδρόνικος νυμφεύτηκε μία, που δεν γνωρίζουμε το όνομά της, η οποία απεβίωσε λίγο μετά από αυτόν. Δεν είχαν αποκτήσει απογόνους.^[8]