Αντώνιος της Λωρραίνης

δούκας της Λωρραίνης (1508-1544) From Wikipedia, the free encyclopedia

Αντώνιος της Λωρραίνης
Remove ads

Ο Αντώνιος της Λωρραίνης ή Αντώνιος ο Καλός (Antoine de Lorraine, Μπαρ-λε-Ντυκ, 4 Ιουνίου 1489 - 14 Ιουνίου 1544) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν δούκας της Λωρραίνης (1508 - 1544). Ο Αντώνιος ήταν υιός και διάδοχος του Ρενέ Β΄ της Λωρραίνης από τη δεύτερη σύζυγο του Φιλίππη του Γκέλε.[7]

Γρήγορες Πληροφορίες Αντώνιος της Λωρραίνης, Γενικές πληροφορίες ...
Remove ads

Δούκας της Λωρραίνης

Thumb
Έφιππος ανδριάντας του Αντωνίου της Λωρραίνης στην Νανσύ.

Μεγάλωσε στην αυλή του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου ΙΒ΄ με τον αδελφό του Κλαύδιο, έγινε στενός φίλος με τον δούκα του Ανγκουλέμ που ήταν ο μελλοντικός Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας. Παρέδωσε την διοίκηση του δουκάτου στην μητέρα του και στον επίσκοπο της Τουλ (1509) και ακολούθησε τον Λουδοβίκο ΙΒ΄ στις εκστρατείες του στην βόρεια Ιταλία, συμμετείχε την ίδια χρονιά στην "μάχη του Ανιαντέλλο". [8] Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου ΙΑ΄ ακολούθησε και τον νέο βασιλιά Φραγκίσκο Α΄ στις εκστρατείες του στην βόρεια Ιταλία, συμμετείχε στη μάχη του Μαρινιάνο (15 Σεπτεμβρίου 1515).[9] Τα προβλήματα στο δουκάτο του τον ανάγκασαν να επιστρέψει στην Λωρραίνη, δεν συμμετείχε στην αποφασιστική μάχη της Παβίας (1525) που ο Φραγκίσκος Α΄ αιχμαλωτίστηκε και ο αδελφός του Φραγκίσκος του Λαμπέσκ σκοτώθηκε.[9]

Remove ads

Θρησκευτικές συγκρούσεις

Ο Αντώνιος είχε να αντιμετωπίσει στην Λωρραίνη την Μεταρρύθμιση και εξέδωσε διατάγματα εναντίον της (26 Δεκεμβρίου 1523).[10] Η κατάσταση χειροτέρεψε την επόμενη χρονιά με την "Επανάσταση των Γερμανών χωρικών" που ξέσπασε στην Αλσατία, οι επαναστάτες κατέλαβαν την Σαβέρν και προσπάθησαν να κυριεύσουν την Σαιν-Ντιέ-ντε-Βοζ. Ο Αντώνιος προχώρησε σε εκστρατεία να ανακαταλάβει την Σαβέρν (17 Μαίου 1525) και συνέτριψε τον αγροτικό στρατό κοντά στην Σελεστά (20 Μαίου 1525), κατόπιν εξέδωσε νέα διατάγματα εναντίον των Προτεσταντών.

Remove ads

Αυτοκρατορική αναγνώριση

Ο Αντώνιος της Λωρραίνης μπόρεσε να μεγαλώσει σημαντικά το δουκάτο του με κληρονομιές και προσαρτήσεις, παρέμεινε ουδέτερος πάντοτε στους πολέμους που είχαν ξεσπάσει ανάμεσα στον Φραγκίσκο Α΄ της Γαλλίας και τον αυτοκράτορα. Με την "Συνθήκη της Νυρεμβέργης" (26 Αυγούστου 1542) ο αυτοκράτορας Κάρολος Κουίντος αναγνώρισε την ανεξαρτησία του δουκάτου της Λωρραίνης. Με τον θάνατο του Καρόλου του Έχμοντ (1538) διεκδίκησε τους τίτλους του δούκα του Χέλρε και του κόμη του Ζούτφεν αλλά δεν μπόρεσε να τους κερδίσει. Από το 1539 ο Αντώνιος υπέφερε από ουρική αρθρίτιδα και ζήτησε από την ανεψιά του Μαρία του Γκιζ (1515-1560) να του στείλει ένα Σκωτσέζικο άλογο κατάλληλο να το ιππεύσει ο ίδιος.[11]

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1515 τη Ρενέα των Βουρβόνων, κόρη του Γιλβέρτου κόμη του Μονπανσιέ και είχε επιζόντα τέκνα:[9]

  • Φραγκίσκος Α΄ 1517-1545, δούκας της Λωρραίνης.[7]
  • Νικόλαος 1524-1577, δούκας του Μερκέρ.[7]
  • Άννα 1522-1568, παντρεύτηκε πρώτα τον Ρενέ των Νασσάου πρίγκιπα της Οράγγης και έπειτα τον Φίλιππο Β΄ ντε Κροΐ, δούκα του Άαρσοτ.
  • Ιωάννης 1526-1532, Αντώνιος γενν. 1528, Ελισάβετ γενν. 1530, απεβίωσαν μικρά.
Remove ads

Πρόγονοι

Παραπομπές

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads