Βέρνο

Το Βέρνο (ή Βίτσι) είναι οροσειρά που βρίσκεται στη Περιφερειακή Ενότητα Καστοριάς στα σύνορα με την Π.Ε. Φλώρινας στη Μακεδονία. Το ύψος του είναι 2.128 μέτρα. Στο Βέρνο σημειώθηκαν ορισμένες από τις πιο σφοδρές μάχες κατά τη χρονική περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου 1946-1949. Το βουνό αποτελεί σήμερα έναν από τους βιότοπους της καφέ αρκούδας. Καλύπτεται από πυκνά δάση δρυός και οξιάς σε ενδιάμεσο υψόμετρο ενώ σε μεγαλύτερα υψόμετρα σχηματίζονται αλπικά λιβάδια.^[1]

Ο νότιος ορεινός όγκος του Βέρνου, όπως φαίνεται από την Κορησό Καστοριάς.

Βέρνο
Βιότοπος του Βέρνου Βέρνο
Ύψος	2.128 μέτρα
Γεωγραφικά στοιχεία
Χώρες	Ελλάδα
Γεωγραφικό Διαμέρισμα	Μακεδονία
Περιοχή	Δήμος Καστοριάς

Φθινοπωρινό τοπίο στην εθνική οδό Καστοριάς-Φλώρινας (36ο χλμ.) μέσω Βέρνου, κοντά στον οικισμό Δροσοπηγή Φλώρινας.

Στο Βέρνο λειτουργεί τα τελευταία χρόνια χιονοδρομικό κέντρο, το οποίο απέχει 22 χιλιόμετρα από την πόλη της Καστοριάς.^[2]

Πλησιέστερα χωριά

Χιλιομετρικές αποστάσεις με σημείο εκκίνησης τη βάση του κώνου της κορυφής του Βέρνου από όπου διέρχεται και ο οδικός άξονας Καστοριάς- Φλώρινας μέσω Βέρνου (χλμ 44).

• Καστοριά (22 χλμ)
• Φλώρινα (19 χλμ)
• Ποιμενικό (ακατοίκητος οικισμός)
• Οξυά Καστοριάς (7 χλμ)
• Πολυκέρασο Καστοριάς (7 χλμ)
• Βυσσινιά (12 χλμ)
• Άγιος Αντώνιος Καστοριάς (17 χλμ)
• Μαυρόκαμπος Καστοριάς (18 χλμ)
• Κρανιώνας Καστοριάς (19 χλμ)
• Κορέστια (20 χλμ)
• Γάβρος Καστοριάς (20 χλμ)
• Χαλάρα (21 χλμ)
• Μακροχώρι Καστοριάς (23 χλμ)
• Μελάς Καστοριάς (27 χλμ)
• Τοιχιό Καστοριάς (20 χλμ)
• Μονή Αγίων Αναργύρων Μελισσοτόπου (14 χλμ μέσω Πολυκεράσου από τη βάση του κώνου της κορυφής Βιτσίου)
• Μελισσότοπος (15 χλμ μέσω Πολυκεράσου από τη βάση του κώνου της κορυφής Βιτσίου)^[3]
• Βασιλειάδα (16 χλμ μέσω Πολυκεράσου)
• Περικοπή Φλώρινας (10 χλμ)
• Νυμφαίο Φλώρινας (16 χλμ μέσω Περικοπής)
• Δροσοπηγή Φλώρινας (6 χλμ)
• Άνω Υδρούσα Φλώρινας (9 χλμ)
• Πολυπόταμο Φλώρινας (15 χλμ)
• Τριανταφυλλιά Φλώρινας (12 χλμ)
• Φλάμπουρο Φλώρινας (11 χλμ)
• Ασπρόγεια μέσω Καστοριάς ή Φλώρινας
• Λέχοβο μέσω Καστοριάς ή Φλώρινας

Πληροφορίες

Δάσος Οξυάς στο Βέρνο

Γενικά κυριαρχούν τα δάση της Οξιάς και στις χαμηλότερες περιοχές του βουνού οι βελανιδιές, οι κοιλάδες, οι φυσικοί λειμώνες (λιβάδια) και οι θάμνοι. Η περιοχή είναι γνωστή για τα ανοιξιάτικα και φθινοπωρινά μανιτάρια και ειδικότερα τον Βωλίτη τον εδώδιμο. Επίσης στην περιοχή φύονται χαμοκέρασα (αγριοφράουλες), σμέουρα,σαλέπι, άγρια βατόμουρα κ.α. Ορτύκια, Μπεκατσίνια και Τσίχλες στις χαμηλές ζώνες κατά την περίοδο της μετανάστευσής τους, ενώ σήμερα (2011) σπανίζουν οι άλλοτε πολυπληθείς ορεινές πέρδικες.

Πρόγραμμα Natura 2000

• 
  Άλογα στους πρόποδες του Βέρνου
• 
  Μονοπάτι ανάμεσα στα δέντρα
• 
  Βιότοπος
• 
• 

Εμφύλιος Πόλεμος 1946-49

Οι μάχες στο Βέρνο (Βίτσι) και στο Γράμμο τον Αύγουστο του 1949 ήταν η τελευταία πράξη στο δράμα του εμφυλίου πολέμου που σπάραζε την Ελλάδα από τις αρχές του 1946.^[4] Από το 1947 ο Γράμμος και το Βίτσι κατέχονταν από τους κομμουνιστές αντάρτες οι οποίοι την είχαν οχυρώσει με ένα δαιδαλώδες δίκτυο πολυβολείων, συρματοπλεγμάτων, καταφύγιων ναρκοπεδίων και κάθε είδους αμυντική κατασκευή η οποία μεγιστοποιούσε στο έπακρο τις φυσικές δυσκολίες του χώρου.
Το σχέδιο των επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού που ήταν εξοπλισμένος με σύγχρονο πολεμικό υλικό και κάθε είδους εφόδια από τις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία, προβλεπόταν να διεξαχθεί σε τρεις φάσεις:
«Πυρσός Α΄» (2-8 Αυγούστου): Στη φάση αυτή προβλέπονταν επιθέσεις στον Γράμμο, με σκοπό να δημιουργηθεί η αίσθηση στον ΔΣΕ ότι εκεί θα εκδηλωνόταν η κύρια επίθεση του αντιπάλου και να καθηλωθούν οι δυνάμεις του.
«Πυρσός Β΄»(10-16 Αυγούστου): Η φάση αυτή του σχεδίου προέβλεπε ότι η κύρια ενέργεια του Εθνικού Στρατού θα εξελισσόταν στην περιοχή του Βίτσι με σκοπό την κατάληψή της και την εξόντωση των ανταρτών.^[5]
Οι δύο πρώτες φάσεις πέτυχαν τους αντικειμενικούς σκοπούς τους. Το Βίτσι έπεσε και απέμενε η διεξαγωγή της τρίτης και τελευταίας φάσης, από τις 24 έως τις 30 Αυγούστου, η επιχείρηση «Πυρσός Γ΄», με την εξολόθρευση των ανταρτικών δυνάμεων, εκτός από ένα τμήμα του ΔΣΕ, που διέφυγε στην Αλβανία την τελευταία στιγμή.^[5]