Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Αυτού Μεγαλειότητος (αγγλικά: His Majesty's Armed Forces, περιστασιακά: Armed Forces of the Crown, Ένοπλες Δυνάμεις του Στέμματος), κοινώς γνωστές ως Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις (British Armed Forces), είναι οι τρεις επαγγελματικές υπηρεσίες ενστόλων του Ηνωμένου Βασιλείου: Ναυτική Υπηρεσία (απαρτιζόμενη από το Βασιλικό Ναυτικό και το Βασιλικό Σώμα Πεζοναυτών), Βρετανικός Στρατός και η Βασιλική Αεροπορία.^[1][2]

Ένοπλες Δυνάμεις της ΑΜ His Majesty's Armed Forces
Έμβλημα του υπουργείου άμυνας
Ίδρυση	Πρώιμος 16ος αιώνας
Υπηρεσιακοί κλάδοι	Ναυτικό Στρατός Αεροπορία
Αρχηγείο	Υπουργείο Άμυνας, Λονδίνο
Ηγεσία
Αρχηγός	Κάρολος Γ'
Υπουργός Άμυνας	Μπεν Γουάλας
Αρχηγός του Επιτελείου Άμυνας	Nαύαρχος Σερ Τόνι Ράντακιν
Δύναμη
Ηλικία στράτευσης	16
Προσωπικό	205.850
Εφεδρεία	181.720
Δαπάνες
Προϋπολογισμός	38 δισ. £
Ποσοστό του ΑΕΠ	2.3%

Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Αυτού Μεγαλειότητος είναι o, Βασίλιάς Κάρολος Γ', στον οποίον τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων ορκίζονται υποταγή.^[3] Σύμφωνα με το βρετανικό συνταγματικό δίκαιο, οι ένοπλες δυνάμεις είναι υποδεέστερες του Στέμματος. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του 1689 δεν μπορεί να διατηρηθεί μόνιμος στρατός κατά τη διάρκεια της ειρήνης, χωρίς τη συγκατάθεση του Κοινοβουλίου. Το Κοινοβούλιο δίνει τη συγκατάθεσή του κάθε πέντε χρόνια, ψηφίζοντας την Πράξη Ενόπλων Δυνάμεων.^[4] Οι ένοπλες δυνάμεις διοικούνται από το Συμβούλιο Άμυνας του Υπουργείου Άμυνας, με επικεφαλής τον υπουργό Άμυνας.

Οι Βρετανικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν επιφορτιστεί με την προστασία του Ηνωμένου Βασιλείου, των υπερπόντιων εδαφών και των εξαρτήσεων του Στέμματος, καθώς και την προώθηση των ευρύτερων συμφερόντων ασφαλείας της Βρετανίας, όπως και την υποστήριξη διεθνών ειρηνευτικών προσπαθειών.^[5] Είναι ενεργό και τακτικό μέλος στο ΝΑΤΟ και άλλες συμμαχικές επιχειρήσεις. Η Βρετανία είναι επίσης συμβαλλόμενο μέρος των Αμυντικών Συμφωνιών των Πέντε Δυνάμεων (FPDA). Οι πρόσφατες δραστηριότητες περιλαμβάνουν τους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, την παρέμβαση του 2000 στη Σιέρα Λεόνε, τη διατήρηση της ειρήνης στα Βαλκάνια και την Κύπρο, καθώς και τη συμμετοχή στη ζώνη του ΟΗΕ, όσον αφορά την εντολή απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη. Υπερπόντιες φρουρές και εγκαταστάσεις διατηρούνται σε Νήσο Αναλήψεως, Μπελίζ, Μπρουνέι, Καναδά, Ντιέγκο Γκαρσία, Νήσους Φόκλαντ, Γερμανία, Γιβραλτάρ, Κένυα, Κατάρ και στις Περιοχές Κυρίαρχων Βάσεων (Κύπρος).^[6][7]

Το Ηνωμένο Βασίλειο πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμή πυρηνικού όπλου, στο πλαίσιο της επιχείρησης τυφώνα το 1952, για να γίνει η τρίτη χώρα στον κόσμο, που προσχωρεί στο καθεστώς της πυρηνικής ενέργειας. Από το 2012, η Βρετανία παραμένει μία από τις πέντε αναγνωρισμένες πυρηνικές δυνάμεις, με σύνολο 225 πυρηνικές κεφαλές. Από αυτές, όχι περισσότερες από 160 έχουν αναπτυχθεί και δραστηριοποιούνται.