Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη

Τα Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη (γαλλικά: Terres australes et antarctiques françaises‎‎ ή με συντομογραφία TAAF), είναι γαλλική υπερπόντια περιοχή στον νότιο Ινδικό Ωκεανό. Δεν έχουν αυτόχθονα ούτε μόνιμο πληθυσμό. Οι κάτοικοι των Γαλλικών Νοτίων και Ανταρκτικών Εδαφών εγκαθίστανται προσωρινά στα νησιά προς επάνδρωση επιστημονικών αποστολών ή προς υποστήριξη αυτών, χωρίς όμως να έχουν μόνιμη κατοικία στα νησιά.

Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη Terres Australes et Antarctiques Françaises
Σημαία Εθνόσημο
Εθνικό σύνθημα: (της Γαλλίας) Liberté, Égalité, Fraternité Ελευθερία, Ισότητα, Αδερφοσύνη
Εθνικός ύμνος: (της Γαλλίας)"La Marseillaise
Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Επίσημες γλώσσες	Γαλλικά
Πολίτευμα	Υπερπόντιοι νομοί και περιοχές της Γαλλίας
Πρόεδρος	Εμανουέλ Μακρόν
Πληθυσμός  • Απογραφή	150
Νόμισμα	Ευρώ (€ EUR)

Γεωγραφία

Η Γαλλία συγκέντρωσε σε μία διοικητική οντότητα όλα τα εδάφη που κατείχε στην ευρύτερη περιοχή. Το αποτέλεσμα είναι ένα αρκετά ετερογενές σύνολο που συγκεντρώνει τροπικά νησιά, νησιά του νοτίου ειρηνικού αλλά και το υπό Γαλλική διοίκηση έδαφος της Ανταρκτικής. Το κύριο κοινό χαρακτηριστικό των εδαφών αυτών ότι είναι αρκετά αφιλόξενα. Οι Διάσπαρτες Νήσοι είναι πολύ μικρές και χωρίς η με εξαιρετικά λίγα αποθέματα νερού, οι νότιες νήσοι (Κεργκελέν, Κροζέ, κ.α.) υπόκεινται ανέμους τόσο ισχυρούς που καθιστούν αδύνατη την ανάπτυξη δένδρων, τέλος η Ανταρκτική αποτελεί από τις πιο αφιλόξενες περιοχές του πλανήτη.

Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά εξηγούν την απουσία μονίμου πληθυσμού όπως και το ότι δεν τίθεται θέμα εποίκισης.

Βάσει αυτής της λογικής η Γαλλία αποφάσισε τη δημιουργία μία μοναδικής διοικητικής οντότητας.

Διοίκηση

Φυτείες λάχανου στο νησί Κεργκελέν.

Τα Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη σχηματίζουν μια υπερπόντια επικράτεια της Γαλλίας από το 1955. Μέχρι το 2004, διοικούνταν από το Παρίσι από έναν ανώτερο διοικητή. Από τον Δεκέμβριο του 2004, ο διοικητής των Νήσων πήρε τον τίτλο Νομάρχη-Ανώτατου Διοικητή και διοικεί τα εδάφη από τη Ρεϋνιόν (χωρίς αυτά να ανήκουν διοικητικά σε αυτή την υπερπόντια περιοχή). Στις 27 Οκτωβρίου 2022 η Φλοράνς Ζανμπλάν-Ρισλέρ (Florence Jeanblanc-Risler) ανέλαβε καθήκοντα στο αξίωμα.^[1]

Τα Γαλλικά Νότια και Ανταρκτικά Εδάφη αποτελούνται από πέντε διοικητικές περιφέρειες:

Περιφέρεια	Πρωτεύουσα	Χειμερινός πληθυσμός	Θερινός πληθυσμός	Έκταση (χλμ²)	Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (χλμ²)
Νησιά Αγίου Παύλου και Άμστερνταμ	Μαρτέν-ντε-Βιβιέ	25	45	61	502.533
Αρχιπέλαγος Κροζέ	Αλφρέδος Φωρέ	25	45	505	567.475
Αρχιπέλαγος Κεργκελέν	Λιμάνι-της-Γαλλίας	70	110	7.215	563.869
Αδελία Γη	Σταθμός Ντυμών ντ'Υρβίλ	30	110	432.000	-
Διάσπαρτες Νήσοι Ινδικού Ωκεανού[2]	-	56	56	38,6	593.276
TAAF	Άγιος Πέτρος	150	310	439.781	1.633.877

Σε κάθε περιφέρεια προΐσταται ένας περιφερειάρχης, που έχει αρμοδιότητες παρόμοιες με έναν Γάλλο δήμαρχο (συμπεριλαμβανομένων την καταγραφή γεννήσεων και θανάτων και το να είναι αξιωματικός της δικαστικής αστυνομίας).

Επειδή δεν υπάρχει μόνιμος πληθυσμός, δεν υπάρχει εκλεγμένη συνέλευση και το διαμέρισμα δεν στέλνει αντιπροσώπους στο εθνικό κοινοβούλιο.

Περιφερειάρχες

Σημερινοί περιφερειάρχες^[3] είναι:

• Νησιά Αγίου Παύλου και Άμστερνταμ (περιφέρεια από το 1956): Κριστόφ Μπεγιόν (από τις 12 Σεπτεμβρίου 2020)
• Αδελία Γη (περιφέρεια από το 1960): Σερζ Φιστέρ (από τον Δεκέμβριο του 2020)
• Διάσπαρτες Νήσοι (περιφέρεια από τις 15 Μαρτίου 2007): Τιερί Ντουσέ (από τον Ιούλιο του 2020)
• Κεργκελέν (περιφέρεια από το 1956): Πολ-Αλεξάντρ Νεβέ (από τις 7 Σεπτεμβρίου 2020)
• Κροζέ (περιφέρεια από το 1961): Μαριάν Μπενουά (από τις 31 Αυγούστου 2020)

Αμφισβήτηση κυριαρχίας

Αδελία Γη

Η κυριότητα πάνω στην Αδελία Γη εξασκείται σύμφωνα με την Συνθήκη της Ανταρκτικής. Η Αδελία Γη δεν αναγνωρίζεται ως "υπό γαλλική κυριαρχία" από πολλές χώρες (μεταξύ άλλων και των Η.Π.Α).

Διάσπαρτες Νήσοι

Όλες οι Διάσπαρτες Νήσοι τελούν υπό αμφισβήτηση ως προς τη Γαλλική κυριαρχία. Ο Μαυρίκιος, οι Κομόρες, οι Σεϋχέλλες και η Μαδαγασκάρη αμφισβητούν τη Γαλλική κυριαρχία στα νησιά. Ο Μαυρίκιος διεκδικεί τη Νήσο Τρομελέν, οι Κομόρες και οι Σεϋχέλλες τις Ένδοξες Νήσους και η Μαδαγασκάρη τα υπόλοιπα νησιά.

Η Μαδαγασκάρη διεκδικεί επίσης τον Ύφαλο του Γκέυζερ από το 1976.