Γοργόνες και Μάγκες

Το Γοργόνες και Μάγκες είναι έγχρωμη ελληνική ταινία του 1968, σε παραγωγή της Φίνος Φιλμ. Η σκηνοθεσία και το σενάριο είναι του Γιάννη Δαλιανίδη, σε μουσική σύνθεση του Μίμη Πλέσσα ^[2]. Πρωταγωνιστούν οι Μαίρη Χρονοπούλου, Φαίδων Γεωργίτσης, Μάρθα Καραγιάννη και ο Λάκης Κομνηνός.

Γοργόνες και Μάγκες
Κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Γιάννης Δαλιανίδης[1]
Σενάριο	Γιάννης Δαλιανίδης
Πρωταγωνιστές	Μαίρη Χρονοπούλου Φαίδων Γεωργίτσης Διονύσης Παπαγιαννόπουλος Βαγγέλης Σειληνός Νόρα Βαλσάμη Λάκης Κομνηνός Χρόνης Εξαρχάκος Γιάννης Βογιατζής Μάρθα Καραγιάννη
Μουσική	Μίμης Πλέσσας
Τραγούδι	Μαρινέλλα, Γιάννης Πουλόπουλος και Δάκης
Φωτογραφία	Νίκος Δημόπουλος
Μοντάζ	Παναγιώτης Χατζής
Σκηνογραφία	Μάρκος Ζέρβας
Χορογραφία	Γιάννης Φλερύ
Εταιρεία παραγωγής	Φίνος Φιλμ
Πρώτη προβολή	2 Δεκεμβρίου 1968
Διάρκεια	92'
Προέλευση	Ελλάδα
Γλώσσα	Ελληνικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Πλοκή

Ο Πέτρος Αθανασίου (Φαίδων Γεωργίτσης), νεαρός ραλίστας και γιος εργολάβου οικοδομών ο οποίος αδιαφορεί για τη δουλειά του πατέρα του, μαθαίνει ότι σε κάποιο νησί προετοιμάζονται μεγάλα τουριστικά έργα και αποφασίζει να βγάλει χρήματα αγοράζοντας γη στο νησί. Προτείνει στον πατέρα του (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος) να αγοράσουν εκεί οικόπεδα με συνέταιρο έναν φίλο του (Χρόνης Εξαρχάκος), αλλά το μυστικό το μαθαίνει και η Φλώρα (Μαίρη Χρονοπούλου), η οποία είναι ιδιοκτήτρια διαφόρων κλαμπ. Καταφτάνει, λοιπόν, στο νησί λίγο μετά τον Πέτρο.

Ο ανταγωνισμός μεταξύ του Πέτρου και της Φλώρας φέρνει μεγάλη αναστάτωση στη ζωή των κατοίκων του νησιού. Η Μαρίνα (Μάρθα Καραγιάννη), αδελφή του ντόπιου ταβερνιάρη (Γιάννης Βογιατζής), ερωτεύεται τον γοητευτικό Πέτρο. Παράλληλα, η όμορφη Φλώρα μαγεύει τους άνδρες του νησιού και ιδιαίτερα τον Νικόλα (Βαγγέλης Σειληνός), προκαλώντας τη ζήλια της μνηστής του, Χρύσας (Νόρα Βαλσάμη). Εκείνη με τη σειρά της ξελογιάζεται από τον Ιάσονα (Λάκης Κομνηνός), εγγονό της αρχόντισσας του νησιού (Μαρία Φωκά), η οποία ανησυχεί με τα όσα συμβαίνουν εκεί και είναι αποφασισμένη να σταματήσει τα σχέδια για την τουριστική αξιοποίηση του νησιού.

Διανομή

Πρωταγωνιστές
Ηθοποιός	Ρόλος
Μαίρη Χρονοπούλου	Φλώρα[3]
Φαίδων Γεωργίτσης	Πέτρος Αθανασίου[3]
Μάρθα Καραγιάννη	Μαρίνα[3]
Χρόνης Εξαρχάκος	Κώστας (Γρίπης)
Βαγγέλης Σειληνός	Νικόλας[3]
Γιάννης Βογιατζής	Παναγής
Λάκης Κομνηνός	Ιάσονας[3]
Νόρα Βαλσάμη	Χρύσα
Χρήστος Δοξαράς	Δημητρός
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος	πατέρας Πέτρου[3]
Μαρία Φωκά	αρχόντισσα[3]

Συμμετέχοντες
Ηθοποιός	Ρόλος
Σωκράτης Κορρές	Μιχάλης
Γιώργος Γρηγορίου	πατέρας Χρύσας
Νίκος Πασχαλίδης	πρόεδρος νησιού
Μανώλης Παπαγιαννάκης	Πάνος
Κόκα Στυλιανού	μητέρα Πέτρου
Κία Μπόζου	φίλες Πέτρου
Μαίρη Χαλκιά
Αλέκα Παραμερίτου
Ροδώ Χατζηκυριάκου
Χρήστος Στύπας	...
Τάσος Κονταξής	...
Νίκος Νικολαΐδης	...

Παραγωγή

Συνολικά, η ταινία έκοψε 414.724 εισιτήρια.^[4] Έκανε πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 02/12/1968.^[5] Τα περισσότερα εξωτερικά γυρίσματα έγιναν στην Ύδρα,^[4] ενώ στις πρώτες σκηνές της ταινίας φαίνονται και πλάνα της Πάρνηθας.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Η ταινία είναι γεμάτη από τραγούδια σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, που έγιναν μεγάλες επιτυχίες ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}. Ακούγονται τα τραγούδια: "Άνοιξε πέτρα" από τη Μαρινέλλα, "Τόσα καλοκαίρια" από τον Δάκη, "Καμαρούλα μια σταλιά" και "Θα πιω απόψε το φεγγάρι" από τον Γιάννη Πουλόπουλο και "Ο άντρας που θα παντρευτώ" από τη Μάρθα Καραγιάννη στο τραγουδιστικό της ντεμπούτο.^[6] Ιδιαίτερα το «Άνοιξε πέτρα» έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία, που έγινε η αφορμή να αλλάξει τίτλο η ταινία στη δεύτερη προβολή της και να ονομαστεί Η πέτρα.^[7]

Υποδοχή

Κριτικές

Ο κριτικός κινηματογράφου Σταύρος Γανωτής έδωσε στην ταινία 2,5/5 από τα αστέρια του σε μια κριτική που δημοσιεύθηκε στις 12 Μαΐου 2012 αναφέροντας μεταξύ άλλων πως:

Το γεμάτο «Γοργόνες και Μάγκες» ερμηνευτικό επιτελείο μπορεί να κριθεί αναντικατάστατο, με καλύτερους τον Χρόνη Εξαρχάκο και τη Μάρθα Καραγιάννη. Υπέρ του δέοντος καλές οι μιούζικαλ προσθήκες, με διαχρονικότερη αυτή της Μαρινέλλας, χωρίς και κάποια άλλα να έχουν χαθεί από τη μνήμη...[] Βέβαια, μια ταινία του Δαλιανίδη δεν ξεφεύγει ποτέ από αυτό που θα ονομάζαμε «χαλαρή διασκέδαση», αλλά στην προκειμένη έχουμε ένα από τα υποδείγματα του είδους.^[8]