Εθνική Συσπείρωση (Γαλλία)

Η Εθνική Συσπείρωση (γαλλ. Rassemblement national), προηγουμένως Εθνικό Μέτωπο (γαλλ. Front National) είναι ακροδεξιό εθνικιστικό, αντιμεταναστευτικό,^[14][15] και οικονομικά προστατευτικό κόμμα στην Γαλλία, που τοποθετείται κυρίως στα ακροδεξιά^[16] του πολιτικού φάσματος. Το κόμμα ιδρύθηκε το 1972 έχοντας ως στόχο την ενοποίηση πολλών γαλλικών εθνικιστικών κινημάτων της εποχής. Το 1973, το κόμμα ίδρυσε ένα κίνημα νεολαίας, το Εθνικό Μέτωπο Νεολαίας (γαλλ. Front national de la jeunesse).

Εθνική Συσπείρωση Rassemblement National
Πρόεδρος	Ζορντάν Μπαρντελά
Ιδρυτής	Ζαν-Μαρί Λε Πεν[1] Πιέρ Μπουσκέ[2][3]
Ίδρυση	5 Οκτωβρίου 1972
Έδρα	76-78 rue des Suisses, 92000 Ναντέρ, Γαλλία
Ιδεολογία	Εθνικισμός[4] Προστατευτισμός[5] Συντηρητισμός[6] Αντιμετανάστευση[7] Αντιπαγκοσμιοποίηση[8] Κυριαρχισμός[9] Ευρωσκεπτικισμός[10] Προνοιακός σωβινισμός[11] Ριζοσπαστισμός[12]
Πολιτικό φάσμα	Ακροδεξιά[13]
Ευρωπαϊκή προσχώρηση	Patriots.eu
Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου	Πατριώτες για την Ευρώπη
Χρώματα	Μπλε      Λευκό      Κόκκινο
Εθνοσυνέλευση	126 / 577
Γερουσία	3 / 348
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο	30 / 81
Περιφερειακά συμβούλια	242 / 1.758
Ιστότοπος
rassemblementnational.fr
Πολιτικό σύστημα στη Γαλλία Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Ηγέτης του κόμματος από την ίδρυσή του και το αναμφισβήτητο κέντρο της παράταξης, μέχρι την παραίτησή του το 2011, ήταν ο ακροδεξιός^[17] και καταδικασμένος αρνητής του Ολοκαυτώματος,^[18][19] Ζαν-Μαρί Λε Πεν. Ο Πιέρ Μπουσκέ, συνιδρυτής του κόμματος, υπηρέτησε στα Ναζιστικά Βάφεν Ες-Ες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.^[2][3]

Παρόλο που το κόμμα ήταν περιθωριοποιημένο για τα πρώτα δέκα χρόνια της ύπαρξής του, από το 1984 έχει χαρακτηριστεί ως ο κύριος εκπρόσωπος του δεξιού εθνικισμού της Γαλλίας.^[20]Τον Μάρτιο του 2018, μετονομάστηκε από "Εθνικό Μέτωπο" σε "Εθνική Συσπείρωση".^[21]

Το κόμμα θεωρείται ως η σημερινή μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της Γαλλίας προσπερνώντας τους Ρεπουμπλικανούς και το Σοσιαλιστικό Κόμμα .^[22][23] Οι προεδρικές εκλογές του 2002 ήταν οι πρώτες στις οποίες συμμετείχε ακροδεξιός υποψήφιος στον δεύτερο γύρο, αφού ο Λε Πεν ξεπέρασε τον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λιονέλ Ζοσπέν στον πρώτο γύρο, ωστόσο ηττήθηκε με πολύ μεγάλη διαφορά από τον Ζακ Σιράκ, υποψήφιο του Συναγερμού για τη Δημοκρατία. Εξαιτίας του γαλλικού εκλογικού συστήματος, η εκπροσώπηση του κόμματος είναι περιορισμένη παρά τα ποσοστά που κερδίζει στις εκλογές.^[24] Η κόρη του, Μαρίν Λε Πεν, εξελέγη το 2011 για να τον διαδεχθεί ως αρχηγός του κόμματος. Παραιτήθηκε προσωρινά το 2017 προκειμένου να επικεντρωθεί στην προεδρική υποψηφιότητά της και ανέλαβε ξανά την ηγεσία του μετά τις εκλογές.^[25] Ήταν επικεφαλής του κόμματος μέχρι το 2021, όταν παραιτήθηκε και πάλι προσωρινά για να να επικεντρωθεί στην δεύτερη προεδρική υποψηφιότητά της. Ένα χρόνο αργότερα, ο Ζορντάν Μπαρντελά εξελέγη διάδοχός της.^[26]

Ανάμεσα στις κύριες πολιτικές του κόμματος συμπεριλαμβάνονται ο οικονομικός προστατευτισμός, η προσέγγιση μηδενικής ανοχής σε ζητήματα νόμου και τάξης, και η αντίθεση στη μετανάστευση. Επιπλέον, το κόμμα προωθεί τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Από τη δεκαετία του 1990, το κόμμα έχει γίνει ολοένα και πιο ευρωσκεπτικιστικό. Η αντίθεση στη μετανάστευση του κόμματος έχει εκφραστεί για μη Ευρωπαίους μετανάστες, ενώ υποστηρίζει και την απέλαση παρανόμων, εγκληματιών και άνεργων μεταναστών. Η πολιτική αυτή του κόμματος έχει μετριαστεί σε σχέση με εκείνη της δεκαετίας του 1990.

Η κύρια ιδεολογία του RN αναμφίβολα αρθρώνεται στην ξενοφοβία στην πρώτη γραμμή σε όλα τα θέματα ή τους δεσμούς που συνδέονται με την Αφρική και τους μουσουλμάνους.