Ελένη Λεκαπηνή

Η Ελένη Λεκαπηνή (910 - 19 Σεπτεμβρίου 961) ήταν Ρωμαία Αυτοκράτειρα. Ήταν κόρη του Ρωμανού Α΄ και της συζύγου του Θεοδώρας και σύζυγος του Κωνσταντίνου Ζ΄. Διακρίθηκε για την ομορφιά και την εξυπνάδα της τόσο στην αυτοκρατορία όσο και στο εξωτερικό.^[3]

Ελένη Λεκαπηνή
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	910 (περίπου)
Θάνατος	19  Σεπτεμβρίου 961 Κωνσταντινούπολη
Χώρα πολιτογράφησης	Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Θρησκεία	Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Σύζυγος αυτοκράτορα
Οικογένεια
Σύζυγος	Κωνσταντίνος Ζ΄ (από 919)[1]
Τέκνα	Ρωμανός Β´ Θεοδώρα Αγάθη Ζωή Άννα Θεοφανώ
Γονείς	Ρωμανός Α´[2] και Θεοδώρα
Αδέλφια	Πατριάρχης Θεοφύλακτος Κωνσταντίνος Λεκαπηνός Στέφανος Λεκαπηνός Χριστόφορος Λακαπηνός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βυζαντινή Αυτοκράτειρα (919–959)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Αυτοκράτειρα

Ο Αυτοκράτορας Ρωμανός Α΄ πάντρεψε την κόρη του Ελένη με τον Κωνσταντίνο, γιο του Λέοντα ΣΤ΄, διάδοχο του θρόνου, για πολιτικούς σκοπούς. Ο Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος ήταν από τον Οίκο των Μακεδόνων. Το 922, η Θεοδώρα, μητέρα της Ελένης, απεβίωσε. Στη συνέχεια, η Ελένη πήρε τη θέση της μητέρας^[4] της. Από το 945, ο Κωνσταντίνος κατάφερε να γίνει ο μόνος Αυτοκράτορας με τη βοήθεια της συζύγου του.

Η Ελένη αργότερα έγινε ανάδοχος της Όλγας του Κιέβου, βαπτίζοντάς την Χριστιανή.^[5]

Χηρεία και το τέλος της

Τον Οκτώβριο του 959, ο Κωνσταντίνος Ζ΄ απεβίωσε. Η αιτία του τέλους του δεν έχει επιβεβαιωθεί, επειδή ο γιος του από την Ελένη, ο Ρωμανός Β΄ και η σύζυγός του Θεοφανώ προσπάθησαν δύο φορές να τον δηλητηριάσουν^[6]. Ο Ρωμανός Β΄ έγινε αυτοκράτορας. Μετά το τέλος του Κωνσταντίνου Ζ΄, οι πέντε κόρες του (Ζωή, Θεοδώρα, Αγάθη, Θεοφανώ και Άννα) στάλθηκαν στο μοναστήρι από τον αδελφό τους Ρωμανό Β΄, που επηρεάστηκε πιθανότατα από τη σύζυγό του. Η Ελένη απεβίωσε στις 19 Σεπτεμβρίου του 961.