Ενγιλβέρτος Β΄ του Σπόνχαϊμ

Ο Ενγιλβέρτος Β΄ (απεβ. στις 13 Απριλίου 1141), μέλος του Οίκου του Σπόνχαϊμ, ήταν μάργραβος της Ιστρίας και της Καρνιόλας περίπου από το 1103/07 έως το 1124. Το 1123, διαδέχθηκε τον μεγαλύτερο αδελφό του Ερρίκο Δ΄ ως δούκας της Καρινθίας και μάργραβος της Βερόνας, θέσεις που κράτησε μέχρι την απόσυρσή του το 1135.

Ενγιλβέρτος Β΄ του Σπόνχαϊμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	11ος αιώνας
Θάνατος	1141 Chiemgau
Κατοικία	Seeon Abbey
Θρησκεία	Καθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Uta of Passau (από 1103)[1]
Τέκνα	Ένγκελμπερτ Γ΄ της Ιστρίας Ούλριχ Α΄ της Καρινθίας[2] Ματθίλδη της Καρινθίας Rapoto I, Count of Ortenburg Hartwig II, Bishop of Regensburg Henri de Carinthie Ίντα της Καρινθίας Ερμενγάρδη του Ντίσσεν-Σβάρτσενμπεργκ
Γονείς	Ένγκελμπερτ Α΄ της Ιστρίας και Hedwig
Αδέλφια	Ερρίκος Δ΄ της Καρινθίας
Συγγενείς	Richgard of Lavant (γιαγιά)
Οικογένεια	Οίκος του Σπόνχαϊμ
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ήταν γιος του Ένγκελμπερτ Α΄ κόμη του Σπόνχαϊμ (απεβ. 1096) ^[3] και της συζύγου του Χέντβιχ αβέβαιης καταγωγής, ίσως κόρης του Βερνάρδου Β΄ των Μπίλουνγκ της Σαξονίας. Ο παππούς του Ζήγκφρηντ Α΄ κόμης του Σπόνχαϊμ (απεβ. 1065) ήρθε στην Καρινθία περί το 1035 ως ακόλουθος του Κορράδου Β΄ της Γερμανίας .

Το 1099 ο πάπας Ουρβανός Β΄ διόρισε τον Ένγκελμπερτ Β΄ επίτροπο (vogt) προστάτη του αβαείου του Αγίου Παύλου, που ιδρύθηκε από τον πατέρα του. Περί το 1100 ίδρυσε την κομητεία του Kράιμπουργκ στα κληρονομικά κτήματα της συζύγου του Ούτας, κόρης του Ούλρικ μπουργκράβου του Πάσαου. Απέκτησε επίσης δύο κάστρα στην κοιλάδα Tρίξεν κοντά στο Βόλκενμαρκτ από τον επίσκοπο του γκουρκ και την εμπορική πόλη Φρήσαχ το 1106. Περί το 1107 αναβαθμίστηκε σε μάργραβο στην Ιστρίας και την Καρνιόλας, διαδεχόμενος τον Ουλρίχ Β΄ κόμη της Βαϊμάρης.

Σε αντίθεση με τον πατέρα του, ο Ένγκελμπερτ Β΄ ήταν πιστός υποστηρικτής της κυρίαρχης δυναστείας των Σαλίων και επίσης σκληρός αντίπαλος του Κόνραντ Α΄ αρχιεπισκόπου του Σάλτσμπουργκ στην ανεπίλυτη διαμάχη για την Περιβολή (ανάθεση αξιώματος επισκόπου). Στάθηκε ως εγγυητής του Γερμανού βασιλιά Ερρίκου Ε΄ στη στέψη του ως αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας της Γερμανίας τον Φεβρουάριο του 1111 και είδε τη συμφωνία (concordatum) του Βορμς με τον πάπα Κάλλιξτο Β΄ τον Σεπτέμβριο του 1122. Την ίδια χρονιά ο μεγαλύτερος αδελφός του Ερρίκος Δ΄ έγινε δούκας της Καρινθίας και μάργραβος της Βερόνας και μετά το τέλος του το 1123 τον διαδέχθηκε ο Ένγκελμπερτ Β΄. Τον επόμενο χρόνο παραχώρησε την Ιστρία στον γιο του Ένγκελμπερτ Γ΄.

Το 1135 ο Ένγκελμπερτ Β΄ παραιτήθηκε από την Καρινθία και τη Βερόνα, και στη συνέχεια ο Λοθαίρος Γ΄ της Γερμανίας έδωσε τα φέουδα τον γιο εκείνου Ούλριχ Α΄. Ο Ένγκελμπερτ αποσύρθηκε στο αβαείο Ζέεον στο Βαυαρικό Χήμγκαου, όπου απεβίωσε στις 13 Απριλίου 1141. ^[4]

Οικογένεια

Περίπου το 1103 παντρεύτηκε την Ούτα, κόρη του Ούλρικ μπουργκράβου του Πάσαου (απεβ. στις 2 Φεβρουαρίου 1099). ^[5] Μαζί ήταν οι γονείς των παρακάτω παιδιών:

• Ούλριχ Α΄, διαδέχθηκε τον πατέρα του στην Καρινθία το 1135 ^[3].
• Ένγκελμπερτ Γ΄, διαδέχθηκε τον πατέρα του στην Ιστρία, ^[3] Καρνιόλα και Κράιμπουργκ το 1124.
• Ερρίκος, επίσκοπος του Τρουά το 1145.
• Ματθίλδη απεβ. 1160/61, παντρεύτηκε τον Θεοβάλδο Β΄ των Μπλουά, κόμη της Καμπανίας ^[6].
• Ράποτο Α΄, κόμης του Όρτενμπουργκ το 1130 ^[3] και του Kράιμπουργκ το 1173.
• Aδελαΐδα, ηγουμένη του Γκος το 1146.
• Χάρτβιχ Β΄, επίσκοπος του Ρέγκενσμπουργκ το 1155.
• Η Ίντα, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Γ΄ κόμη του Νεβέρ ^[6].