Εύδοξος ο Κνίδιος

Ο Εύδοξος ο Κνίδιος (~407-355 π.Χ) ήταν Έλληνας μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, ζωγράφος, γεωγράφος και ιατρός. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς της ελληνικής αρχαιότητας, εφάμιλλος του Αρχιμήδη.

Εύδοξος ο Κνίδιος
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Εὔδοξος ὁ Κνίδιος (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση	408 π.Χ. (περίπου)[1][2] Κνίδος Καρίας
Θάνατος	355 π.Χ. (περίπου)[1][2] Κνίδος Καρίας
Υπηκοότητα	Δωρική εξάπολη
Γονείς	Aeschines of Cnidus
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	μαθηματικά και αστρονομία
Ιδιότητα	μαθηματικός, συγγραφέας, φιλόσοφος και γεωγράφος
Φοιτητές του	Μέναιχμος, Δινόστρατος, Χρύσιππος ο Κνίδιος και Κάλλιπος
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Ο Εύδοξος, γιος του Αισχίνου, γεννήθηκε το 407 π.Χ.^[3] στην Κνίδο της Μικράς Ασίας, όπου και πέθανε το 335 π.Χ..^[4]

Σπούδασε στον Τάραντα και στην Ακαδημία του Πλάτωνος στην Αθήνα και έζησε αρκετά χρόνια στην Αίγυπτο και στη Μεγάλη Ελλάδα (Σικελία και νότια Ιταλία), στην αυλή του φιλόσοφου και κυβερνήτη του Τάραντα Αρχύτα. Ενώ βρισκόταν στην Ιταλία, ο Εύδοξος επισκέφθηκε τη Σικελία, όπου σπούδασε ιατρική με τον Φιλιστίωνα από την Λοκρίδα. Στην Αθήνα διετέλεσε διευθυντής της Ακαδημίας αντικαθιστώντας τον Πλάτωνα όταν έλειπε σε ταξίδια, με τον οποίο συνδέθηκε με βαθειά φιλία.

Ο κρατήρας Εύδοξος (Eudoxus) στον Άρη και στη Σελήνη ονομάστηκαν έτσι προς τιμήν του. Μια αλγεβρική καμπύλη (η Καμπύλη του Ευδόξου) πήρε επίσης το όνομά του.

Δράση του

Το μαθηματικό του έργο

Η πρώτη από τις μεγάλες συνεισφορές του Ευδόξου στη γεωμετρία ήταν η ανάπτυξη μιας εκλεπτυσμένης θεωρίας για τις αναλογίες, η οποία συνοψίστηκε στο 5ο βιβλίο των Στοιχείων του Ευκλείδη. Με τη θεωρία αυτή αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα που προέκυψε με την ανακάλυψη της ασυμμετρίας.^[5]

Η δεύτερη μεγάλη συνεισφορά του Ευδόξου ήταν η μέθοδος της εξάντλησης που είχε άμεση εφαρμογή στον υπολογισμό εμβαδών και όγκων διάφορων γεωμετρικών σχημάτων.^[6] Το 12ο βιβλίο των Στοιχείων του Ευκλείδη, που υπολογίζει όγκους στερεών, όπως πρισμάτων, πυραμίδων κλπ αποδίδεται στον Εύδοξο.

Τέλος ο Εύδοξος έδωσε μια λύση στο Δήλιο πρόβλημα με τη λεγόμενη «καμπύλη του Ευδόξου».^[7]

Το αστρονομικό του έργο

Ο Εύδοξος, όπως και οι Πυθαγόρειοι φιλόσοφοι Κάλλιπος και Ηρακλείδης ο Ποντικός, έθεταν ως πρώτη αρχή του Κόσμου το πυρ. Η έλξη του πυρός προς τα γειτονικά του σώματα δημιούργησε το Σύμπαν. Ο Εύδοξος ως αστρονόμος εντάχθηκε στο ρεύμα της Πλατωνικής σκέψης που επικεντρωνόταν στο να σώζει τα φαινόμενα και όχι να τα εξηγεί, ως εκ τούτου επινόησε τη θεωρία των ομόκεντρων σφαιρών για να εξηγήσει τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων^[8].