Ζωρζ Μελιές

From Wikipedia, the free encyclopedia

Ζωρζ Μελιές
Remove ads

Ο Ζωρζ Μελιές (Marie-Georges-Jean Méliès, 8 Δεκεμβρίου 1861 – 21 Ιανουαρίου 1938) ήταν Γάλλος κινηματογραφιστής και συγγραφέας φανταστικής λογοτεχνίας, γνωστός για τις τεχνικές και αφηγηματικές καινοτομίες που εισήγαγε κατά τα πρώτα χρόνια ύπαρξης του κινηματογράφου. Ήταν ένας ιδιαίτερα παραγωγικός πρωτοπόρος στη χρήση των ειδικών εφέ, γνωρίζοντας διάφορες τεχνικές όπως οι πολλαπλές εκθέσεις σκηνών και η φωτογράφηση του χρονικού διαστήματος. Θεωρείται ένας από τους πρώτους κινηματογραφιστές που χρησιμοποίησαν την πλακέτα και ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου που συνέβαλε σημαντικά στη μετεξέλιξη του από τεχνική σε μια νέα μορφή τέχνης. Στις ταινίες του ανήκουν το Ένα Ταξίδι στη Σελήνη (1902) και Το Αδύνατο Ταξίδι (1904), που περιλαμβάνουν και οι δυο παράξενα και σουρεαλιστικά ταξίδια, κοντά στο ύφος του Ιουλίου Βερν, και θεωρούνται από τα σημαντικότερα πρώτα δείγματα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας.

Γρήγορες πληροφορίες Ζωρζ Μελιές, Γενικές πληροφορίες ...
Remove ads

Βιογραφία

Γεννήθηκε στο Παρίσι[15] στις 8 Δεκεμβρίου 1861. Πατέρας του ήταν ο Jean-Louis-Stanislas Méliès και μητέρα του ήταν η Ολλανδέζα, Johannah-Catherine Schuering. Ο πατέρας του ήταν υποδηματοποιός και μετακόμισε στο Παρίσι το 1843. Εκεί ξεκίνησε να εργάζεται σε ένα εργοστάσιο παραγωγής παπουτσιών και εκεί γνώρισε τη σύζυγό του. Ο πατέρας της Johannah-Catherine ήταν ο υποδηματοποιός της ολλανδικής βουλής μέχρι που μια φωτιά κατέστρεψε την επιχείρησή του. Η μητέρα του εκπαίδευσε τον πατέρα του στην κατασκευή υποδημάτων. Τελικά οι δυο τους παντρεύτηκαν, ίδρυσαν ένα υψηλής ποιότητας υπαδηματοποιείο και απέκτησαν δυο γιους· τον Henri και τον Gaston. Μέχρι τη στιγμή που γεννήθηκε ο τρίτος γιος τους, ο Ζωρζ, η οικογένεια είχε γίνει πλούσια.

Σε ηλικία επτά ετών ο Μελιές ξεκίνησε να φοιτά στο Lycée Michelet μέχρι που το σχολείο κατεδαφίστηκε κατά τον γαλλο-πρωσικό πόλεμο: τότε ο Μελιές στάλθηκε στο Lycée Louis-le-Grand προκειμένου να συνεχίσει τη φοίτησή του. Στα απομνημονεύματά του, ο Μελιές έδωσε έμφαση στην κλασική εκπαίδευση που έλαβε, σε αντίθεση με τις κατηγορίες κατά τα πρώτα χρόνια της καριέρας του ότι οι περισσότεροι κινηματογραφιστές ήταν "αμόρφωτοι και ανίκανοι να παράγουν καθετί καλλιτεχνικό". Ωστόσο, ο ίδιος αναγνώριζε ότι τα δημιουργικά του ένστικτα συχνά υπερτερούσαν των καλλιτεχνικών ενστίκτων του: "Το καλλιτεχνικό πάθος ήταν τόσο ισχυρό για αυτόν και παρόλο που θα σκεφτόταν να δημιουργήσει μια γαλλική σύνθεση ή έναν λατινικό στίχο, η πένα του μηχανικά έφτιαχνε πορτρέτα ή καρικατούρες των καθηγητών και των συμμαθητών του, ακόμα και κάποιο φανταστικό παλάτι ή ένα πρωτότυπο τοπίο που είχε την εμφάνιση μιας θεατρικής σκηνής". Συχνά πειθαρχημένος από τους δασκάλους να καλύπτει τα σημειωματάρια και τα βιβλία στα οποία δημιουργούσε τα σχέδια, ο νεαρός Μελιές ξεκίνησε να δημιουργεί ξύλινα κουκλοθέατρα στην ηλικία των δέκα ετών και αργότερα ως έφηβος ξεκίνησε να κατασκευάζει ακόμα πιο εξελιγμένες μαριονέτες. Το 1880 ο Μελιές έλαβε το απολυτήριό του από το Lycée Louis-le-Grand.

Remove ads

Καριέρα

Πριν από την ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο, ήταν θαυματοποιός και ταχυδακτυλουργός στο Θέατρο Ρομπέρ Χουντίν, πραγματοποιώντας εμφανίσεις επί σκηνής. Το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο ξεκίνησε με την προβολή ταινιών από τους αδελφούς Λυμιέρ, το 1895. Ένα χρόνο αργότερα άρχισε να σκηνοθετεί ο ίδιος ταινίες, παρουσιάζοντας σε πολλές από αυτές ταχυδακτυλουργικά θεάματα. Εκτιμάται ότι συνολικά σκηνοθέτησε 531 ταινίες από το 1896 μέχρι το 1914, διάρκειας από ένα έως σαράντα λεπτά.

Thumb
Χαρακτηριστική σκηνή από την ταινία Ταξίδι στη Σελήνη (1902)

Η πιο δημοφιλής ταινία του Μελιές είναι το Ταξίδι στη Σελήνη (Le voyage dans la lune), του 1902, όπου περιγράφεται κινηματογραφικά για πρώτη φορά ένα διαστημικό ταξίδι, αποτελώντας μία πρώτη μορφή ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Ο Μελιές φέρεται επίσης ως ο δημιουργός της πρώτης ταινίας τρόμου, Το Κάστρο του Διαβόλου (Le Manoir du Diable) το 1896, καθώς και των πρώτων έγχρωμων ταινιών, τις οποίες κατάφερε να δημιουργήσει χρωματίζοντας τα κινηματογραφικά καρέ με το χέρι.

Το 1897 σκηνοθέτησε και γύρισε ταινίες μικρού μήκους με θέμα την Ελλάδα,[16] όπως Η κατάληψη του Τυρνάβου, Εκτέλεση κατασκόπου, Ναυμαχία στην Ελλάδα και Σφαγές στην Κρήτη. [17]

Το 1913, η κινηματογραφική εταιρεία που είχε ιδρύσει πτώχευσε, γεγονός που τον απομάκρυνε από τον χώρο του κινηματογράφου ενώ μεγάλο μέρος των έργων του καταστράφηκε. Η συνεισφορά του επανεκτιμήθηκε αργότερα από την ομάδα των υπερρεαλιστών ενώ το 1931 του απονεμήθηκε το Βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής. Πέθανε το 1938 στο Παρίσι.

Από το 1946 έχει θεσμοθετηθεί στη Γαλλία η ετήσια απονομή του Βραβείου Μελιές για την καλύτερη γαλλική κινηματογραφική παραγωγή.

Remove ads

Μετέπειτα καριέρα και πτώση

Το 1907, ο Μελιές δημιούργησε τρία νέα έργα για το θέατρο και τα παρουσίασε στο Théâtre Robert-Houdin, ενώ συνέχισε να παράγει μια σταθερή ροή ταινιών, συμπεριλαμβανομένων του Under the Seas, και μια μικρή έκδοση του Άμλετ του Σαίξπηρ. Ωστόσο κριτικοί του κινηματογράφου όπως ο Jean Mitry, ο Georges Sadoul και άλλοι έχουν αναφέρει ότι το έργο του Μελιές είχε ξεκινήσει να παρακμάζει και να "παραμένει αφενός στην επανάληψη παλαιών μεθόδων και αφετέρου σε μια δυσάρεστη απομίμηση των νέων τάσεων."

Το 1908, ο Τόμας Έντισον δημιούργησε τη Motion Picture Patents Company ως τρόπο να ελέγχει τη βιομηχανία του κινηματογράφου στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη. Οι εταιρείες που συμμετείχαν σε αυτόν τον συνασπισμό ήταν οι Edison, Biograph, Vitagraph, Essanay, Selig, Lubin, Kalem, η αμερικανική Pathé και η Star Film Company του Μελιές, με τον Έντισον να γίνεται ο πρόεδρος αυτού του συνόλου. Η Star Films υποχρεώθηκε να προμηθεύει την MPPC με 100 λεπτά ταινιών ανά εβδομάδα και ο Μελιές έφτιαξε 58 ταινίες εκείνο το ίδιο έτος. Ο Gaston Μελιές δημιούργησε το δικό του στούντιο στο Σικάγο, τη Méliès Manufacturing Company, και βοήθησε τον αδερφό του να ολοκληρώσει την υποχρέωσή του απέναντι στον Έντισον παρόλο που ο Γκαστόν δεν παρήγαγε καμιά ταινία το 1908. Εκείνη τη χρονιά, ο Μελιές δημιούργησε μια από τις πιο φιλόδοξες ταινίες του: Humanity Through the Ages. Αυτή η απαισιόδοξη ταινία περιγράφει ξανά την ιστορία της ανθρωπότητας από τον Κάιν και τον Άβελ μέχρι το Συνέδριο Ειρήνης της Χάγης το 1907. Η ταινία δεν είχε επιτυχία, ωστόσο ο Μελιές ήταν περήφανος για αυτήν σε όλη τη ζωή του.

Στις αρχές του 1909, ο Μελιές σταμάτησε να κάνει ταινίες και τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, προέδρευσε στην πρώτη συνάντηση του Διεθνούς Συνεδρίου Κινηματογραφιστών στο Παρίσι. Όπως κι άλλοι, ο Μελιές δεν ήταν χαρούμενος με το μονοπώλιο που δημιούργησε ο Έντισον και ήθελε να το πολεμήσει. Τα μέλη εκείνου του συνεδρίου συμφώνησαν να σταματήσουν να πουλάνε τις ταινίες τους, αλλά να συνεχίσουν να κάνουν μόνο για τα μέλη του δικού τους οργανισμού, και να υιοθετήσουν μια τυποποιημένη διάτρηση των ταινιών που θα υπολογιζόταν σε όλες τις ταινίες. Ο Μελιές δεν ήταν ικανοποιημένος με τη δεύτερη από τις τρεις συνθήκες επειδή οι βασικοί πελάτες του ήταν ιδιοκτήτες εκθεσιακών χώρων και αιθουσών μουσικής. Ένα περιοδικό που αφορούσε το εμπόριο σε εκθεσιακούς χώρους ανέφερε ότι ο Μελιές είχε δηλώσει : "Δεν είμαι ένας οργανισμός· είμαι ένας ανεξάρτητος παραγωγός".

Ο Μελιές επέστρεψε στον κινηματογράφο το φθινόπωρο του 1909 και έκανε την παραγωγή σε εννέα ταινίες, μεταξύ των οποίων η Whimsical Illusions, στην οποία παρουσιάζει ένα μαγικό κόλπο στη σκηνή. Την ίδια περίοδο, ο Gaston Μελιές είχε μετακομίσει τη Méliès Manufacturing Company στο Νιου Τζέρσεϋ. Το 1910 ο Gaston ίδρυσε το Star Film Ranch, ένα στούντιο στο Τέξας, στο οποίο ξεκίνησε να κάνει την παραγωγή ταινιών γουέστερν. Από το 1911, ο Gaston είχε ονομάσει τη Star Films American Wildwest Productions, και είχε ανοίξει ένα στούντιο στη νότια Καλιφόρνια. Έκανε την παραγωγή σε περισσότερες από 130 ταινίες μεταξύ του 1910 και του 1912 και ήταν η βασική πηγή για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων στην εταιρεία του Τόμας Έντισον. Από το 1910 έως το 1912, ο Ζωρζ Μελιές έκανε την παραγωγή σε ελάχιστες ταινίες.

Το 1910, ο Μελιές σταμάτησε προσωρινά να δημιουργεί ταινίες προκειμένου να κάνει μια περιοδεία στην Ευρώπη με το μαγικό νούμερο Les Fantômes du Nil. Αργότερα τον ίδιο χρόνο, η Star Films υπέγραψε μια συμφωνία με την Gaumont Film Company για να λάβει τα δικαιώματα σε όλες τις ταινίες του. Αλλά το φθινόπωρο του 1910, ο Μελιές έκλεισε μια συμφωνία με τον Charles Pathé που παραλίγο να καταστρέψει ολόκληρη την κινηματογραφική του καριέρα. Ο Μελιές δέχτηκε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για να παράγει ταινίες και ως αντάλλαγμα η Pathé Frères θα είχε το δικαίωμα να μοιράσει και να επιμεληθεί αυτές τις ταινίες. Η Pathé επίσης έφτιαξε ένα συμφωνητικό κατάσχεσης τόσο του σπιτιού όσο και του στούντιο του Μελιές στο Montreuil ως μέρος της συμφωνίας. Ο Μελιές ξεκίνησε αμέσως να κάνει την παραγωγή σε επεξεργασμένες ταινίες και δυο από αυτές ήταν η Baron Munchausen's Dream και η The Diabolical Church Window.

Remove ads

Αφιέρωμα

Η Walt Disney, στην οποία παρουσίασε το Legion of Honour το 1936, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της στον Μελιές και στον άλλο πρωτοπόρο Εμίλ Κολ, αναφέροντας ότι οι δυο τους "ανακάλυψαν τους τρόπους να τοποθετούν την ποίηση μέσα στα όρια του ανθρώπου που είναι στον δρόμο".

Ο Τέρι Γκίλιαμ αποκάλεσε τον Μελιές "τον πρώτο μεγάλο μάγο του κινηματογράφου" προσθέτοντας: "Η αίσθηση της διασκέδασης και της ικανότητάς του να εκπλήσσει τον αναγνώστη υπήρξε μια μεγάλη επιρροή τόσο στα πρώτα έργα μου όσο και στις επόμενες ταινίες δράσης μου. Φυσικά ο Μελιές εξακολουθεί να έχει μια μεγάλη δημιουργική λαβή σε μένα".

Το μυθιστόρημα The Invention of Hugo Cabret (2007) από τον Μπράιαν Σέλζνικ, και η ταινία Hugo (2011) που βασίστηκε σε αυτό, περιγράφουν την ύστερη ζωή του Μελιές, τον οποίο ενσαρκώνει ο Μπεν Κίνγκσλεϊ στην ομώνυμη ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε. Η ταινία περιλαμβάνει τις ανακατασκευές κάποιων από τα φανταστικά σκηνικά που εμφανίζονται στις πρώιμες ταινίες.

Ο Μελιές εισήχθη στη Λεωφόρο της Δόξας για την Επιστημονική Φαντασία και Φαντασία το 2015.[18]

Στις 3 Μαΐου του 2018, η Google τίμησε τον Μελιές με το πρώτο doodle εικονικής πραγματικότητας.[19]

Remove ads

Παραγωγές

Λόγω κάποιων παραγόντων, περίπου 200 από τις συνολικά 500 ταινίες του Μελιές υφίστανται σήμερα. Οι παράγοντες περιλαμβάνουν την καταστροφή των αυθεντικών αρνητικών του Μελιές, την κατάσχεση των εκτυπώσεών του από τον γαλλικό στρατό και την τυπική φθορά της πλειοψηφίας (περίπου στο 80%) των ταινιών που δημιούργησε πριν το 1950. Αρκετές από τις νέες ταινίες του Μελιές έχουν κατά καιρούς ανακαλυφθεί αλλά η πλειοψηφία αυτών προέρχεται από τη Library of Congress των ΗΠΑ, λόγω του ότι ο Gaston Μελιές υπέβαλλε τις γραπτές εκτυπώσεις κάθε ταινίας ώστε να διατηρήσει τα πνευματικά δικαιώματα όταν ίδρυσε το American branch of Star Films το 1902.

Remove ads

Ανακαλύψεις

Το 2016, μια ταινία του Μελιές που για μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρούνταν χαμένη, το Match de prestidigitation, ανακαλύφθηκε στα αρχεία ενός τσέχικου κινηματογράφου.

Θάνατος

Μετά την αποχώρησή του από τον κινηματογράφο, ο Μελιές εξαφανίστηκε από τη δημόσια ζωή. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 δίαγε μια πενιχρή ζωή ως πωλητής σε ζαχαροπλαστείο και σε κατάστημα με παιδικά παιχνίδια στο Παρίσι και με την οικονομική βοήθεια από άλλους κινηματογραφιστές. Το 1925 παντρεύτηκε τη μακρόχρονη ερωμένη του Jeanne d'Alcy και έζησαν στο Παρίσι μαζί με τη νεαρή εγγονή του Μελιές Madeleine Malthête-Méliès. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1920, αρκετοί δημοσιογράφοι είχαν ξεκινήσει να κάνουν έρευνα για τον Μελιές και για το έργο του, δημιουργώντας ένα νέο ενδιαφέρον για αυτόν. Καθώς το γόητρό του ξεκίνησε να αναπτύσσεται στον κινηματογραφικό κόσμο, έλαβε μεγαλύτερη αναγνώριση και τον Δεκέμβριο του 1929 πραγματοποιήθηκε ένα γκαλά στο Salle Pleyel με θέμα τη φιλμογραφία του. Στα απομνημονεύματά του, ο Μελιές ανέφερε ότι σε αυτήν την εκδήλωση "βίωσε μια από τις πιο λαμπρές στιγμές της ζωής του".

Ο Ζωρζ Μελιές έγινε Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής και το μετάλλιο τού απονεμήθηκε τον Οκτώβριο του 1931 από τον Louis Lumière. Ο ίδιος ο Lumière ανέφερε ότι ο Μελιές ήταν ο "δημιουργός του κινηματογραφικού θεάματος". Ωστόσο, το τεράστιο ποσοστό επαίνου που έλαβε τότε δεν βοήθησε τον τρόπο ζωής του ούτε μείωσε τη φτώχεια του. Σε μια επιστολή του στον Γάλλο κινηματογραφιστή Eugène Lauste, ο Μελιές έγραψε ότι "ευτυχώς, είμαι δυνατός και σε καλή υγεία. Αλλά είναι δύσκολο να εργάζομαι 14 ώρες τη μέρα χωρίς Κυριακές και αργίες, σε ένα παγωμένο κουτί τον χειμώνα και σε έναν φούρνο το καλοκαίρι".

Το 1932 η Εταιρεία Κινηματογράφου βρήκε έναν χώρο για τον Μελιές, την εγγονή του Madeleine και τη Jeanne d'Alcy στο Σπίτι των Συνταξιούχων του Κινηματογράφου (La Maison du Retraite du Cinéma), το σπίτι της εταιρείας κινηματογράφου στο Orly. Ο Μελιές ανακουφίστηκε που έγινε αποδεκτός στο σπίτι και έγραψε σε έναν Αμερικανό δημοσιογράφο : "Η μεγαλύτερη ικανοποίησή μου είναι να είμαι σίγουρος πως δεν θα μείνω μια μέρα χωρίς ψωμί και σπίτι"! Στο Orly, ο Μελιές εργάστηκε με αρκετούς νέους σκηνοθέτες πάνω σε σενάρια για τον κινηματογράφο τα οποία δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Αυτά περιλάμβαναν μια νέα εκδοχή του Baron Munchausen και μια ταινία που θα είχε τον τίτλο Le Fantôme du métro (Φάντασμα του Μετρό). Πρωταγωνίστησε επίσης σε μερικές διαφημίσεις με τον Πρεβέρ.

Ο Langlois και ο Franju είχαν συναντήσει τον Μελιές το 1935 και το επόμενο έτος νοίκιασαν ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο που ανήκε στην ιδιοκτησία του Orly για να αποθηκεύσουν τη συλλογή των ταινιών τους. Μετά εμπιστεύτηκαν το κλειδί του κτηρίου στον Μελιές και έτσι έγινε ο πρώτος συντηρητής αυτού που αργότερα θα γινόταν το Cinémathèque Française. Παρόλο που δεν μπόρεσε ποτέ να δημιουργήσει μια νέα ταινία μετά το 1912 ή να σκηνοθετήσει ένα νέο θεατρικό έργο μετά το 1923, συνέχισε να γράφει και να συμβουλεύει νέους κινηματογραφικούς και θεατρικούς σκηνοθέτες μέχρι το τέλος της ζωής του.

Από τα τέλη του 1937, ο Μελιές είχε αρρωστήσει αρκετά και ο Langlois κανόνισε να γίνει δεκτός στο νοσοκομείο Léopold Bellan στο Παρίσι. Ο Langlois είχε γίνει στενός φίλος του και μαζί με τον Franju τον επισκέφτηκαν λίγο πριν από τον θάνατό του. Όταν έφτασαν, ο Μελιές τούς έδειξε ένα από τα τελευταία σχέδιά του που απεικόνιζε ένα μπουκάλι σαμπάνιας με τον φελλό να πετάγεται πάνω και ο αφρός να ξεχειλίζει. Μετά τους είπε: "Γελάστε, φίλοι μου. Γελάστε μαζί μου, γελάστε για μένα, επειδή ονειρεύομαι τα όνειρά σας".

Ο Ζωρζ Μελιές πέθανε από καρκίνο στις 21 Ιανουαρίου 1938 σε ηλικία 76 ετών - λίγες ώρες μετά τον θάνατο του Émile Cohl, ενός ακόμα Γάλλου πρωτοπόρου του κινηματογράφου - και τάφηκε στο νεκροταφείο Père Lachaise.

Remove ads

Φιλμογραφία

Περισσότερες πληροφορίες #, Αγγλικός τίτλος ...
Remove ads

Διάφορες ταινίες

Μετέπειτα έργα

Μετά την αναγέννηση του ενδιαφέροντος πάνω στον Μελιές και στο έργο του κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Μελιές συμμετείχε σε αρκετά κινηματογραφικά projects :

  • Στις 16 Δεκεμβρίου 1929, ένα "Gala Méliès" πραγματοποιήθηκε στην Salle Pleyel στο Παρίσι προς τιμήν του κινηματογραφιστή. Στο τέλος της παρουσίασης, μετά την προβολή κάποιων από τα έργα του Μελιές από τη δεκαετία του 1900, μια νέα ταινία προβλήθηκε, η οποία περιγράφηκε από την εγγονή του Μελιές Madeleine Malthête-Méliès ως εξής:
Ανακαλώντας τη μέθοδο που τελειοποιήθηκε από τον Μελιές 24 χρόνια νωρίτερα … η οποία επέτρεψε στη δράση να μετακινείται από την οθόνη στη σκηνή … οι διοργανωτές του Gala τού ζήτησαν να φτιάξει μια μικρής διάρκειας ταινία· τον βλέπουμε ξαφνικά να εμφανίζεται στη σκηνή … Χαμένος στους δρόμους του Παρισιού, ψάχνει παντού για την Salle Pleyel … στον τοίχο βλέπει μια τεράστια αφίσα για ένα Gala, στην οποία φιγουράρει το πορτρέτο του … Μπαίνει μέσα στην αφίσα. Ξαφνικά, τα φώτα ανάβουν μέσα στην αίθουσα [όπου η ταινία μαγνητοσκοπούνταν]. Η οθόνη ανεβαίνει και αποκαλύπτεται, στη μέση της σκηνής, ένα πλαίσιο στο οποίο παρουσιάζεται η αφίσα που μόλις είδαμε. Ξαφνικά η αφίσα εξαφανίζεται και ο Μελιές εμφανίζεται στο κέντρο της σκηνής.
  • Το 1933, ο Jean Aurenche και ο Jacques B. Brunius ζήτησαν από τον Μελιές να φτιάξει μια διαφημιστική ταινία για τη Régie des Tabacs της Γαλλίας. Η συνεισφορά του Μελιές, η τελική ολοκληρωμένη δουλειά του ως σκηνοθέτης, ήταν μια ταινία 28 δευτερολέπτων πάνω στα δυο οφέλη που έχει η διακοπή του καπνίσματος. Χρησιμοποιήθηκε στην ταινία του Brunius Violons d'Ingres (1939).
  • Το φθινόπωρο του 1937, ο Μελιές ξεκίνησε να εργάζεται πάνω σε μια νέα ταινία, το Le Métro fantôme, σε σενάριο του Ζακ Πρεβέρ. Ωστόσο ο Μελιές πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1938 και η ταινία δεν ολοκληρώθηκε.

Αμφισβητήσιμες ταινίες

Οι ακόλουθες ταινίες εμφανίζονται στη φιλμογραφία, κατά τη δεκαετία του 1970, του Paul Hammond και του John Frazer, αλλά όχι στη φιλμογραφία το 2008 του Jacques Malthête. Οι αριθμημένοι κατάλογοι των ταινιών αυτών είναι άγνωστοι σε κάθε περίπτωση και όλες οι ταινίες θεωρούνται χαμένες.

Περισσότερες πληροφορίες Αγγλικός τίτλος, Γαλλικός τίτλος ...

Κακώς αποδιδόμενες ταινίες

Οι ακόλουθες ταινίες έχουν κατά καιρούς αποδοθεί λανθασμένα στον Μελιές:

Περισσότερες πληροφορίες Τίτλος, Έτος ...
Remove ads

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads