Ιερόθεος Παρασκευόπουλος

Ο Ιερόθεος (κατά κόσμον Παρασκευόπουλος) ήταν Έλληνας θεολόγος και επίσκοπος. Διετέλεσε Μητροπολίτης Παροναξίας και κατόπιν Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Ιερόθεος Παρασκευόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Θρησκεία	Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	χριστιανός ιερέας Έλληνας Ορθόδοξος επίσκοπος
δεδομένα

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Καστέλλι Καλαβρύτων το 1877^[1] ή 1878^[2]. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, της οποία αναδείχθηκε διδάκτορας το 1905^[2]. Διετέλεσε διευθυντής της Ιερατικής Σχολής Τριπόλεως. Υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιερέας στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο^[2] και ιεροκήρυκας στις Μητροπόλεις Ηλείας, Αργολίδος, Λευκάδος, Μεσσηνίας και Μαντινείας^[1].

Στις 24 Ιουλίου 1914 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Παροναξίας μετά από χηρεία τεσσάρων ετών^[2]. Αναδιοργάνωσε την Μητρόπολη, συμπλήρωσε εφημεριακά κενά και ανασυγκρότησε μοναστήρια. Στις 23 Μαΐου 1934 εξελέγη Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Το 1952 και το 1953 προκάλεσε αναταραχή στην περιοχή, καθώς απαγόρευσε την περιφορά των επιταφίων εκτός των προαυλίων των εκκλησιών την Μεγάλη Παρασκευή επί ποινή αφορισμού. Συλλέχθηκαν υπογραφές για την απομάκρυνσή του, ζητήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα να στείλει ψυχίατρο ώστε να διαπιστωθεί εάν «τυγχάνει ψυχοπαθής»^[3] και απειλήθηκαν επεισόδια την Μεγάλη Παρασκευή στο Αγρίνιο^[4]. Ο Μητροπολίτης Ιερόθεος αφόρισε τους κατοίκους του χωριού Δοκίμι, οι οποίοι αγνόησαν την απαγόρευση, και διέταξε να καταστραφεί ο επιτάφιος της εκκλησίας του χωριού με τσεκούρι.^[5]

Απεβίωσε στο Χαλάνδρι στις 12 Μαΐου 1961^[1] από ανίατη ασθένεια. Κηδεύτηκε στο Μεσολόγγι και ετάφη στη Μονή Παντοκράτορος Αγγελοκάστρου. Κληροδότησε το σπίτι του στο Χαλάνδρι στο Αντικαρκινικό Ινστιτούτο^[6].