Ιταλικές γενικές εκλογές 2018
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Οι ιταλικές γενικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν στις 4 Μαρτίου του 2018, μετά τη διάλυση του ιταλικού κοινοβουλίου από τον πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα, στις 28 Δεκεμβρίου 2017.[1]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Οι ψηφοφόροι εξέλεξαν τα 630 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων και τα 315 εκλόγιμα μέλη της Γερουσία της Δημοκρατίας για τη 18η βουλή της Ιταλίας από το 1948. Οι εκλογές έγιναν ταυτόχρονα με τις περιφερειακές εκλογές στη Λομβαρδία και στο Λάτσιο.
Ο κεντροδεξιός συνασπισμός, με επικεφαλής την δεξιά Λίγκα του Ματέο Σαλβίνι, αναδείχθηκε πρώτος σε έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία, ενώ το Κίνημα Πέντε Αστέρων με επικεφαλής τον Λουίτζι ντι Μάγιο έγινε το κόμμα με τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων. Ο κεντροαριστερός συνασπισμός με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, ήρθε 3ος. [2][3] Όμως, καμιά πολιτική ομάδα ή κόμμα δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, με αποτέλεσμα ένα κοινοβούλιο αποτελούμενο από κόμματα χωρίς αυτοδυναμία.[4]
Έπειτα από συνομιλίες που διήρκεσαν τρεις μήνες, τελικά σχηματίστηκε μια κυβέρνηση συνασπισμού την 1η Ιουνίου ανάμεσα στο M5S και τη Λίγκα, με τους ηγέτες και των δύο να γίνονται αντιπρόεδροι σε μια κυβέρνηση υπό τον ανεξάρτητο υποστηριζόμενο από το M5S Τζουζέπε Κόντε.
Remove ads
Εκλογικό σύστημα
Οι τρέχουσες εκλογές διεξήχθησαν σύμφωνα με τον νέο εκλογικό νόμο του 2017, του οποίου προηγήθηκε το συνταγματικό δημοψήφισμα του 2016.[5][6][6] Το νέο εκλογικό σύστημα ήταν μικτό (παράλληλη ψηφοφορία): το 36% των εδρών κατανεμήθηκε με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και το 64% με αναλογική εκπροσώπηση. Το εκλογικό όριο ήταν 3% του αριθμού των έγκυρων ψηφοδελτίων για τα πολιτικά κόμματα και 10% για τις συμμαχίες.
.svg)
Ροζ ψηφοδέλτιο Βουλής
.svg)
Κίτρινο ψηφοδέλτιο Γερουσίας
Βουλή των Αντιπροσώπων
Από τους 630 βουλευτές:
- οι 232 εκλέχτηκαν με πλειοψηφικό σύστημα από μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
- οι 386 εκλέχτηκαν με αναλογική εκπροσώπηση από πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
- οι 12 βουλευτές που εκπροσωπούν τους Ιταλούς του εξωτερικού εκλέχτηκαν με αναλογική εκπροσώπηση από πολυεδρικές περιφέρειες.[6]
Η προσέλευση στην ψηφοφορία δεν ήταν υποχρεωτική. Δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι οι Ιταλοί πολίτες ηλικίας άνω των 18 ετών.
Ιταλική Γερουσία
Από τους 315 γερουσιαστές:
- οι 116 εκλέχτηκαν με πλειοψηφικό σύστημα από μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
- οι 193 εκλέχτηκαν με αναλογική εκπροσώπηση από πολυεδρικές εκλογικές περιφέρειες.
- οι 6 γερουσιαστές που εκπροσωπούν τους Ιταλούς του εξωτερικού εκλέχτηκαν με αναλογική εκπροσώπηση από πολυεδρικές περιφέρειες.[7]
Η προσέλευση στην ψηφοφορία δεν ήταν υποχρεωτική. Δικαίωμα ψήφου είχαν όλοι οι Ιταλοί πολίτες ηλικίας άνω των 25 ετών.
Παράλληλη ψηφοφορία
Οι εκλογές για τη Βουλή και τη Γερουσία έγιναν παράλληλα. Τα ψηφοδέλτια της Βουλής ήταν ροζ και της Γερουσίας κίτρινα. Ο εκλογέας που προσερχόταν στην ψηφοφορία παραλάμβανε ένα ροζ και ένα κίτρινο ψηφοδέλτιο, καθένα από τα οποία περιείχε κλειστές λίστες με τα κόμματα και τα ονόματα των υποψηφίων τους στην περιφέρεια. Σε κάθε ψηφοδέλτιο ο εκλογέας έπρεπε να ψηφίσει ένα κόμμα για την αναλογική εκπροσώπηση και έναν από τους υποψήφιους του κόμματος για το πλειοψηφικό σύστημα.[8]
2. Λίστες υποψηφίων
3. Φάκελος με προπληρωμένο τέλος
4. Μικρός λευκός φάκελος για τα ψηφοδέλτια
5. Οδηγίες για την ψηφοφορία
6. Πιστοποιητικό συμμετοχής στην ψηφοφορία
Ιταλοί του Εξωτερικού
Οι πάνω από 4 εκατομμύρια Ιταλοί που είναι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι στο εξωτερικό είχαν το δικαίωμα να ψηφίσουν με επιστολική ψήφο (μέσω ταχυδρομείου). Ο εκλογέας που επιθυμεί να ψηφίσει έπρεπε να υποβάλλει αίτηση μέχρι τις 31 Ιανουαρίου 2020 για να παραλάβει από το προξενείο το εκλογικό πακέτο με τα απαραίτητα: ψηφοδέλτια, φάκελους και οδηγίες.[9] Οι πολιτικοί συνδυασμοί ήταν διαφορετικοί για το εξωτερικό από ότι στην Ιταλία, για παράδειγμα τα τρία κεντροδεξιά κόμματα: Λέγκα, Φόρτσα Ιτάλια και Αδέλφια Ιταλίας, συμμετείχαν με κοινή λίστα υποψηφίων.[10] Ο εκλογέας έπρεπε να διαβάσει τις οδηγίες που περιέχονταν στο πακέτο, να δει τις λίστες υποψηφίων, να βάλει ένα σταυρό προτίμησης στο κόμμα της επιλογής του και, προαιρετικά, να γράψει το όνομα ενός ή δύο υποψηφίων (ανάλογα με την περιφέρεια) στον προβλεπόμενο χώρο. Μετά έπρεπε να βάλει το συμπληρωμένο ψηφοδέλτιο μέσα στον μικρό λευκό φάκελο, και αυτόν μέσα στον μεγάλο φάκελο, ο οποίος ήταν προσυμπληρωμένος με την διεύθυνση αποστολέα και είχε προπληρωμένο τέλος.[9]
Οι Ιταλοί του εξωτερικού ψήφισαν για να εκλεγούν 12 μέλη στη Βουλή, από τα οποία 5 για την Ευρώπη, 4 για τη Νότια Αμερική, 2 για τη Βορειοκεντρική Αμερική και 1 για τον υπόλοιπο κόσμο (Αφρική, Ασία, Ωκεανία και Ανταρκτική), και 6 γερουσιαστές: 2 για την Ευρώπη, 2 για τη Νότια Αμερική, 1 για τη Βορειοκεντρική Αμερική και 1 για τον υπόλοιπο κόσμο:
- Ευρώπη: 5 βουλευτές, 2 γερουσιαστές (2 ψήφοι ανά εκλογέα)
- Νότια Αμερική: 4 βουλευτές, 2 γερουσιαστές (2 ψήφοι ανά εκλογέα)
- Βόρεια και Κεντρική Αμερική:2 βουλευτές, 1 γερουσιαστές (2 ψήφοι για τη Βουλή και 1 ψήφος για τη Γερουσία)
- Αφρική-Ασία-Ωκεανία-Ανταρκτική: 1 βουλευτής, 1 γερουσιαστής (1 ψήφος ανά εκλογέα)[9]
Κοιλάδα της Αόστα
Η Κοιλάδα της Αόστα είναι μονοεδρική περιφέρεια από την οποία εκλέχτηκαν ένας βουλευτής και ένας γερουσιαστής με πλειοψηφικό σύστημα.
Remove ads
Αποτελέσματα
Γενικά αποτελέσματα
Ιταλοί του Εξωτερικού
Για την Κοιλάδα της Αόστα
Remove ads
Παραπομπές
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads