Κοινό των Μακεδόνων

Το Κοινόν των Μακεδόνων (αρχαία ελληνικά: Κοινὸν τῶν Μακεδόνων) ήταν μια συνομοσπονδιακά οργανωμένη συμπολιτεία (δηλαδή, ένα αρχαίο ελληνικό περιφερειακό κράτος ή κοινόν)^[1] αποτελούμενο από όλες τις μακεδονικές κοινότητες ενωμένες γύρω από έναν μονάρχη.^[2] Μπορεί να παραλληλιστεί από το Κοινόν των Μολοσσών, αλλά φαίνεται ότι το μακεδονικό κοινό είχε πολύ μικρότερη δύναμη από αυτό των Μολοσσών.^[2] Πρωτεύουσα ή έδρα του Μακεδονικού κοινού ήταν η Βέροια.^[3]

Νόμισμα της Μακεδονικής Συμπολιτείας στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών

Ιστορία

Τόσο νομισματικά όσο και επιγραφικά στοιχεία πιστοποιούν την ύπαρξη του Μακεδονικού κοινού πριν και μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση της Μακεδονίας.^[4] Η νομισματοκοπία στο όνομα των Μακεδόνων (δηλαδή, ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ) ήταν σε συνεχή παραγωγή από τη βασιλεία του Φιλίππου Ε' (π. 238–179 π.Χ.) και του Περσέα (π. 212–166 π.Χ.) μέχρι και τη Ρωμαϊκή περίοδο.^[4] Αναδιοργανώθηκε υπό την πρώιμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και μετατράπηκε σε θεσμό που σχετίζεται με την αυτοκρατορική λατρεία, όπως συνέβη σε όλα τα κοινά της περιόδου.^[4]

Το κοινόν, που διοικούνταν από μέλη της τοπικής ελίτ, διοργάνωνε και χρηματοδοτούσε αγώνες και εκδηλώσεις και λάμβανε τη ρωμαϊκή υπηκοότητα. Χρησιμοποιώντας παραδοσιακά εθνοτικά σύμβολα που απεικονίζονται στα νομίσματά του, όπως η μακεδονική ασπίδα και ο φτερωτός κεραυνός, το κοινόν διατήρησε την αίσθηση της ελληνικής/μακεδονικής αστικής ταυτότητας στην επαρχία μέχρι τα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ.^[4] Η τελευταία βεβαίωση ατόμου που προσδιορίζεται ως Μακεδόνας χρονολογείται στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ.^[5]