Κομητεία της Σικελίας

Η Κομητεία της Σικελίας ή Κομητεία της Σικελίας και της Καλαβρίας ήταν ένα νησιωτικό κράτος που περιείχε τη Σικελία, τη Μάλτα και την Καλαβρία (1071 - 1130).^[1][2][3] Η κομητεία δημιουργήθηκε όταν οι Νορμανδοί κατέκτησαν το νησί από τους Άραβες (1061 - 1091) και διέλυσαν το Εμιράτο της Σικελίας που υπήρχε από το 965. Η κομητεία ήταν μια σύντομη μεταβατική περίοδος στη Σικελική ιστορία ανάμεσα στο Αραβικό Εμιράτο και το Βασίλειο της Σικελίας που δημιουργήθηκε αμέσως μετά την προσάρτηση της Απουλίας (1130).

Η κομητεία της Σικελίας (1112)

Η δημιουργία της κομητείας

Την κομητεία της Σικελίας δημιούργησε ο Ροβέρτος Γυισκάρδος (1071) για χάρη του μικρότερου αδελφού του Ρογήρου Μπόρσα. Ο Ροβέρτος Γυισκάρδος πήρε από τον πάπα Νικόλαο Β΄ τον τίτλο του "Δούκα της Σικελίας" (1059) με εντολή να κατακτήσει ολόκληρο το νησί από τους Μουσουλμάνους. Την πρώτη μόνιμη Νορμανδική κατάκτηση Μεσσήνη (1061) ακολούθησε η πρωτεύουσα του Εμιράτου Παλέρμο (1071) που έγινε η μελλοντική πρωτεύουσα της κομητείας και του βασιλείου. Ο Ροβέρτος Γυισκάρδος έχρισε τον μικρότερο αδελφό του Ρογήρο Α΄ κόμη της Σικελίας και του έδωσε την εξουσία σε ολόκληρο το νησί εκτός από το ήμισυ του Παλέρμου και τη Μεσσήνη που κράτησε για τον εαυτό του.

Ο Ρογήρος συνέχισε τις εκστρατείες σύμφωνα με την επιθυμία του αδελφού του, ολοκλήρωσε την κατάκτηση του νησιού όταν έπεσε το Νότο (1091), την ίδια χρονιά ξεκίνησε την κατάκτηση της Μάλτας που ολοκληρώθηκε όταν έφυγαν όλοι οι Άραβες (1127). Ο Ρογήρος Α΄ βρέθηκε μετά τον θάνατο του Ροβέρτου Γυισκάρδου (1085) σε σύγκρουση με τους διαδόχους του στην Απουλία και την Καλαβρία. Ο Ρογήρος Α΄ ζήτησε από τον Ρογήρο Α΄ της Απουλίας την κατοχή όλων των κάστρων στην Καλαβρία που κυβερνούσε ο ίδιος μαζί με τον Ροβέρτο Γυισκάρδο.^[4] Η έδρα της κυβέρνησης του Ρογήρου ήταν η πόλη Μίλητος στην Καλαβρία.^[4] Πολλοί ιστορικοί τονίζουν ότι ο Ρογήρος Α΄ άρχισε να χρησιμοποιεί από το 1096 τον τίτλο "Μέγας κόμης της Σικελίας και της Καλαβρίας".^[5]

Η δημιουργία του βασιλείου

Τα σύμβολα του Ρογήρου Α΄ της Σικελίας.

Η μεγάλη αλλαγή στην κομητεία της Σικελίας έγινε μετά τον θάνατο του Ρογήρου Α΄, όταν έγινε κόμης ο μικρότερος γιος του Ρογήρος Β΄ της Σικελίας υπό την κηδεμονία της μητέρας του Αδελαΐδας ντελ Βάστο η πρωτεύουσα μετακινήθηκε στο Παλέρμο (1112).^[6] Με τη μεγάλη αλλαγή η Σικελία διοικήθηκε από την κεντρική κυβέρνηση του νησιού ενώ η Καλαβρία έγινε ξεχωριστή διοικητική μονάδα.^[6] Ο εγγονός του Ροβέρτου Γυισκάρδου Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας που ήταν δούκας της Απουλίας και της Καλαβρίας ήρθε σε σύγκρουση με τον ξάδελφο του Ρογήρο Β΄, διεκδίκησε και τη Σικελία. Ο Πάπας Κάλλιστος Β΄ τους έπεισε σε συμβιβαστική λύση, να παραιτηθεί ο Γουλιέλμος Β΄ από τα δικαιώματα του στη Σικελία, σε αντάλλαγμα ο Ρογήρος Β΄ θα του παρείχε βοήθεια για να αντιμετωπίσει τον στασιαστή Ιορδάνη του Αριάνο (1121). Ο Γουλιέλμος Β΄ της Απουλίας πέθανε άτεκνος (1127), τον κληρονόμησε ο Ρογήρος Β΄ της Σικελίας που ένωσε το Δουκάτο της Απουλίας με την κομητεία της Σικελίας και δημιούργησε το βασίλειο της Σικελίας (1130) με πρωτοβουλία του αντίπαπα Ανάκλητου Β΄.

Κόμητες της Σικελίας

Όνομα	Εικόνα	Γέννηση	Γάμοι	Θάνατος
Ρογήρος Α΄ της Σικελίας (Ρογήρος Μπόσο) (Roger I) 1071 - 1101		1031 Μικρότερος γιος του Ταγκρέδου του Ωτβίλ και της Φρεσέντας	(1) Ιουδήθ ντ΄Εβρέ Τέσσερις κόρες (2) Εμεμπούργκα του Μορτέν Ένας γιος και επτά κόρες (3) Αδελαΐδα ντελ Βάστο Δύο γιοι και μια κόρη Δύο νόθοι γιοι	1101 70 ετών
Σίμων της Σικελίας (Simone di Sicilia) 1101 - 1105		1093 πρώτος γιος του Ρογήρου Α΄ της Σικελίας και της Αδελαΐδας ντελ Βάστο		1105 12 ετών
Ρογήρος Β΄ της Σικελίας (Ruggero II di Sicilia) 1105 - 1130		22 Δεκεμβρίου 1095 δεύτερος του γιος του Ρογήρου Α΄ της Σικελίας και της Αδελαΐδας ντελ Βάστο	(1) Ελβίρα της Καστίλης, βασίλισσα της Σικελίας Πέντε γιοι και μια κόρη (2) Σιβύλλη της Βουργουνδίας Ένας γιος (3) Βεατρίκη του Ρεθέλ Μια κόρη Ένας νόθος γιος και πέντε νόθες κόρες	26 Φεβρουαρίου 1154 59 ετών