Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1928

Η Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1928 (Φεβρουάριος - Ιούλιος 1928) ήταν η τελευταία κυβέρνηση συνεργασίας αυτής της περιόδου, καθώς και η τελευταία πρωθυπουργία του Αλέξανδρου Ζαΐμη. Η συνεργασία των κομμάτων συνεχίστηκε, αν και ακόμα περισσότερο συρρικνωμένη, με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση των Φιλελευθέρων και των Ελευθεροφρόνων. Η ψήφος εμπιστοσύνης της Βουλής δόθηκε στις 20 Φεβρουαρίου, με 154 ψήφους υπέρ.
Τον Απρίλιο του 1927, ο Βενιζέλος επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του στη Χαλέπα Χανίων. Αν και δήλωνε ότι δε διεκδικούσε κανένα αξίωμα, η ανάμειξή του στην πολιτική, ώθησε το Γεώργιο Καφαντάρη να παραιτηθεί από αρχηγός των Φιλελευθέρων. Έτσι, ο Βενιζέλος ανέλαβε και πάλι πρόεδρος του κόμματος, φροντίζοντας για συσπείρωση των δυνάμεων του. Ο Καφαντάρης (που ίδρυσε το δικό του, «Προοδευτικό Κόμμα», αρνούμενος να συνεργαστεί με το Βενιζέλο), παρέμενε υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης, μέχρι τη στιγμή που η κριτική που άσκησε εναντίον του ο πρόεδρος των Φιλελευθέρων, κυρίως για το χειρισμό των ζητημάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, τον οδήγησε σε παραίτηση. ^[1] Ο Ζαΐμης τότε υπέβαλλε την παραίτηση όλου του υπουργικού συμβουλίου.
Η επιστροφή του Βενιζέλου στην Ελλάδα άλλαξε το κλίμα στην πολιτική ζωή της χώρας. Με σύμμαχο τον πρόεδρο της Βουλής, και μέλος του κόμματός του, Θεμιστοκλή Σοφούλη, αλλά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ναύαρχο Κουντουριώτη, επέβαλε πολύ σύντομα τις πολιτικές του.

Όγδοη κυβέρνηση Αλεξάνδρου Ζαΐμη

Β΄ Ελληνική Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού	8 Φεβρουαρίου 1928
Ημερομηνία διάλυσης	4 Ιουλίου 1928
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός Κράτους	προσωρινός, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Παύλος Κουντουριώτης
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Αλέξανδρος Ζαΐμης
Συνολικός αριθμός Μελών	14
Συμμετέχοντα κόμματα	Ένωση Φιλελευθέρων Κόμμα Ελευθεροφρόνων
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων
Ιστορία
Εκλογές	Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1926
Θητεία νομοθετικού σώματος	24 Νοεμβρίου 1926 - 2 Ιουλίου 1928 (Α κοινοβουλευτική περίοδος)
Προηγούμενη	Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1927
Διάδοχη	Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1928

Στις 3 Ιουλίου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ελευθέριο Βενιζέλο, ως αρχηγό του πρώτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος. Σχεδόν ταυτόχρονα, δημοσιεύεται (όπως επεδίωκε ο Βενιζέλος) το διάταγμα της διάλυσης της Βουλής (η νέα κυβέρνηση δεν εμφανίστηκε μπροστά στο Σώμα για να λάβει ή όχι ψήφο εμπιστοσύνης) και της προκήρυξης Εθνικών εκλογών, στις 19 Αυγούστου 1928.^[2] Στις 11 Ιουλίου, ο Κουντουριώτης παραχώρησε στο Βενιζέλο την επαναφορά του εκλογικού νόμου του 1923, καταργώντας το σύστημα της απλής αναλογικής και επαναφέροντας αυτό της στενο-ευρείας περιφέρειας. Η αλλαγή αυτή (πραξικοπηματική, την χαρακτηρίζει ο ιστορικός Γεώργιος Μαυρογορδάτος)^[3] έγινε με νομοθετικό διάταγμα και όχι με νόμο, όπως συνταγματικά προβλέπεται.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

^[4]

• «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Αλέξανδρος Ζαΐμης

• «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
• «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Θεόδωρος Τουρκοβασίλης
• «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Μαρής

- αντικαταστάθηκε στις 31 Μαΐου από τον Κωνσταντίνο Γκότση

• «Επί της Παιδείας και των Θρησκευμάτων υπουργός»: Θεολόγος Νικολούδης
• «Επί των Οικονομικών υπουργός» : Γεώργιος Καφαντάρης
• «Επί των Οικονομικών υφυπουργός» : Αλέξανδρος Μυλωνάς
• «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός»: Νικόλαος Βελέντζας
• «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Ιωάννης Μεταξάς
• «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υφυπουργός» : Σπυρίδων Ταλιαδούρος
• «Επί της Γεωργίας υπουργός»: Γεώργιος Εξηντάρης

- αντικαταστάθηκε στις 31 Μαΐου, προσωρινά, από τον Μιχαήλ Κύρκο

- αντικαταστάθηκε στις 4 Ιουνίου από τον Χρήστο Αλαμανή

• «Επί της Γεωργίας υφυπουργός» : Αναστάσιος Μπακαλμπάσης
• «Επί της Υγιεινής, Προνοίας και Αντιλήψεως υπουργός»: Μιχαήλ Κύρκος
• «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Αλέξανδρος Μαζαράκης - Αινιάν
• «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Παναγιώτης Μερλόπουλος

• ^[5]«Υπουργός - Γενικός Διοικητής Κρήτης»: Γεώργιος Κατεχάκης