Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1924

Η Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1924 (Ιανουάριος - Φεβρουάριος 1924) ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, μετά τη νίκη του κόμματος των Φιλελευθέρων στις εκλογές της 16ης Δεκεμβρίου 1923. Με την έναρξη των εργασιών της νέας Βουλής, που προέκυψε από τις εκλογές, ο στρατηγός Πλαστήρας κατέθεσε την εξουσία του στην Εθνοσυνέλευση και αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική.
Στις 4 Ιανουαρίου 1924, ο Ελευθέριος Βενιζέλος επέστρεψε, ύστερα από μακρόχρονη απουσία από την Ελλάδα, και κατ' αρχήν - αρνούμενος να δεχτεί την πρωθυπουργία - δέχτηκε την τιμητική θέση του Προέδρου της Βουλής, που του πρόσφερε η Δ' Εθνοσυνέλευση. ^[1] Μερικές ημέρες αργότερα, αποφάσισε να αναλάβει την ηγεσία της νέας κυβέρνησης, και, στις 11 Ιανουαρίου, ορκίστηκε πρωθυπουργός.

Ο Νικόλαος Πλαστήρας στην συνεδρίαση της Βουλής όπου και παρέδωσε την εξουσία του

Τέταρτη κυβέρνηση Βενιζέλου

Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού	11 Ιανουαρίου 1924
Ημερομηνία διάλυσης	6 Φεβρουαρίου 1924
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός Κράτους	Εν ονόματι του Βασιλέα Γεωργίου: Αντιβασιλέας Παύλος Κουντουριώτης
Πρόεδρος Κυβέρνησης	Ελευθέριος Βενιζέλος
Συνολικός αριθμός Μελών	12
Συμμετέχοντα κόμματα	Κόμμα Φιλελευθέρων
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα	κυβέρνηση πλειοψηφίας
Αξιωματική Αντιπολίτευση	δεν υπήρχε
Ιστορία
Εκλογές	Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1923
Θητεία νομοθετικού σώματος	2 Ιανουαρίου 1924 -30 Ιουνίου 1925 («Δ' Εν Αθήναις Συντακτική των Ελλήνων Συνέλευσις»)
Προηγούμενη	Κυβέρνηση Στυλιανού Γονατά 1922
Διάδοχη	Κυβέρνηση Γεωργίου Καφαντάρη 1924

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο, δήλωσε πως η ανάμειξή του στα πολιτικά πράγματα ήταν προσωρινή και πως ο σχηματισμός της κυβέρνησης αποσκοπούσε στην αποκατάσταση χρηστής διοίκησης, όπως την περίοδο 1910-1915.^[2] Η κυβέρνηση όμως δε μπόρεσε να εφαρμόσει κανένα από τα σχέδιά της, μια που η αντιπαράθεση του Βενιζέλου με τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, σχετικά με το «Πολιτειακό» (ο Βενιζέλος ήταν υπέρ της Συνταγματικής Βασιλείας, ενώ ο Παπαναστασίου υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας), ^[3]και η επικράτηση των απόψεων του τελευταίου στο Νομοθετικό σώμα, τον οδήγησαν σε παραίτηση και σε ακόμα μία αποχώρηση από τη χώρα.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

^[4]

• «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): Ελευθέριος Βενιζέλος

• «Επί των Εξωτερικών υπουργός»: Γεώργιος Ρούσσος (υπουργός)
• «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Γεώργιος Καφαντάρης
• «Επί των Εσωτερικών υπουργός»: Θεμιστοκλής Σοφούλης
• «Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»: Ιωάννης Βαλαλάς
• «Επί των Οικονομικών υπουργός»: Ανδρέας Μιχαλακόπουλος
• «Επί της Εθνικής Οικονομίας υπουργός» : Κωνσταντίνος Σπυρίδης
• «Επί των Δημοσίων Συγκοινωνιών υπουργός»: Εμμανουήλ Τσουδερός
• «Επί της Γεωργίας και Δημοσίων κτημάτων υπουργός» : Αλέξανδρος Μυλωνάς
• «Επί της Υγιεινής, Προνοίας, και Αντιλήψεως υπουργός» : Απόστολος Δοξιάδης
• «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Κωνσταντίνος Γόντικας
• «Επί των Ναυτικών υπουργός»: Ιωάννης Καναβός