Λούις Καν

Ο Λούις Καν (Louis Isidore Kahn, 5 Μαρτίου 1901 - 17 Μαρτίου 1974) ήταν Εσθονός-Αμερικανός αρχιτέκτονας ο οποίος δραστηριοποιήθηκε κυρίως στην Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων πολιτειών. Αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους αρχιτέκτονες του 20ου αιώνα και από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μοντερνισμού. Υπήρξε καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ καθώς και στη σχολή σχεδιασμού στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Οι κατασκευές του φημίζονταν για το μνημειώδες ύφος και τον μονολιθικό τους χαρακτήρα.

Λούις Καν
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis Isadore Kahn (Αγγλικά)
Γέννηση	20  Φεβρουαρίου 1901[1][2][3] Κουρεσαάρε[2]
Θάνατος	17  Μαρτίου 1974[1][3] σιδηροδρομικός σταθμός Νέας Υόρκης Πενσυλβάνια[4]
Αιτία θανάτου	έμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Montefiore Cemetery[5]
Χώρα πολιτογράφησης	Ρωσική Αυτοκρατορία Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (από 1914)[6]
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και Πανεπιστήμιο Γέιλ[7]
Ιδιότητα	αρχιτέκτονας[4][8][3], διδάσκων πανεπιστημίου, ζωγράφος[3], σχεδιαστής[3], καθηγητής[3] και φιλόσοφος[3]
Τέκνα	Nathaniel Kahn[9]
Σημαντικά έργα	Kimbell Art Museum
Βραβεύσεις	Αμερικανικό βραβείο της Ρώμης, Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1972), μετάλλιο Φρανκ Π. Μπράουν (1964), Βραβείο χρυσής πλάκας από την Ακαδημία Επιτευγμάτων (1970), Εταίρος του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και Rokach Award (1984)
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφία

Ο Λούις Καν γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1901 στη νήσο Σάαρεμαα της Εσθονίας, προερχόμενος από μία φτωχή εβραϊκή οικογένεια. Η φτώχεια έκανε την οικογένεια του να μεταναστεύσει το 1906 στις Ηνωμένες πολιτείες. Ο Καν πολιτογραφήθηκε Αμερικανός πολίτης το 1914. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και τελειώνοντας το διδακτορικό του εργάστηκε στο γραφείο του αρχιτέκτονα Τζον Μόλιτορ. Μετά από την περιοδεία του το 1928 στην Ευρώπη ο Καν επιστρέφοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύει μαζί με τον Ντομινίκ Μπερνενζέ μία αρχιτεκτονική ερευνητική ομάδα με αντικείμενο έρευνας την κοινωνική κατοικία.

Τη δεκαετία του 50΄ και μετά την επίσκεψή του σε Ιταλία, Ελλάδα και Αίγυπτο, ο Καν άρχισε να διαμορφώνει το δικό του ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό στυλ σε συνδυασμό με επιρροές από μοντέρνα κινήματα. Το 1974 διορίζεται καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο Γέιλ ενώ το 1962 καταλαμβάνει και έδρα στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Το 1968 γίνεται μέλος της αμερικάνικης ακαδημίας τεχνών και επιστημών. Κατά την διάρκεια της καριέρας του τιμήθηκε πολλές φορές με βραβεία και μετάλλια.

Ο Λουίς Καν έφυγε από τη ζωή από καρδιακή προσβολή στην Νέα Υόρκη έχοντας επιστρέψει από ένα ταξίδι στην Ινδία. Παρά την μεγάλη καριέρα του, πέθανε αφήνοντας πίσω του μεγάλα χρέη.

Σημαντικότερα έργα

Salk Institute, La Jolla, California (1959–65)

Jatiya Sangsad Bhaban, Dhaka, Bangladesch (1962–73)

• Εργαστήρια Ιατρικής Έρευνας Ρίτσαρντς (Richards Medical Research Laboratories), Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, Φιλαδέλφεια, Πενσυλβάνια (1957–1965). Με αυτό το έργο ο Καν ανοίγει νέους δρόμους στην μοντέρνα αρχιτεκτονική κάνοντας ταυτόχρονα αναφορές και στο παρελθόν.
• Γκαλερί Τέχνης του Γέιλ, Νιου Χέιβεν, Κονέκτικατ (1951–1953). To πρώτο σημαντικό έργο του Καν στο οποίο εφαρμόστηκαν πλήθος καινοτομιών.
• Πρώτη Ουνιταριανή Εκκλησία, Ρότσεστερ Νέα Υόρκη (1959–1969) Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα εκκλησιαστικά μνημεία του 20ου αιώνα.
• Κέντρο Βρετανικής Τέχνης του Γέιλ, Νιου Χέιβεν, Κονέκτικατ (1969–1974). Μουσείο τέχνης στο οποίο φιλοξενούνται πάνω από 2000 πίνακες.