Οι πιο ογκώδεις εξωπλανήτες περιγράφονται συνήθως με τη μάζα του Δία, καθώς αυτή παρέχει μια κατάλληλη κλίμακα για σύγκριση. Ένας  πλανήτης με τη μάζα του Δία σε μια τροχιακή απόσταση 1 AU από ένα άστρο παρόμοιο με τον  Ήλιο προκαλεί πλάτος μετατόπισης ίσο με 28 m/s, η οποία είναι ανιχνεύσιμη με την τρέχουσα τεχνολογία.^[1] Οι πιο εύκολα ανιχνεύσιμοι πλανήτες μέσω της ακτινικής ταχύτητας, έχουν μεγάλη μάζα και είναι σε κοντινή τροχιά.  Ομοίως, η μάζα του Δία ή μεγαλύτερη, σε έναν εξωπλανήτη  είναι πιο πιθανό να ανιχνευθεί μέσω άλλων μέσων, όπως οι διελεύσεις ή μικροεστιασμός.^[2]

Οι πλανήτες με τη μάζα του Δία μπορεί να μην έχουν τις ίδιες διαστάσεις. Η θεωρητική ελάχιστη μάζα που ένα αστέρι μπορεί να έχει, και εξακολουθεί να υφίστανται σύντηξη υδρογόνου-1  στον πυρήνα, εκτιμάται ότι είναι περίπου 75 φορές η μάζα του Δία. Ωστόσο η σύντηξη δευτερίου μπορεί να συμβεί σε μάζες χαμηλότερες και από 13 μάζες του Δία.^[3][4][5]

Στο Ηλιακό Σύστημα, οι μάζες των εξωτερικών πλανητών μπορεί να αναφέρονται στη μάζα του Δία. Οι άλλοι αέριοι γίγαντες είναι πολύ λιγότερο ογκώδεις από τον Δία.

• Δίας – 1,000
• Κρόνος – 0,299
• Ουρανός – 0,046
• Ποσειδώνας – 0,054

Μία μάζα του Δία μπορεί να μετατραπεί σε σχετικές μονάδες:

• 25,839 Σεληνιακές μάζες 
• 317,83 Γήινες μάζες^[6]
• 0,0009546 Ηλιακές μάζες 

Σε σύγκριση, μία Ηλιακή μάζα είναι ισοδύναμη με:

• 27.068.500 Σεληνιακές μάζες
• 332.946 Γήινες μάζες
• 1.047,56 μάζες Δία

Ο Δίας ενσωματώνει περίπου τρία τέταρτα της μάζας του ηλιακού συστήματος, εκτός από τον Ήλιο.^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

• Ηλιακή μάζα