Μάρκος Αυρήλιος Κόττα (ύπατος το 74 π.Χ.)

Ο Μάρκος Αυρήλιος Κόττα, λατινικά: Marcus Aurelius Cotta, ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός, που ήταν ύπατος το 74 π.Χ. Αποσπάστηκε στη Βιθυνία με ρωμαϊκό στόλο στο πλαίσιο του Γ΄ Μιθριδατικού Πολέμου. Ηττήθηκε από τον βασιλιά Μιθριδάτη ΣΤ' του Πόντου. Διασώθηκε από τον συνύπατό του, περιόρισε τις ακτές του Πόντου και κατέλαβε την πόλη της Ηράκλειας μετά από πολιορκία δύο ετών. Επιστρέφοντας στη Ρώμη το 70 π.Χ., ο Κόττα έγινε γνωστός για τη νίκη του. Ωστόσο γύρω στο 67 π.Χ. καταδικάστηκε για κατάχρηση πολεμικής λείας, και εκδιώχθηκε από τη Σύγκλητο, που ήταν κάτι ντροπιαστικό.

Μάρκος Αυρήλιος Κόττα (ύπατος το 74 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	M. Aurelius M.f. Cotta (Λατινικά)
Γέννηση	120 π.Χ. (περίπου)[1] Αρχαία Ρώμη
Θάνατος	1ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησης	Αρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Λατινικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
Γονείς	Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα ΙΙ (ύπατος το 119 π.Χ.) και Rutilia
Αδέλφια	Αυρηλία Κόττα Γάιος Αυρήλιος Κόττα[2][3] Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα ΙΙΙ (ύπατος το 65 π.Χ.)[2][4]
Οικογένεια	Aurelii Cottae
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[5] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (74 π.Χ.)[5]
δεδομένα

Καταγωγή

Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία με σκουύρο πράσινο, το 40 π.Χ.

Ο Κόττα, προερχόμενος από το διακεκριμένο πληβείο γένος των Αυρηλίων, ήταν γιος του Λεύκιος Αυρήλιου Κόττα ΙΙ, που ήταν ύπατος το 119 π.Χ., ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του Γάιος Αυρήλιος Κόττα προηγήθηκε ως ύπατος το 75 π.Χ. Ο μικρότερος αδελφός του Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα ΙΙΙ ήταν ύπατος το 65 π.Χ. Η Αυρηλία Κόττα, μητέρα του Γ. Ιουλίου Καίσαρα, ήταν ετεροθαλής αδελφή του. ^{[6] [7] [8] [9]}

Σταδιοδρομία

Αναβαίνοντας τη σειρά αξιωμάτων (cursus honorum), το διαδοχικό μείγμα στρατιωτικών και πολιτικών διοικητικών θέσεων που κατείχαν επίδοξοι πολιτικοί στην πρώιμη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, θεωρούμε ότι κατείχε τη θέση του πραίτορα το 77. Εκλεγμένος ύπατος το 74 π.Χ. μαζί με τον Λεύκιο Λικίνιο Λούκουλλο, σύντομα ανησύχησε για την κλιμάκωση της κατάστασης στα ανατολικά που επέφερε η απόκτηση της νέας επαρχίας της Βιθυνίας, και η επακόλουθη ανανέωση της σύγκρουσης με τον βασιλιά Μιθριδάτη ΣΤ' του Πόντου που είχε εισβάλει στη Βιθυνία. Έχοντας λάβει τη Βιθυνία ως ανθυπατική διοίκηση, έλαβε τη διοίκηση ενός στόλου για την προστασία της επαρχίας του, και απεστάλη στα ανατολικά προς το τέλος της περιόδου του ως υπάτου.

Το αρχικό σχέδιο ήταν ότι ο Κόττα έπρεπε να δεσμεύσει τον στόλο του Μιθριδάτη, ενώ ο Λούκουλλος επιτέθηκε από ξηρά. Ως εκ τούτου, ο Κόττα διατάχθηκε να σταθμεύσει τον στόλο του στη Χαλκηδόνα, ενώ ο Λούκουλλος βάδισε μέσω της Φρυγίας, με σκοπό να εισβάλει στον Πόντο. Ο Λούκουλλος δεν είχε προχωρήσει πολύ, όταν ήρθε η είδηση ότι ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ είχε κάνει μια γρήγορη πορεία προς τα δυτικά, επιτέθηκε στον Κόττα, και τον ανάγκασε να φύγει πίσω από τα τείχη της Χαλκηδόνας. Εξήντα τέσσερα ρωμαϊκά πλοία είχαν αιχμαλωτιστεί ή καεί, και ο Κόττα είχε χάσει τρεις χιλιάδες άνδρες. Ο Κόττα αναγκάστηκε να παραμείνει στη Χαλκηδόνα, μέχρι ο Λούκουλλος να μπορέσει να τον σώσει. Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ άφησε τον Κόττα υπό πολιορκία στη Χαλκηδόνα, ενώ ο ίδιος βάδισε τον κύριο στρατό του προς τα δυτικά. Ο Λούκουλλος έπιασε τον Μιθριδάτη ΣΤ΄ να πολιορκεί την Κύζικο, και δημιούργησε μια αντι-πολιορκία, παγιδεύοντας με επιτυχία τον στρατό του Μιθριδάτη μπροστά στην πόλη. Η πείνα και οι αρρώστιες έκαναν τη δουλειά για τον Λούκουλλο στην πολιορκία της Κυζίκου. Ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ άφησε τον στρατό του στην τύχη του, και κατέφυγε με πλοίο στη Νικομήδεια.

Έχοντας φτάσει στη Νικομήδεια, ο Κόττα παρακολούθησε απογοητευμένος, καθώς ο Μιθριδάτης, μαθαίνοντας ότι ο στόλος του είχε καταστραφεί από τον Λούκουλλο, διέφυγε από την πόλη, και έπλευσε στον Βόσπορο προς την πόλη Ηράκλεια Ποντική. Μαζί με τον Λούκουλλο στη Νικομήδεια το 73, ανατέθηκε στον Κόττα το καθήκον να ασφαλίσει το πίσω μέρος του Λούκουλλου, καταλαμβάνοντας την Ηράκλεια Ποντική, την οποία ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ είχε ενισχύσει με 4.000 στρατιώτες. Αφού μείωσε την Ποντιακή ακτή, ο Κόττα άρχισε να πολιορκεί την Hράκλεια Ποντική, κάτι που του πήρε δύο χρόνια για να την καταλάβει, λεηλατώντας την πόλη το 71. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, απέλυσε έναν από τους ταμίες (quaestor) του, τον P. ;Oppio, κατηγορώντας τον για δωροδοκία και συνωμοσία.

Επιστρέφοντας στη Ρώμη το 70 π.Χ., ο Kόττα ήταν αρχικά ευρέως αναγνωρισμένος για τη νίκη του στην Ηράκλεια Ποντική. Ωστόσο γύρω στο 67 π.Χ. κατηγορήθηκε για ιδιοποίηση πολεμικής λείας, από τον Γάιο Παπίριο Κάρβο. Καταδικάστηκε για το αδίκημα, και αποβλήθηκε από τη Σύγκλητο.

Γενεαλογία

Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα Ι ύπατος το 144 π.Χ., τριβούνος των πληβείων ΓΕΝΟΣ ΑΥΡΗΛΙΩΝ

Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα ΙΙ ύπατος το 119 π.Χ., πραίτωρ

Γάιος Αυρήλιος Κόττα αντιπραίτωρ, ρήτωρ

Λεύκιος Αυρήλιος Κόττα ΙΙΙ ύπατος το 65 π.Χ.

Μάρκος Αυρήλιος Κόττα ύπατος το 74 π.Χ.

Αυρηλία Κόττα

Γάιος Ιούλιος Καίσαρ III ανθύπατος της Ασίας ΓΕΝΟΣ ΙΟΥΛΙΩΝ

Μάρκος Άτιος Βάλβος ΓΕΝΟΣ ΑΤΙΩΝ

Ιουλία Καισαρίς η Νεότερη

Γάιος Ιούλιος Καίσαρ δικτάτορας

Γάιος Οκτάβιος Θουρίνος ανθύπατος ΓΕΝΟΣ ΟΚΤΑΒΙΩΝ

Ατία Βάλβα

Οκταβιανός Αύγουστος Αυτ. των Ρωμαίων