Μακρίνος

Ο Μάρκος Οπέλλιος Μακρίνος (Marcus Opellius Macrinus^[1], 164 – Ιούνιος 218) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από τον Απρίλιο του 217 μέχρι τις 8 Ιουνίου του 218. Υπήρξε ο πρώτος αυτοκράτορας που κυβέρνησε χωρίς να περάσει πρώτα από το αξίωμα του συγκλητικού.^[2]

Μακρίνος
Ρωμαίος Αυτοκράτορας
Περίοδος	8 Απριλίου 217 - Ιούνιος 218
Προκάτοχος	Καρακάλλας
Διάδοχος	Ηλιογάβαλος
Γέννηση	164 Καισάρεια Μαυριτανίας (στη σημερινή Αλγερία)
Θάνατος	Ιούνιος 218 (54 ετών) Καππαδοκία
Σύζυγος	Νόνια Κέλσα
Απόγονοι	Διαδυμενιανός
Πλήρες όνομα
Marcus Opellius Macrinus
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ταχύτατη εξέλιξή του

Ως ικανότατος δικηγόρος ανέβηκε γρήγορα την πολιτική ιεραρχία φτάνοντας στο αξίωμα του πραιτωριανού έπαρχου. Η ανέλιξή του πραγματοποιήθηκε επί αυτοκρατορίας Καρακάλλα, ενώ υποστηρίζεται ότι συμμετείχε στη συνωμοσία για τη δολοφονία του αυτοκράτορα από έναν αξιωματικό τον Απρίλιο του 217, στη διάρκεια εκστρατείας κατά των Πάρθων.

Η ανάρρησή του στο θρόνο

Τρεις ημέρες μετά τη δολοφονία του Καρακάλλα ο Μακρίνος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τα στρατεύματα του. Συνέχισε τον πόλεμο κατά των Πάρθων στην Μεσοποταμία, ωστόσο σύνηψε ειρήνη όχι ιδιαίτερα ευνοϊκή για τη Ρώμη. Αυτή η απόφασή του αποδείχθηκε μοιραία καθώς η οικονομική επιβάρυνση λόγω της ατυχούς συμφωνίας μείωσε τα εισοδήματα του στρατού του. Τα συριακά στρατεύματα έπαψαν να τον υποστηρίζουν και συμμάχησαν με τον μετέπειτα αυτοκράτορα Ηλιογάβαλο γιο ενός εξάδελφου του Καρακάλλα.

Το τέλος

Κατά τη διάρκεια της αναγκαστικής του επιστροφής στη Ρώμη με τις λίγες δυνάμεις που του είχαν απομείνει, συγκρούστηκε με τους αντιπάλους του, επίσης ρωμαϊκά στρατεύματα. Ηττήθηκε, αιχμαλωτίστηκε και εκτελέστηκε κοντά στην Αντιόχεια μαζί με τον γιο του και τυπικά συναυτοκράτορα Διαδυμενιανό.

Πηγές

• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 40, σελίδα 107.