Νέα Ιωνία Αττικής

Η Νέα Ιωνία είναι αστική περιοχή και δήμος στον Βόρειο Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας Αττικής και ανήκει στα βόρεια προάστια. Καταλαμβάνει έκταση 4,4 τετρ. χιλιομέτρων, έχει πληθυσμό 64.611 κατοίκους (απογραφή 2021) και υψόμετρο κέντρου 130 μέτρων. Η ίδρυσή της ανάγεται στις 30 Ιουνίου του 1923 από Μικρασιάτες διαφόρων περιοχών της Ιωνίας στη Μικρά Ασία.

Νέα Ιωνία Αττικής
Νέα Ιωνία Αττικής
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Νέας Ιωνίας
Ίδρυση	1923[1]
Έκταση	4,4 km²
Υψόμετρο	130 μέτρα
Πληθυσμός	64.611
Ταχ. κωδ.	142 xx
Τηλ. κωδ.	210
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Τοποθεσία

Βρίσκεται βόρεια του Δήμου Αθηναίων και ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Βορείου Τομέα Αθηνών. Συνορεύει βόρεια με το Ηράκλειο Αττικής, νότια με το Γαλάτσι, δυτικά με τις προσφυγικές συνοικίες της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας και ανατολικά με το Μαρούσι. Η σημερινή πόλη είναι προσβάσιμη με το Μετρό στους σταθμούς Νέα Ιωνία, Πευκάκια και Περισσός και οδικώς από την Εθνική Οδό Αθηνών Λαμίας και τη Λεωφόρο Ηρακλείου

Ιστορία

Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Νέας Ιωνίας.

Η Νέα Ιωνία ιδρύθηκε στις 27 Ιουνίου 1923, όταν ο Νικόλαος Πλαστήρας μαζί με τον ιερέα Ιωακείμ Πεσματζόγλου εγκαινίασαν στην τότε περιοχή «Ποδαράδες» τον συνοικισμό για τους Μικρασιάτες πρόσφυγες από τη Σπάρτη της Πισιδίας, οι οποίοι είχαν έρθει στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών του 1923^[2]. Ο συνοικισμός ονομάστηκε αρχικά Νέα Πισιδία, αλλά η ονομασία δεν επικράτησε, καθώς προστέθηκαν σύντομα πρόσφυγες από την Ινέπολη, την Κασταμονή, τη Σαφράμπολη, τη Νεάπολη, την Καππαδοκία, την Αλάγια, την Αττάλεια της Παμφυλίας, τη Σμύρνη και τα περίχωρά της, (τα Βουρλά, το Αϊβαλί, τα Θυάτειρα και άλλες πόλεις της Ιωνίας,) όπου ανθούσαν σπουδαίες Ελληνορθόδοξες κοινότητες. Έτσι, πήρε την ονομασία «Νέα Ιωνία».^[3]

Η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα, καθώς οι αστοί πρόσφυγες είχαν ικανότητες στις επιχειρήσεις και στο εμπόριο. Η περιοχή αναδείχθηκε ως κέντρο κλωστοϋφαντουργίας, και μετά την κατοχή ως μεγάλος εμπορικός Δήμος.

Η πόλη έχει πληθυσμό 67.107 κατοίκους (απογραφή 2021). Η Νέα Ιωνία έχει μία από τις μεγαλύτερες αγορές που αποτελείται από μικρά μαγαζιά μέχρι και τις μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες ένδυσης και υπόδυσης. Το εμπορικό κέντρο της Νέας Ιωνίας είναι η Λεωφόρος Ηρακλείου, μετά την οδό Ελ Αλαμέιν και μέχρι την οδό Ιφιγενείας στα σύνορα με το Ηράκλειο.

Η Ιερά Μητρόπολις Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος έχει την έδρα της στη Νέα Ιωνία, ενώ πολιούχος της πόλης είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Νεαπολίτης (ο εκ Νεαπόλεως Μικράς Ασίας). Μητροπολιτικός Ναός είναι αυτός των Αγίων Αναργύρων.^[4][5][6][7]

Η Νέα Ιωνία φημίζεται για την παραγωγική της παράδοση, με σημαντικές ελληνικές βιοτεχνίες και παραγωγικούς χώρους να διασώζονται μέχρι και σήμερα, μαζί με ένα δραστήριο εμπορικό κέντρο στο οποίο αναπτύσσεται η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

• 
  Βιοτεχνίες διασώζονται μέχρι και σήμερα.

Πληθυσμιακή εξέλιξη της Νέας Ιωνίας^[8]. Κατά την απογραφή του 1928 στη Νέα Ιωνία υπήρχαν 13.692 (97% του πληθυσμού της) πρόσφυγες από διάφορες περιοχές της Μ. Ασίας.

Έτος	Πληθυσμός
1928	14135
1940	27775
1951	33821
1961	48149
1971	54906
1981	59202
1991	60635
2001	66017
2011	66050

Πολιτισμός

Ορισμένες από τις πολιτιστικές της υποδομές είναι:

• το Ιστορικό Διατηρητέο Μνημείο ''Παναιτώλιο'',
• το Δημοτικό Θέατρο "Γιάννης Δομνάκης",
• ο Δημοτικός Κινηματογράφος "ΑΣΤΕΡΑΣ",
• η Δημοτική Βιβλιοθήκη,
• το Κέντρο Σπουδής και Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού '''ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.'',
• το Δημοτικό Συνεδριακό Κέντρο,
• το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας,
• ο Ιωνικός Σύνδεσμος.

Στον Περισσό ανεγείρεται το Ιωνικό Κέντρο, ένας πολυχώρος-σύμβολο του Μικρασιατικού Ελληνισμού, που περιλαμβάνει τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτου, Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο, με Εντευκτήριο, Εστία Φιλοξενίας και Παιδικό Σταθμό.^[9]

Εικόνες

• 
  Παλαιός οικισμός.
• 
  Παραδοσιακή αρχιτεκτονική.
• 
  Σύγχρονη άποψη.