Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού

Η Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού (APEC) είναι ένα διακυβερνητικό φόρουμ αποτελούμενο από 21 χώρες - μέλη των Κρατών του Ειρηνικού,^[2] το οποίο προωθεί το ελεύθερο εμπόριο σε ολόκληρη την περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού. Εμπνευσμένη από την επιτυχία της σειράς μετα-υπουργικών διασκέψεων της Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN) που ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η APEC ιδρύθηκε το 1989 σε ανταπόκριση της αυξανόμενης αλληλεξάρτησης των οικονομιών της Ασίας και του Ειρηνικού και του σχηματισμού των περιφερειακών εμπορικών συνασπισμών σε άλλα μέρη του κόσμου. Στόχος ήταν επίσης η δημιουργία νέων αγορών γεωργικών προϊόντων και πρώτων υλών εκτός Ευρώπης.^[3][4][5] Με έδρα τη Σιγκαπούρη, η APEC αναγνωρίζεται ως ένας από τους ανώτερους πολυμερείς συνασπισμούς και από τα παλαιότερα φόρουμ στην περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού, ασκώντας σημαντική παγκόσμια επιρροή.^{[6][7] [8] [9] [10] [11]}

Οικονομικη Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού
Χώρα	Σιγκαπούρη
Ίδρυση	6  Νοεμβρίου 1989[1]
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Στην ετήσια συνάντηση οικονομικών ηγετών της APEC μετέχουν οι αρχηγοί κράτους όλων των μελών της APEC, εκτός της Δημοκρατίας της Κίνας (η οποία εκπροσωπείται από υπουργό υπό τον τίτλο του Κινέζου Ταϊπέι, ως οικονομικό ηγέτη).^[12] Η τοποθεσία της συνάντησης μεταφέρεται σε ετήσια βάση μεταξύ των οικονομιών-μελών και μία φημισμένη παράδοση, που ακολουθείται για τις περισσότερες (αλλά όχι όλες) τις συνόδους κορυφής, ορίζει πως οι συμμετέχοντες ηγέτες πρέπει να είναι ντυμένοι με την εθνική φορεσιά της χώρας υποδοχής. Η APEC έχει τρεις επίσημους παρατηρητές: τη Γραμματεία της Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας, το Συμβούλιο Οικονομικής Συνεργασίας του Ειρηνικού και τη Γραμματεία του Φόρουμ των Νήσων του Ειρηνικού Ωκεανού.^[13] Η Οικονομία Υποδοχής της Χρονιάς της APEC είθισται να προσκαλείται ως γεωγραφικός αντιπρόσωπος στις διασκέψεις των G20, όπως ορίζεται από τις οδηγίες των τελευταίων.^{[14] [15]}

Ιστορία

Δελτίο ειδήσεων του ABC καταγράφει την πρώτη συνάντηση της APEC στην Καμπέρα τον Νοέμβριο του 1989 και δείχνει απεσταλμένους να παρακολουθούν το Κύπελλο της Μελβούρνης.

Έμπνευση για τη δημιουργία της APEC αποτέλεσε το γεγονός ότι μία σειρά μετα-υπουργικών διασκέψεων της ASEAN, που ιδρύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80, απέδειξε τη δυνατότητα, αλλά και την αξία των τακτικών συνεδριάσεων μεταξύ εκπροσώπων υπουργικoύ επιπέδου, προερχόμενων τόσο από ανεπτυγμένες, όσο και από αναπτυσσόμενες οικονομιες. Μέχρι το 1989, οι μετα-υπουργικές διασκέψεις είχαν επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνουν 12 μέλη (τα τότε έξι μέλη της ASEAN και τους έξι εταίρους της). Οι εξελίξεις οδήγησαν τον Πρωθυπουργό της Αυστραλίας Bob Hawke να πιστέψει στην αναγκαιότητα της περιφερειακής συνεργασίας σε οικονομικά ζητήματα. Τον Ιανουάριο του 1989, ο Bob Hawke απηύθυνε κάλεσμα για μια αποτελεσματικότερη οικονομική συνεργασία, που να εκτείνεται σε ολόκληρη την περιοχή του Ειρηνικού. Αυτό οδήγησε στην πρώτη συνάντηση της APEC στην πρωτεύουσα της Αυστραλίας Καμπέρα τον Νοέμβριο, υπό την προεδρία του υπουργού Εξωτερικών της Αυστραλίας Γκάρεθ Έβανς. Με τη συμμετοχή υπουργών από δώδεκα χώρες, η σύνοδος ολοκληρώθηκε με δεσμεύσεις για μελλοντικές ετήσιες συναντήσεις στη Σιγκαπούρη και τη Νότια Κορέα. Δέκα μήνες αργότερα, δώδεκα οικονομίες της περιφέρειας Ασίας-Ειρηνικού συναντήθηκαν στην Καμπέρα της Αυστραλίας για να ιδρύσουν την APEC. Η Γραμματεία της APEC, με έδρα τη Σιγκαπούρη, ιδρύθηκε για τον συντονισμό των δραστηριοτήτων του οργανισμού.^[4][5]

Οικονομίες μελών

Επί του παρόντος, η Οικονομική Συνεργασία Ασίας-Ειρηνικού έχει 21 οικονομίες μέλη, όπου 12 από αυτές είναι ιδρυτικά μέλη.

Οικονομία μελών	Έκανε το ντεμπούτο του στο
Αυστραλία	1989
Μπρουνέι	1989
Καναδάς	1989
Ινδονησία	1989
Ιαπωνία	1989
Νότια Κορέα	1989
Μαλαισία	1989
Νέα Ζηλανδία	1989
Φιλιππίνες	1989
Σιγκαπούρη	1989
Ταϊλάνδη	1989
ΗΠΑ	1989
Κίνα	1991
Χονγκ Κονγκ	1991
Ταϊβάν	1991
Μεξικό	1993
Παπούα Νέα Γουινέα	1993
Χιλή	1994
Περού	1998
Ρωσία	1998
Βιετνάμ	1998

Ετήσιες συναντήσεις

Κάθε χρόνο, πραγματοποιείται μια ετήσια συνάντηση, η τοποθεσία είναι μια τυχαία χώρα μεταξύ των οικονομιών μελών, με τον πλήρη κατάλογο ως:

Επεισόδιο	Ημερομηνίες φιλοξενίας	Διοργανώτρια χώρα	Διοργανώτρια πόλη
1	6–7 Νοεμβρίου 1989	Αυστραλία	Καμπέρα
2	29–31 Ιουλίου 1990	Σιγκαπούρη	Σιγκαπούρη
3	12–14 Νοεμβρίου 1991	Νότια Κορέα	Σεούλ
4	10–11 Σεπτεμβρίου 1992	Ταϊλάνδη	Μπανγκόκ
5	19–20 Νοεμβρίου 1993	ΗΠΑ	Νησί Μπλέικ
6	15–16 Νοεμβρίου 1994	Ινδονησία	Μπόγκορ
7	18–19 Νοεμβρίου 1995	Ιαπωνία	Οσάκα
8	24–25 Νοεμβρίου 1996	Φιλιππίνες	Σούμπικ
9	24–25 Νοεμβρίου 1997	Καναδάς	Βανκούβερ
10	17–18 Νοεμβρίου 1998	Μαλαισία	Κουάλα Λουμπούρ
11	12–13 Σεπτεμβρίου 1999	Νέα Ζηλανδία	Ώκλαντ
12	15–16 Νοεμβρίου 2000	Μπρουνέι	Μπαντάρ Σερί Μπεγκαβάν
13	20–21 Οκτωβρίου 2001	Κίνα	Σαγκάη
14	26–27 Οκτωβρίου 2002	Μεξικό	Λος Κάμπος
15	20–21 Οκτωβρίου 2003	Ταϊλάνδη	Μπανγκόκ
16	20–21 Νοεμβρίου 2004	Χιλή	Σαντιάγο
17	18–19 Νοεμβρίου 2005	Νότια Κορέα	Πουσάν
18	18–19 Νοεμβρίου 2006	Βιετνάμ	Ανόι
19	8–9 Σεπτεμβρίου 2007	Αυστραλία	Σίδνεϊ
20	22–23 Νοεμβρίου 2008	Περού	Λίμα
21	14–15 Νοεμβρίου 2009	Σιγκαπούρη	Σιγκαπούρη
22	13–14 Νοεμβρίου 2010	Ιαπωνία	Γιοκοχάμα
23	12–13 Νοεμβρίου 2011	ΗΠΑ	Χονολούλου
24	9–10 Σεπτεμβρίου 2012	Ρωσία	Βλαδιβοστόκ
25	5–7 Οκτωβρίου 2013	Ινδονησία	Μπαλί
26	10–11 Νοεμβρίου 2014	Κίνα	Πεκίνο
27	18–19 Νοεμβρίου 2015	Φιλιππίνες	Πασάι
28	19–20 Νοεμβρίου 2016	Περού	Λίμα
29	10–11 Νοεμβρίου 2017	Βιετνάμ	Ντα Νανγκ
30	17–18 Νοεμβρίου 2018	Παπούα Νέα Γουινέα	Πορτ Μόρεσμπι
31	16–17 Νοεμβρίου 2019	Χιλή	Σαντιάγο (ακυρώθηκε)
32	20 Νοεμβρίου 2020	Μαλαισία	Κουάλα Λουμπούρ (Πραγματοποιήθηκε εικονικά)
33	12 Νοεμβρίου 2021	Νέα Ζηλανδία	Ώκλαντ (Πραγματοποιήθηκε εικονικά)
34	18–19 Νοεμβρίου 2022	Ταϊλάνδη	Μπανγκόκ
35	15–17 Νοεμβρίου 2023	ΗΠΑ	Σαν Φρανσίσκο
36	10–16 Νοεμβρίου 2024	Περού	Κούσκο
37	2025	Νότια Κορέα	Θα ανακοινωθεί