Παύλος Ιωάννου (πανεπιστημιακός)

Ο Παύλος Ιωάννου (1824 - 1897) ήταν Έλληνας καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ιατρός.

Παύλος Ιωάννου
Ο Παύλος Ιωάννου στο περιοδικό Αττικόν Μουσείον του 1891
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Παύλος Ιωάννου (Ελληνικά)
Γέννηση	1824[1] Καστοριά
Θάνατος	5ιουλ. / 17  Οκτωβρίου 1897γρηγ. και 1897[1] Πειραιάς
Υπηκοότητα	Ελλάδα
Σπουδές	Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	ανατομία και χειρουργική
Αξίωμα	κοσμήτορας (1891, 1892)
Ιδιότητα	ιατρός και διδάσκων πανεπιστημίου
δεδομένα (π • σ • ε )

«Εγχειρίδιον χειρουργικής», 1884

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στην Καστοριά το 1824 και κατάγονταν από την Κορησό. Η οικογένειά του με το επώνυμο «Σιδέρης» ή «Σιούτας» είχε καταγωγή από τη Νικολίτσα (σήμερα στην Αλβανία).^[2] Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εξειδικεύτηκε στην ανατομία, στη Γερμανία και στη χειρουργική, στη Γαλλία.

Το 1858 αναγορεύτηκε Διδάκτορας Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη μελέτη του «Περί της αυτομάτου του ανθρωπίνου σώματος καύσεως». Το 1868 εκλέχτηκε έκτακτος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στη συνέχεια το 1877 διορίστηκε τακτικός καθηγητής^[3] και το 1883 του ανατέθηκε η Διεύθυνση του Νοσοκομείου Αφροδισίων Νοσημάτων. Διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά το ακαδημαϊκό έτος 1891-1892^[4] και δίδαξε ως το τέλος της ζωής του.^[5] Απεβίωσε μετά από μακρά νόσο στον Πειραιά, στις 5 Οκτωβρίου 1897.^[6]

Συγγράμματα

Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο και δημοσίευσε πλήθος ιατρικών βιβλίων και μελετών. Ορισμένα από αυτά είναι:

• Εγχειρίδιο Συστηματικής Ανατομίας (1878 και 1884)
• Εγχειρίδιο Χειρουργικής (1884)