Πωλ Σεριέ

Ο Πωλ Σεριέ (γαλλ. Paul Sérieux [se.ʁjø]; 1864-1947) ήταν Γάλλος ψυχίατρος με καταγωγή από το Παρίσι.

Πωλ Σεριέ
Γέννηση	2  Ιουλίου 1864[1] Παρίσι
Θάνατος	23  Ιανουαρίου 1947[1]
Υπηκοότητα	Γαλλία
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότητα	ψυχίατρος
δεδομένα (π • σ • ε )

Άσκησε την ιατρική του σε διάφορα γαλλικά νοσοκομεία και άσυλα κατά τη διάρκεια της καριέρας του, συμπεριλαμβανομένου και του Ασύλου του Ville-Evrard και το νοσοκομείο του Sainte-Anne. Είχε επίσης εργαστεί ως γιατρός στο άσυλο της Marsens στην Ελβετία.

Ο Σεριέ είναι περισσότερο γνωστός για την έρευνα των ψυχώσεων και της παραληρητικές διαδικασίες της σκέψης με την συλλογική συνεργασία του με τον Ζοζέφ Καπγκρά (1873-1950). Με τον Καπγκρά, περιέγραψε ένα είδος μη-σχιζοφρενούς, παρανοϊκής ψύχωσης που αποκάλεσε délire d’interprétation, η οποία ορίζεται ως «χρόνια ερμηνευτική ψύχωση». Ο Σεριέ ήταν επίσης ο συνεχιστής στην εισαγωγή των θεωριών του Γερμανού ψυχίατρου Έμιλ Κρέπελιν (Emil Kraepelin) (1856-1926) στη γαλλική ψυχιατρική.

Με ένα χρόνο να είναι μέντορας του Valentin Magnan (1835-1916), είχε συγγράψει το βιβλίο Le délire chronique a evolution systématique (1892), και το 1909 με τον Καπγκρά, δημοσίευσε μια πραγματεία με τίτλο Les Folies raisonnantes. Ο Σεριέ ταξίδεψε σε ολόκληρη την Ευρώπη, και δημιούργησε μια έκθεση σχετικά με την κατάσταση και τις συνθήκες της ψυχιατρικής θεραπείας στα γαλλικά, γερμανικά, Ελβετικά και τα Βελγικά ψυχιατρικά άσυλα.