Ρούσε
πόλη της Βουλγαρίας From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Το Ρούσε (βουλγαρικά: Русе) είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, στή δεξιά όχθη του Δούναβη, απέναντι από τη Ρουμανική πόλη Τζιούρτζιου, 300 χλμ. από την πρωτεύουσα Σόφια και 200 χλμ. από τη Βουλγαρική Ακτή της Μαύρης Θάλασσας Είναι το σημαντικότερο ποτάμιο λιμάνι της Βουλγαρίας, λειτουργώντας ως σημαντικός παράγων του διεθνούς εμπορίου της χώρας. Είναι γνωστό για τη Νεομπαρόκ και Νεοροκοκό αρχιτεκτονική του, του 19ου και 20ού αιώνα, που προσελκύει πολλούς τουρίστες. Συχνά ονομάζεται Μικρή Βιέννη. Η Γέφυρα Φιλίας Ρούσε - Τζιούρτζιου, μέχρι τις 14 Ιουνίου 2013 η μόνη στο τμήμα του Δούναβη που μοιράζονται η Βουλγαρία και η Ρουμανία, διασχίζει εδώ τον ποταμό.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το Ρούσε είναι αδελφοποιημένο με το Περιστέρι.
Remove ads
Ετυμολογία
Σύμφωνα με την παράδοση της πόλης το όνομα Ρούσε προέρχεται από το όνομα μιας γυναίκας ιδρύτριας της πόλης, που το όνομά της ήταν Ρούσα, που σημαίνει ξανθομάλλα. Το 13ο και 14ο αιώνα, την εποχή της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, ένας οχυρωμένος οικισμός ονόματι Ρούσι, που μνημονεύεται για πρώτη φορά το 1380, δημιουργήθηκε κοντά στα ερείπια της αρχαίας Ρωμαϊκής πόλης. Ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πόλη στη δεξιά όχθη πήρε το όνομά της από το Φρούριο Τσερβέν, που σημαίνει κόκκινο, μέσω της ρίζας ΄ρους΄, που υπάρχει σε πολλές Σλαβικές γλώσσες και είναι συγγενής του Γαλλικού rouge και του Λατινικού rusos.
Το Τζιούρτζιου, η Ρουμανική πόλη στην αριστερή πόλη απέναντι από το Ρούσε, μπορεί να έχει πάρει το όνομά της από το Τουρκικό ΄γκιοργκιούλ΄, που μπορεί να σημαίνει κόκκινη ή ροζ.
Remove ads
Ιστορία
Αρχαιότητα
Η πόλη εμφανίσθηκε ως Νεολιθικός οικισμός από τη 2η ως την 3η χιλιετία π.Χ., όταν αναπτύχθηκαν η κεραμική, η αλιεία, η γεωργία και το κυνήγι. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν αρκετά επίπεδα, που σημαίνει ότι η τοποθεσία είχε δεχθεί επιθέσεις από γειτονικές φυλές και υπέστη αρκετές φυσικές καταστροφές. Στην περιοχή βρέθηκαν αρχαία ιερά, όπου κυριαρχούσαν είδωλα μιας εγκύου γυναίκας, θεάς της γονιμότητας.
Ο μεταγενέστερος Θρακικός οικισμός μετεξελίχθηκε σε Ρωμαϊκό στρατιωτικό και ναυτικό κέντρο κατά τη βασιλεία του Βεσπασιανού (69 - 70 μ.Χ.) ως μέρος ενός συστήματος οχυρώσεων κατά μήκος των βόρειων συνόρων της Μοισίας. Το όνομά του, Sexaginta Prista, σημαίνει πόλη των 60 πλοίων και βασίζεται στα υποτιθέμενα 60 γειτονικά αγκυροβόλια.
Το φρούριο βρισκόταν στον κεντρικό δρόμο μεταξύ του Σιγκίντουνουμ (το σημερινό Βελιγράδι) και του Δέλτα του Δούναβη και καταστράφηκε τον 6ο αιώνα από επιδρομές Αβάρων και Σλάβων. Ο Ούγγρος ιστορικός Φέλιξ Φίλιπ Κάνιτς ήταν ο πρώτος που ταυτοποίησε τη Σεξαγκίντα Πρίστα με το Ρούσε, αλλά τη σύνδεσή τους απέςδειξαν μεταγενέστερα οι αδελφοί Σκόρπιλ, μελετώντας επιγραφές, νομίσματα, τάφους και αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Επιγραφή από τη βασιλεία του Διοκλητιανού αποδεικνύει ότι η πόλη ξαναχτίστηκε ως praesidium (μεγάλη οχύρωση) μετά την καταστροφή του από τους Γότθους το 250 μ.Χ.
Ο οικισμός αναφερόταν στο Μεσαίωνα ως Γκολιάνο Γιόργκοβο, του οποίου σημερινός διάδοχος είναι το Τζιούρτζιου στη Ρουμανία.
Οθωμανική κατάκτηση
Κατά την Οθωμανική κατάκτηση οι εισβολείς κατέστρεψαν την πόλη, αντιδρώντας σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια απελευθέρωσης το 1595 από ένα ενωμένο στρατό Βλάχων-Βουλγάρων, υπό το Μιχαήλ το Γενναίο. Μετά την ανοικοδόμησή του τα επόμενα χρόνια το Ρούσε ονομάστηκε Ρουστσούκ (στα Τουρκικά "μικρό Ρούσε") και επεκτάθηκε πάλι σε μεγάλο φρούριο το 18ο αιώνα. Αργότερα έγινε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια στο Δούναβη και διοικητικό κέντρο του Βιλαετίου της Τούνα, που εκτεινόταν από τη Βάρνα και την Τούλτσεα μέχρι τη Σόφια και τη Νις.
Εκδόθηκε η εφημερίδα "Ντούναβ" - ήταν η πρώτη στη Βουλγαρία και στα Βουλγαρικά. Ιδρύθηκαν μερικά Βουλγαρικά σχολεία και οι δρόμοι μετονομάστηκαν και αριθμήθηκαν για πρώτη φορά στη Βουλγαρία. Ιδρύθηκαν ταχυδρομείο, νοσοκομείο και γηροκομείο. Τρεις αυτοκρατορίες συναντιόντουσαν εδώ για το εμπόριο : η Αυστροουγγαρία, η Ρωσία, η Βρετανική Αυτοκρατορία, η Γαλλία και η Ιταλία άνοιξαν προξενεία στο Ρουστσούκ. Ανεπαίσθητα η σύγχρονη πόλη προέκυψε από τον υπάρχοντα οικισμό. Το 1865 ιδρύθηκε το Τσιφλίκι Ομπράζτσοφ, στο χώρο που ήταν το αγρόκτημα του Αγγλικού Προξενείου, και ήταν το πρώτο σύγχρονο αγρόκτημα στα εδάφη ολόκληρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκείνης της εποχής.
Το Ρούσε εξελίχθηκε σε κέντρο της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης και φιλοξενούσε την έδρα της Βουλγαρικής Κεντρικής Επαναστατικής Επιτροπής.
Νεότερη Βουλγαρία
Αφότου έγινε τμήμα της σύγχρονης Βουλγαρίας στις 20 Φεβρουαρίου 1878, το Ρούσε ήταν ένα από τα βασικά πολιτιστικά και οικονομικά κέντρα της χώρας. Έντονη ανοικοδόμηση την περίοδο αυτή άλλαξε την αρχιτεκτονική όψη της πόλης σε τυπικά Κεντροευρωπαική. Το Ρούσε είναι γνωστό για τις πολλές πρώτες καινοτομίες στη Βουλγαρία όπως
- 1864 - το πρώτο τυπογραφείο στη Βουλγαρία
- 1867 - τέθηκε σε λειτουργία η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή, που συνέδεε το Ρούσε με τη Βάρνα
- 1879 - η πρώτη γεωπονική σχολή ΄΄Ομπαζτσοφ τσιφλίκ΄΄, σήμερα Αγροτικό επιστημονικό ερευνητικό ινστιτούτο, προσανατολισμένο στη γεωπονία και την επιστήμη των σπόρων
- 1881 - ναυπηγήθηκε το πρώτο πλοίο από χάλυβα στη Βουλγαρία
- 1881 - η πρώτη ιδιωτική Βουλγαρική τράπεζα, Τζίρνταπ
- 1881 - η Σχολή Μηχανικών Ναυτικού, η πρώτη τεχνική σχολή στη Βουλγαρία. Αργότερα μεταφέρθηκε στη Βάρνα
- 1883 - ο πρώτος Μετεωρολογικός σταθμός
- 1884 - ο πρώτος Βουλγαρικός φαρμακευτικός σύλλογος
- 1885 - ιδρύθηκε η πρώτη Βουλγαρική ένωση τεχνικών
- 1890 - το πρώτο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο
- 1891 - η πρώτη ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία ΄΄Μπουλγκάρια΄΄
- 1896 - ο πρώτος χειροκίνητος ανελκυστήρας
- 1897 - η πρώτη κινηματογραφική προβολή. Η δεύτερη ήταν ένα μήνα αργότερα στην πρωτεύουσα Σόφια
Εδώ κατασκευάσθηκαν τα πρώτα Βουλγαρικά εργοστάσια για αναψυκτικά και γραβάτες. Ο πρώτος αεροπόρος Συμεών Πετρόφ γεννήθηκε στο Ρούσε. Στη νεοαπελευθερωμένη Βουλγαρία του τέλους του 19ου αιώνα το Ρούσε ήταν κοσμοπολίτικη πόλη με πολυεθνικό πληθυσμό. Σύμφωνα με την πρώτη απογραφή του 1883 σε συνολικό πληθυσμό 26.156 καταγράφηκαν 11.342 Βούλγαροι, 10.252 Τούρκοι, 1.943 Εβραίοι, 841 Αρμένιοι, 476 Γερμανοί, 291 Έλληνες, 231 Βλάχοι (Ρουμάνοι), 170 Ρώσοι, 113 Σέρβοι και Κροάτες, 79 Γύφτοι, 76 Ούγγροι, 74 Τάταροι, 58 Ιταλοί, 58 Γάλλοι, 32 Αγγλοι, 19 Πέρσες, 16 Πολωνοί, 16 Τσέχοι και 69 άλλοι.
"Όλες οι προσόψεις στους κεντρικούς δρόμους του Ρούσε θα έχουν πλούσιες γύψινες διακοσμήσεις" απαιτούσαν οι Κανονισμοί Κατασκευής Ιδιωτικών Κτιρίων του 1893, που εκδόθηκαν από το Δήμο του Ρούσε.
Μετά την παραίτηση το 1886 του πρίγκιπα Αλέξανδρου Βάτεμπεργκ, ως αντίδραση στην εξέλιξη της αντιβασιλείας υπό τον πρωθυπουργό Στέφαν Σταμπόλοφ, στασίασε στο Ρούσε μια ομάδα Ρωσόφιλων αξιωματικών του στρατού. Η στάση κατεστάλη βίαια και 13 από τους ηγέτες καταδικάσθηκαν γρήγορα σε θάνατο και εκτελέσθηκαν κοντά στην πόλη, πράγμα που προκάλεσε μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια. Μετά από δεκαετίες, το 1934, ντόπιοι πολίτες διενήργησαν έρανο και ανήγειραν ένα μνημείο στη θέση όπου εκτελέσθηκαν οι Ρωσόφιλοι αξιωματικοί. Το μνημείο ανατινάχτηκε το 1940, αλλά ξαναχτίστηκε το 1966 στο ίδιο περίπου σημείο.
Από το 1900 ως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
- 1908 - το πρώτο εργοστάσιο σιδερένιων κρεβατιών στη Νεότερη Βουλγαρία. Σήμερα το Ρούσε είναι σημαντικό κέντρο κατασκευής επίπλων.
- το 1911 σημαδεύτηκε από την έναρξη του έργου του ηλεκτρικού σταθμού από τη "Siemens-Schukert". Στις 17 Φεβρουαρίου 1917 το Ρούσε έγινε η τρίτη ηλεκτροδοτούμενη πόλη στη χώρα (μετά τη Σόφια και τη Βάρνα).
- 1913 - σε Βέλγους επιχειρηματίες και μηχανικούς εκχωρήθηκε άδεια για περίοδο 25 ετών και κατασκεύασαν το μεγαλύτερο εργοστάσιο ζάχαρης στη Βουλγαρία.
- 1927 - η πρώτη βιομηχανία παραγωγής καλτσών στη Βουλγαρία, Φάζαν
- 1933 - τα πρώτα διυλιστήρια πετρελαίου.
Μεταξύ Α΄ και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε η Νότια Δοβρουτσά είχε απολεσθεί υπέρ της Ρουμανίας, η οικονομική σημασία της πόλης μειώθηκε. Το ίδιο και πληθυσμός και το Ρούσε δεν ήταν πια η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βουλγαρίας (μετά την πρωτεύουσα της πρώην Ανατολικής Ρωμυλίας Φιλιππούπολη, καθώς την ξεπέρασαν γρήγορα η Σόφια και η Βάρνα. Πολλές μεγάλες εταιρείες έφυγαν και όλα τα ξένα προξενεία έκλεισαν, εκτός από το Ρωσικό, που δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί. Χαρακτηριστική της μεσοπολεμικής αρχιτεκτονικής της πόλης ήταν η ευρεία χρήση του σιδήρου, του σκυροδέματος και του γυαλιού ως κατασκευαστικών υλικών. Παραδείγματα είναι το Ποτάμιο λιμάνι -1931, ο Εμπορευματικός σταθμός -1935, η Αγορά -1939 και τα Δικαστήρια -1940.
Η επιστροφή της Νότιας Δοβρoυτσάς στη Βουλγαρία το Σεπτέμβριο του 1940 δημιούργησε ευνοϊκές συνθήκες για την αποκατάσταση του ηγετικού ρόλου της πόλης. Έγινε επαρχιακό κέντρο και η οικονομική δραστηριότητα αναζωογονήθηκε.
Σοσιαλισμός
Η κατασκευή της γέφυρας Ρούσε - Τζιούρτζιου το 1954 και η γρήγορη εκβιομηχάνιση έδωσαν νέα ώθηση στην ανάπτυξη. Το Ρούσε εμφανίσθηκε πάλι ως σημαντικός οικονομικός, μεταφορικός, πολιτιστικός και εκπαιδευτικός κόμβος. Επεκτάθηκαν η ελαφρά βιομηχανία και η βιομηχανία μηχανημάτων και χημικών, κατασκευάσθηκε ένα μεγάλο λιμάνι και η πόλη έγινε πανεπιστημιακό κέντρο. Με την απογραφή του 1985 καταγράφηκε πληθυσμός πάνω από 186.000.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 το Ρούσε μπήκε σε μια σκοτεινή περίοδο της ιστορίας του. Κτίσθηκε στο Τζιούρτζιου το εργοστάσιο Βέρατσιμ, που ρύπαινε τον αέρα μεταξύ 1980 και 1987, επηρεάζοντας την ανάπτυξη της πόλης. Ο πληθυσμός μειώθηκε και 15.000 άνθρωποι μετανάστευσαν μεταξύ 1985 και 1992. Ευτυχώς το 1987 το Ρουμανικό εργοστάσιο σταμάτησε να ρυπαίνει κάτω από την πίεση περιβαλλοντικών οργανώσεων, τόσο στη Βουλγαρική όσο και στη Ρουμανική κομμουνιστική ηγεσία. Οργανώσεις, όπως η Εκογκλασνόστ, προκάλεσαν διαδηλώσεις σε εθνική κλίμακα και επηρέασαν έντονα τη δημοκρατική αλλαγή.
Δημοκρατική Βουλγαρία
Οπως και άλλα μετασοσιαλιστικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη, η Βουλγαρία διαπίστωσε ότι η μετάβαση στον καπιταλισμό ήταν μάλλον επίπονη και όχι τόσο εύκολη όσο αναμενόταν. Οι κρατικές επιχειρήσεις έχασαν τις πρώην αγορές τους και δεν μπόρεσαν να προσαρμοσθούν στο νέο ανταγωνισμό της ελεύθερης αγοράς. Αυτό οδήγησε σε μαζική ανεργία στην πόλη και κύματα μετανάστευσης τη δεκαετία του 90. Από το 2000 το Ρούσε ανακτά συνεχώς την πρώην ηγετική του θέση. Η αστική οικονομία επηρεάσθηκε θετικά από την εισδοχή της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007, που επέτρεψε βαθύτερη διασυνοριακή συνεργασία. Η εισροή επενδύσεων μέσω κεφαλαίων της ΕΕ επανεκκίνησε προ πολλού σταματημένα έργα, που τελικά ολοκληρώθηκαν.
Remove ads
Γεωγραφία
Το Ρούσε βρίσκεται στη δεξιά όχθη του Δούναβη, που είναι η υψηλή όχθη, έχοντας δύο υποβρύχιες αναβαθμίδες και τρεις ποτάμιες στα 15 ως 22, 30 ως 66 και 54 ως 65 μέτρα. Το μέσο υψόμετρο είναι 45,5 μέτρα. Η αστική περιοχή είναι μία έλλειψη περίπου 11 χλμ. κατά μήκος του ποταμού. Η πόλη εκτείνεται από το συνδεδεμένο με την ξηρά νησί Ματέι και την εκβολή του Ρούσενσκι Λομ στα δυτικά μέχρι το λόφο Σράμπτσετο στα ανατολικά. Τον 20ό αιώνα το δυτικό άκρο της πόλης μεταβλήθηκε σημαντικά με τη μετατόπιση της εκβολής του Ρούσενσκι Λομ στα δυτικά, καθώς και με τη μετατόπιση της ίδισας της όχθης με την κοίτη της αρκετά προς βορράν. Στα νότια της πόλης είναι ο λόφος Σαραμπαίρ με ύψος 159 μ. Εκεί έχει κατασκευασθεί ο Τηλεοπτικός Πύργος του Ρούσε, στα ερείπια του Λεβενταμπιά, πρώην Τουρκικής οχύρωσης.
Κλίμα
Το Ρούσε έχει ηπειρωτικό κλίμα (Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν) με πολύ ζεστά καλοκαίρια και σχετικά κρύους χειμώνες. Λόγ της θέσης της στην Πεδιάδα του Δούναβη οι χειμώνες της πόλης οι χειμώνες μπορεί να είναι θυελλώδεις. Το χειμώνα οι θερμοκρασίες πέφτουν συχνά κάτω από τους 0 °C, μερικές φορές ακόμη και στους −20 °C. Το καλοκαίρι η μέση θερμοκρασία είναι 25 °C, αλλά συχνά φθάνει τους 35 με 40 °C στα μέσα του καλοκαιριού στο κέντρο της πόλης και παραμένει χαμηλά στους 18 με 20 °C τις νύχτες. Την άνοιξη και το φθινόπωρο οι θερμοκρασίες την ημέρα ποικίλλουν μεταξύ 17 και 22 °C και τότε οι βροχοπτώσεις τείνουν να είναι υψηλότερες από το καλοκαίρι, συχνότερες αν και ηπιότερες. Η υψηλότερη καταγεγραμμένη θερμοκρασία είναι 44,0 C και η χαμηλότερη -22,8 C.
Remove ads
Αρχιτεκτονικά και φυσικά αξιοθέατα
Αρχιτεκτονικά αξιοθέατα
Το Ρούσε είναι μία από τις 100 τουριστικές τοποθεσίες της Βουλγαρίας. Η πόλη είναι γνωστή για τα διατηρημένα κτίριά της από τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού αιώνα. Υπάρχουν πάνω από 260 μνημεία. Τα περισσότερα από τα αξιοθέατα της πόλης βρίσκονται στο κέντρο του Ρούσε (μουσεία,αρχιτεκτονικά μνημεία, το θέατρο, η όπερα, ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφέ και καταστήματα σουβενίρ). Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα παρακάτω :
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Φυσικά αξιοθέατα
Remove ads
Εκπαίδευση
Υπάρχει στην πόλη ένα πανεπιστήμιο - το Πανεπιστήμιο του Ρούσε "Ανγκελ Κάντσεφ" δυναμικότητας 15000 σπουδαστών, με παραρτήματα στη Σιλίστρα και το Ράζγκραντ. Υπάρχει επίσης στην πόλη παράρτημα της Γεωργικής Σχολής της Φιλιππούπολης.
Θρησκευτικά κτίρια
- Εκκλησία της Αγίας Τριάδας
- Εκκλησία της Αγίας Θεοτόκου
- Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου
- Εκκλησία του Αγίου Αρχαγγέλου Μιχαήλ
- Εκκλησία της Αγίας Αναλήψεως
- Εκκλησία της Αγίας Πέτκας
- Ρωσική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Θαυματοποιού
- Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός του Αγίου Παύλου (1890)
- Αρμενική Εκκλησία Σουρπ Ασταβατζατζίν
- Ευαγγελική εκκλησία Βαπτιστών
- Μεθοδική Εκκλησία
- Τζαμί Σείντ Πασά
- Οι Μονολιθικές εκκλησίες του Ιβάνοβο, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, βρίσκονται 20 χλμ. νότια.
Το 1978 καταστράφηκε η Εκκλησία των Αγίων Πάντων και στη θέση της ανεγέρθηκε το Πάνθεο των Ηρώων της Εθνικής Αναγέννησης.
Η Εβραϊκή κοινότητα του Ρούσε ανήγειρε μια συναγωγή το 1797, που καταστράφηκε από την πυρκαγιά του 1810, αλλά δύο νέες συναγωγές ανεγέρθηκαν αργότερα το 1826 και το 1852. [2]
Remove ads
Πολιτισμός
Θέατρα και όπερες
Φημισμένο για τον πολιτισμό του το Ρούσε φιλοξενεί μια φιλαρμονική ορχήστρα, την Κρατική Οπερα του Ρούσε (1949) και το θέατρο "Σάβα Ονιάνοφ".
Μουσεία και εκθέσεις
.JPG)
Βιβλιοθήκες
- Η Περιφερειακή Βιβλιοθήκη "Λιούμπεν Καραβέλοφ"
- Η Αυστριακή Βιβλιοθήκη στο 2ο όροφο του θεάτρου που στεγάζει τη Διεθνή Εταιρείας Ελίας Κανέττι
Εκδηλώσεις
- Οι "Μουσικές Ημέρες του Μαρτίου" είναι διεθνές μουσικό φεστιβάλ κλασικής μουσικής
- Η Ημέρα του Αγίου Γεωργίου (6 Μαίου) είναι η τοπική γιορτή του Ρούσε. Ένα τοπικό πανηγύρι διοργανώνεται για μία εβδομάδα γύρω από αυτή την ημερομηνία.
- Το Καρναβάλι του Ρούσε γίνεται γύεω στις 24 Ιουνίου, Ενιόβντεν
- Η Θερινή Σκηνή Σεξατζίντα Πρίστα είναι ένα αστικό φεστιβάλ. Οι εκδηλώσεις φιλοξενούνται στο Ρωμαϊκό κάστρο κάθε Παρασκευή από το Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο
- Στα τέλη του Οκτωβρίου είναι το ΒG MίντιαΜάρκετ και το Βουλγαρικό Φεστιβάλ Ευρωπαϊκών Μέσων
- Το Σκέιτμπορντ Φεστιβάλ "Πορεία Σύγκρουσης" λαμβάνει χώρα το μάιο από το 2007
- Από το 2008 τον Απρίλιο ή το Μάιο διοργανώνεται από τη Διεθνή Εταιρεία Ελίας Κανέττι η Λογοτεχνική Ανοιξιάτικη Σκηνή
Θρησκευτικά κτίρια
- Η Εκκλησία της Αγίας Τριάδας
- Η Εκκλησία της Αγίας Θεοτόκου
- Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου
- Η Εκκλησία του Αγίου Αρχαγγέλου Μιχαήλ
- Η Εκκλησία της Αγίας Ανάληψης
- Η Εκκλησία της Αγίας Πέτκα
- Η Ρωσική Εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού
- Ο Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός του Αγίου Παυλου του Σταυρού του 1890
- Η Αρμενική Εκκλησία Σουρπ Αστβατζατζίν
- Η Ευαγγελική εκκλησία Βαπτιστών
- Η Ευαγγελική εκκλησία Μεθοδιστών
- Το Τζαμί Σείντ Πασά
Το 1978 κατεδαφίστηκε η Εκκλησία των Αγίων Πάντων και στη θέση της ανεγέρθηκε το Πάνθεο των Ηρώων της Εθνικής Αφύπνισης.
Η Εβραϊκή κοινότητα του Ρούσε ανέγειρε μια συναγωγή το 1797, που καταστράφηκε από φωτιά το 1810, αλλά αργότερα ανεγέρθηκαν δύο άλλες συναγωγές το 1826 και το 1852.
Remove ads
Οικονομία και Υποδομές
Οικονομική δραστηριότητα
Ο μέσος αριθμός μισθωτών το 2016 είναι 68.603, ενώ ο μέσος ετήσιος μισθών είναι 4.683 ευρώ, 60% υψηλότερος σε σύγκριση με τις στατιστικές του 2007. Το ποσοστό απασχόλησης για τις ηλικίες 15 ως 64 είναι 57,7%, ενώ η ανεργία 12.5%. Το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας μεταξύ 25 και 64 ετών με ανώτερη εκπαίδευση είναι 23,6%, 3% υψηλότερο από του 2007. Το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας μεταξύ 25 και 64 ετών με δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι 57,5%, 3,2% υψηλότερο από του 2007. Ο αριθμός διανυκτερεύσεων τουριστών το 2013 είναι 147.300. Ο συνολικός αριθμός επιχειρήσεων είναι 10.830.
Οικονομικό προφίλ
Το Ρούσε είνα μεγάλο βιομηχανικό κέντρο. Εχει μια αφορολόγητη και δύο βιομηχανικές ζώνες : Ανατολική και Δυτική. Η Μονάδα Ηλεκτροπαραγωγής Ρούσε Ιζτοκ έχει ισχύ 400 MW και η Δυτική Μονάδα Ηλεκτροπαραγωγής Ρούσε 41 MW. Υπάρχει ένα πάρκο logistics και ένα επιχειρηματικό πάρκο. Στην οικονομία της πόλης δεσπόζει η ελαφρά βιομηχανία - είδη ένδυσης, υφάσματα και επεξεργασία τροφίμων - αλλά είναι επίσης ανεπτυγμένη η βιομηχανία πετρελαίου, η χημική βιομηχανία, η βιομηχανία μηχανημάτων, η ναυπηγική και η μεταλλουργία.
Στο Ρούσε υπάρχουν 65 ξενοδοχεία με 1769 κλίνες.
Υπάρχουν πολλά υπερμάρκετ όπως τα Metro Cash & Carry, Kaufland, Mr. Bricolage, Praktiker και μερικές αλυσίδες σουπερμάρκετ όπως Billa, Lidl και Carrefour. Τη γνωστή αγορά "Γκράντσκι Χάλι", στο κέντρο της πόλης, διαχειρίζεται η CBA, Ουγγρική αλυσίδα σουπερμάρκετ.
Σύντομα θα ανοίξει το πρώτο στη Βουλγαρία ιδιωτικό μουσείο στο Παλιό Μουσικό Γυμνάσιο.
Υποδομές
Το Ρούσε είναι μεγάλος οδικός και σιδηροδρομικός κόμβος της Βόρειας Βουλγαρίας. Οι σιδηροδρομικές μεταφορές στην πόλη χρονολογούνται από το 1867, οπότε έγινε σταθμός της πρώτης σιδηροδρομικής γραμμής στη Βουλγαρία, Ρούσε-Βάρνα. Υπάρχουν συνδέσεις με τη νότια Βουλγαρία, τη Σόφια, τη Βάρνα και το Βουκουρέστι. Το Ρούσε έχει δύο επιβατικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς (τον Κεντρικό και το Ραζπρεντελίτελνα) και δύο εμπορευματικούς. Υπάρχουν υπεραστικά λεωφορεία που συνδέουν το Ρούσε με μεγάλες και μικρές πόλεις σε όλη τη χώρα και μερικές Ευρωπαϊκές χώρες και έχουν τη βάση τους σε δύο σταθμούς, το Νότιο και τον Ανατολικό.
Το Ρούσε έχει ένα εκτεταμένο σύστημα δημόσιων μεταφορών με περίπου 30 γραμμές λεωφορείωνκαι τρόλεϊ. Υπάρχουν επίσης αρκετές υπεραστικές λεωφορειακές γραμμές, που τις λειτουργούν διάφορες ιδιωτικές Βουλγαρικές μεταφορικές εταιρείες. Σήμερα στην πόλη είναι υπό δημιουργία ένα δίκτυο ποδηλατόδρομων 14 χλμ.
Περίπου 15 χλμ. νοτιοανατολικά του Ρούσε είναι το χωριό Στράκλεβο, κοντά στο οποίο είναι το πρώην Στρατιωτικό Αεροδρόμιο του Ρούσε, με διεθνείς προδιαγραφές αλλά κλειστό προς το παρόν. Υπάρχουν σχέδια για την ανάπλαση και επαναλειτουργία του για πτήσεις εσωτερικές, τσάρτερ και εμπορευματικές. Ο αεροδιάδρομός του είναι επαρκώς μακρύς για Boeing 747 (Τζάμπο Τζετ). Στη Ρουμανία, 70 χλμ. βόρεια του Ρούσε, βρίσκεται το Διεθνές Αεροδρόμιο Χένρι Κοάντι στο Οτοπένι.
Ανατολικά του Ρούσε βρίσκεται η Γέφυρα του Δούναβη. Ηταν η μοναδική οδική και σιδηροδρομική γέφυρα μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας μέχρι το άνοιγμα μιας δεύτερης γέφυρα διέλευσης προς τη Ρουμανία στις 14 Ιουνίου 2013 στο Βίντιν.
Το Ρούσε είναι η μεγαλύτερη Βουλγαρική πόλη-λιμάνι στις όχθες του Ποταμού Δούναβη. μετά το άνοιγμα του Καναλιού Ρήνου-Μάιν-Δούναβη, που δημιούργησε ένα πλωτό διάδρομο μήκους 3.500 χλμ. που συνδέει 13 Ευρωπαϊκές χώρες με την Ασία μέσω της Μαύρης Θάλασσας και είναι ο μεγαλύτερος χερσαίος υδατοδιάδρομος στον κόσμο.
Remove ads
Εκπαίδευση
Στο Ρούσε υπάρχει ένα πανεπιστήμιο - το Πανεπιστήμιο του Ρούσε "Αγγελ Κάντσεφ" με δυναμικότητα 15.000 φοιτητών. Η δομή του πανεπιστημίου περιλαμβάνει παραρτήματα στη Σιλίστρα και στο Ράζγκραντ.
Στην πόλη υπάρχει επίσης παράρτημα της Γεωργικής Σχολής της Φιλιππούπολης.
Δημογραφικά
Το Ρούσε είναι η πέμπτη μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Βουλγαρίας. Το 1880 ήταν η πολυπληθέστερη πόλη της Βουλγαρίας με 26.163 κατοίκους. Ο αριθμός των κατοίκων της πόλης (όχι του δήμου) κορυφώθηκε γύρω στα 1990 αριθμώντας σχεδόν 200.000. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 το Ρούσε είχε 149.642 μέσα στα όρια της πόλης, ενώ ο Δήμος του Ρούσε μαζί με τα ανήκοντα σε αυτόν γειτονικά χωριά 167.585
Μετανάστευση
Εθνική σύνθεση
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011 τα άτομα που δήλωσαν την εθνική τους ταυτότητα κατανέμονταν ως εξής :
- Βούλγαροι: 123.469 (90,4%)
- Τούρκοι: 10.128 (7,5%)
- Ρομά: 1.297 (0,9%)
- Αλλοι: 1.132 (0,8%)
- Απροσδιόριστοι: 618 (0,5%)
- Μη δηλώσαντες: 12.998 (8,7%)
Σύμφωνα με την πρώτη απογραφή του 1883 η εθνική σύνθεση ήταν η εξής :
- Βούλγαροι: 11.342
- Τούρκοι: 10.252
- Εβραίοι: 1,943
- Αρμένιοι: 841
- Γερμανοί: 476
- Έλληνες: 291
- Βλάχοι (Ρουμάνοι): 231
- Ρώσοι: 170
- Σέρβοι and Κροάτες: 113
- 79 Ρομά, 76 Ούγγροι, 74 Τάταροι, 58 Ιταλοί, 58 Γάλλοι, 32 Αγγλοι, 19 Πέρσες, 16 Πολωνοί, 16 Τσέχοι και 69 άλλοι.
Σύνολο: 26,156
Remove ads
Διεθνείς σχέσεις
Προξενεία
Αδελφοποιήσεις
Βόλγκογκραντ, Ρωσία
Μπρατισλάβα, Σλοβακία
Σαιντ-Ουέν (Σεν-Σαιν-Ντενί), Γαλλία
Τζιούρτζιου, Ρουμανία
Τρογκίρ, Κροατία
Περιστέρι, Ελλάδα
Χουαϊνάν, Ανχουέι, Κίνα
Μπιέλινα, Βοσνία και ερζεγοβίνη
Ούιμπουντα, Βουδαπέστη, Ουγγαρία
Εικόνες
Ο Πύργος Τηλεόρασης, όπως φαίνεται από την πόλη
Το εγκαταλελειμμένο Παλιό Μουσικό Γυμνάσιο, που πρόκειται να γίνει ιδιωτικό μουσείο (1900)
Παλιά αρχιτεκτονική
Η Οπερα
Ο Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός του Αγίου Παύλου (1900)
Δικαστήρια
Σχολή Αγγλικής γλώσσας
Τείχη του Ρωμαϊκού φρουρίου Σεξατζέντα Πρίσκα
.jpg)
.JPG)
.jpg)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
Σημαντικοί πολίτες
- Μιχαήλ Αρλεν (1895–1956), αρχικό όνομα Ντικράν Κουγιουμτζιάν, Αρμένιος συγγραφέας
- Αλμπέρ Αφταλιόν (1874–1956), Γαλλοεβραίος οικονομολόγος
- Βενελίνα Βένεβα (γ. 1974), άλτρια του ύψους
- Ελίας Κανέττι, Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1981
- Τάνιου Κιριάκοφ (γ. 1963), Ολυμπιονίκης στη σκοποβολή
- Ράντι Νεντέλτσεφ (γ. 1938), ζωγράφος
- Ζιλ Πασίν 1885–1930), ζωγράφος
- Βεσελίν Τοπάλοφ, σκακιστής, παγκόσμιος πρωταθλητής 2005 - 2006
Παραπομπές
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads