Φίλιππος Κουράντης
Έλληνας ποδοσφαιριστής From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ο Φίλιππος[1] Κουράντης (Πειραιάς, 1902[2][3] ή 1904[4] - Πειραιάς, 27 Οκτωβρίου[2] 1952) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός. Γνωστός με το προσωνύμιο «Ψαλλίδας» ήταν μέλος της πρώτης μεγάλης ομάδας του Ολυμπιακού που αναδείχθηκε τη δεκαετία του 1930, με την οποία κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα. Παράλληλα διετέλεσε αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος.
Remove ads
Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία
Σε συλλογικό επίπεδο
Γεννήθηκε το 1902 ή το 1904 στον Πειραιά και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1917[5], αγωνιζόμενος αρχικά σε διάφορες ομάδες της εποχής. Συγκεκριμένα, αναφέρονται οι Πειραϊκή Ένωσις[3], Πειραϊκός Σύνδεσμος[6], Α.Π.Σ. Πειραιά[7] και Πειραϊκός Ποδοσφαιρικός Όμιλος[8], με τον τελευταίο να αποτελεί τον πρόδρομο του Εθνικού Πειραιώς. Ως ποδοσφαιριστής του Εθνικού κατάφερε να ξεχωρίσει με την παρουσία του στην αμυντική γραμμή[9].
Στις αρχές του 1928 εντάχθηκε στον Ολυμπιακό, όπου συνέθεσε μαζί με τον Χρυσαφόπουλο, για σειρά ετών, το βασικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο[10]. Παράλληλα αποτέλεσε μέλος της πρώτης σημαντικής ομάδας των «ερυθρόλευκων»[11][12][13], πανηγυρίζοντας την κατάκτηση των τεσσάρων πρώτων πρωταθλημάτων στην Ιστορία του συλλόγου (τις σεζόν 1931, 1933, 1934 και 1936). Αποχώρησε οριστικά από την ενεργό δράση το 1936[14], λόγω της προχωρημένης - για την εποχή - ηλικίας του[10], καθώς και μιας τιμωρίας που του επιβλήθηκε για συμμετοχή σε επεισόδια μεταξύ ποδοσφαιριστών σε αναμέτρηση των Μικτών Αθηνών και Πειραιώς[15].
Εθνική ομάδα
Ο Κουράντης κατέγραψε 12 επίσημες συμμετοχές με την Εθνική Ελλάδας[4]. Το ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1929 στην εντός έδρας φιλική αναμέτρηση εναντίον της Βουλγαρίας (1-1), ενώ η τελευταία του συμμετοχή σημειώθηκε στις 21 Ιουνίου του 1935 στη Σόφια, στην ήττα με 6-1 από τη Γιουγκοσλαβία για το Βαλκανικό Κύπελλο. Παράλληλα, διετέλεσε αρχηγός της Εθνικής σε συνολικά πέντε αγώνες[16].
Remove ads
Χαρακτηριστικά παιχνιδιού
Επρόκειτο για έναν σκληρό και δυναμικό οπισθοφύλακα, ο οποίος αναγνωρίζεται ως ο πρώτος ποδοσφαιριστής-σημείο αναφοράς της αμυντικής γραμμής του Ολυμπιακού, καθώς και ένας από τους καλύτερους Έλληνες αμυντικούς της προπολεμικής περιόδου[2][3][5][15]. Έμεινε γνωστός και ως «Ψαλλίδας»[2][5], λόγω του τρόπου με τον οποίο απομάκρυνε την μπάλα.
Ύστερα χρόνια
Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, διετέλεσε προπονητής σε διάφορες ομάδες μεταξύ των οποίων οι Πανασπροπυργιακός και Προοδευτική[17]. Επιπλέον ήταν υπάλληλος της Αγροτικής Τράπεζας. Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, ήταν παντρεμένος και πατέρας δύο γιών[2].
Το 1952 προσβλήθηκε από καρκίνο[18] και απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου του ιδίου έτους[2]. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο Νέο Φάληρο, παρουσία ποδοσφαιριστών και παραγόντων του Ολυμπιακού και του Εθνικού, καθώς και εκπροσώπων της ΕΠΟ[19].
Τίτλοι
- Πρωταθλήματα Ελλάδος: 1931, 1933, 1934, 1936.
- Πρωταθλήματα Πειραιά: 1929, 1930, 1934
Παραπομπές
Περαιτέρω ανάγνωση
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads