Φιλότιμος
Έλληνας γιατρός του 4ου και 3ου αιώνα π.Χ. From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ο Φιλότιμος (4ος και 3ος αιώνας π.Χ.) ήταν επιφανής αρχαίος Έλληνας ιατρός, μαθητής του Πραξαγόρα,[1] και συνάδελφος μαθητής του Ηρόφιλου.[2] Ήταν επίσης σύγχρονος του Ερασίστρατος,[3] και αναφέρεται από τον Ηρακλείδη τον Ταραντίνος[4] και ως εκ τούτου πρέπει να είχε ζήσει τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ. Ο Κέλσος τον αναφέρει ως έναν από τους επιφανείς γιατρούς της αρχαιότητας[5] και αναφέρεται από αρκετούς αρχαίους ιατρικούς συγγραφείς, όπως ο Κέλιους Αυρελιάνος,[6] Ορειβάσιος,[7] Αέτιος,[8] και πολύ συχνά από τον Γαληνό.
Ανήκε στη Λογική ή Δογματική σχολή[9] και έγραψε αρκετά ιατρικά έργα, από τα οποία σωζονται μόνο μερικά θραύσματα. Ο Αθηναίος παραθέτει ένα έργο στο Cookery,[10] και ένα άλλο στο Food, που αποτελείται από τουλάχιστον δεκατρία βιβλία.[11] αυτό το μεταγενέστερο έργο αναφέρεται πολλές φορές από τον Γαληνό.[12] Σε μια ανατομική πραγματεία, χαρακτήρισε τον εγκέφαλο και την καρδιά ως άχρηστα όργανα,[13] και το πρώτο ως απλώς υπερβολική ανάπτυξη και παρακέντηση του νωτιαίου μυελού.[14] Ο Φιλότιμος αναφέρεται σε διάφορα άλλα μέρη των γραπτών του Γαληνού, και ο Πλούταρχος αναφέρεται σε ένα ανέκδοτο του.[15] Αναφέρεται επίσης από τον ακαδημαϊκό στον Όμηρο.[16]
Remove ads
Παραπομπές
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads