Φρειδερίκος Θ΄ της Δανίας
Βασιλιάς της Δανίας (1947-1972) From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ο Φρειδερίκος Θ΄ (δανικά: Frederik 9., 11 Μαρτίου 1899 – 14 Ιανουαρίου 1972) ήταν Βασιλιάς της Δανίας από το 1947 ως το 1972.
Ο Χριστιανός Φρειδερίκος Φραγκίσκος Μιχαήλ Κάρολος Βάλντεμαρ Γεώργιος ήταν γιος του Χριστιανού Ι΄ της Δανίας και της Αλεξανδρίνης του Μεκλεμβούργου-Σβερίν. Αποτέλεσε τον τέταρτο Δανό μονάρχη του Οίκου του Γκλύξμπουργκ.[1]
Το 1917 ως πρίγκιπας κατετάγη στο πολεμικό ναυτικό της Δανίας και το 1946 απέκτησε από αυτό το βαθμό του υποναυάρχου. Ο Φρειδερίκος συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση εναντίον των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής της Δανίας, κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ μάλιστα φυλακίστηκε από τους Γερμανούς (1943-45), μαζί με τον πατέρα του Χριστιανό Ι΄.
Το 1935 παντρεύτηκε την Ίνγκριντ, μοναχοκόρη του διαδόχου του σουηδικού θρόνου Γουσταύου Αδόλφου.
Ο Φρειδερίκος εκτελούσε χρέη αντιβασιλέα από το 1942 ως το 1947 και ανήλθε στο θρόνο με το θάνατο του πατέρα του στις 20 Απριλίου 1947. Τον Ιούνιο του 1953 υπέγραψε ένα νέο σύνταγμα, το οποίο επέτρεπε την άνοδο γυναίκας στο θρόνο της Δανίας, ενώ περιόριζε το κοινοβούλιο της χώρας σε ένα σώμα. Το 1964, η κόρη του Άννα Μαρία παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Β΄ της Ελλάδας, ο οποίος αυτοεξορίστηκε το 1967. Με το θάνατό του το 1972 στο θρόνο της χώρας ανήλθε η κόρη του Μαργαρίτα.[2]
Remove ads
Βασιλεία
Από το 1942 έως το 1943, ο Φρειδερίκος άσκησε τα καθήκοντα του αντιβασιλέα για λογαριασμό του πατέρα του, ο οποίος μετά από την πτώση από το άλογό του τον Οκτώβριο του 1942 αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα υγείας.
Στις 20 Απριλίου 1947, ο Χριστιανός Ι΄ απεβίωσε και ο Φρειδερίκος τον διαδέχτηκε στο θρόνο. Ανακηρύχθηκε Βασιλιάς από το μπαλκόνι του Παλατιού Κρίστιανσμποργκ από τον Πρωθυπουργό Κνουτ Κρίστενσεν.[3][4]
Η βασιλεία του Φρειδερίκου Θ΄ είδε μεγάλες αλλαγές να σημειώνονται στη χώρα. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η δανική κοινωνία τίναξε τους περιορισμούς της ως αγροτική κοινωνία, ανέπτυξε ένα κράτος πρόνοιας, και ως συνέπεια της ραγδαίας οικονομικής ανάπτυξης της δεκαετίας του 1960, οι γυναίκες εισήλθαν στην αγορά εργασίας. Με άλλα λόγια, η Δανία έγινε μια σύγχρονη χώρα, πράγμα που σήμαινε νέες απαιτήσεις για τη μοναρχία.[5][6]
Το 1948, ένα έτος μετά την άνοδο του Φρειδερίκου στο θρόνο, τα Νησιά Φερόε απέκτησαν τοπική αυτοδιοίκηση και έγιναν μια αυτόνομη χώρα μέσα στο Δανικό Βασίλειο.[7]
Αλλαγές στο Νόμο Διαδοχής
Λόγω του ότι ο Βασιλιάς Φρειδερίκος Θ΄ και η Βασίλισσα Ίνγκριντ δεν απέκτησαν γιους, αναμενόταν ότι ο μικρότερος αδελφός του Βασιλιά, Κνούτος, θα κληρονομούσε το θρόνο, σύμφωνα με τον ισχύον νόμο περί διαδοχής (Βασιλικό Διάταγμα του 1853).[8]
Ωστόσο, το 1953, ψηφίστηκε ένας νέος νόμος, αλλάζοντας τη μέθοδο της διαδοχής, επιτρέποντας στις κόρες των μοναρχών να τους διαδεχτούν όταν δεν υπάρχουν γιοι. Αυτό σήμαινε ότι οι κόρες του θα μπορούσαν να τον διαδεχτούν αν δεν αποκτούσε κάποιο γιο. Κατά συνέπεια, η μεγαλύτερη κόρη του, Μαργαρίτα, έγινε διάδοχος του θρόνου. Με το διάταγμα, της 27ης Μαρτίου 1953, το δικαίωμα διαδοχής στο θρόνο περιορίστηκε μόνο για τους απογόνους του Χριστιανού Ι΄.[9]
Remove ads
Οικογένεια
Αρχικά είχε αρραβωνιαστεί την 2η εξαδέλφη του Όλγα, κόρη του Νικολάου της Ελλάδας και εγγονή του Γεωργίου Α΄, [10][11] αλλά τελικά το 1935 νυμφεύτηκε την 3η εξαδέλφη του[12] Ίνγκριντ των Μπερναντότε, κόρη του Γουσταύου ΣΤ΄ Αδόλφου της Σουηδίας, και είχε τρία τέκνα:
- την Μαργαρίτα Β΄ (1940-), Βασίλισσα της Δανίας, παντρεύτηκε τον Ενρί ντε Λαμπόρντ ντε Μονπεζά. Απέκτησαν 2 παιδιά.
- την Βενεδίκτη (1944-), παντρεύτηκε τον Ριχάρδο, Πρίγκιπα του Σάιν-Βίτγκενσταϊν-Μπέρλεμπουργκ. Απέκτησαν 3 παιδιά.
- την Άννα Μαρία (1946-), παντρεύτηκε τον (πρώην) βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνο Β΄ της Ελλάδας. Απέκτησαν 5 παιδιά.
Remove ads
Τίτλοι
- 11 Μαρτίου 1899 – 14 Μαΐου 1912: Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα Πρίγκιπας Φρειδερίκος της Δανίας
- 14 Μαΐου 1912 – 1 Δεκεμβρίου 1918: Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα Ο Διάδοχος Πρίγκιπας της Δανίας
- 1 Δεκεμβρίου 1918 – 17 Ιουνίου 1944: Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα Ο Διάδοχος Πρίγκιπας της Δανίας και της Ισλανδίας
- 17 Ιουνίου 1944 – 20 Απριλίου 1947: Η Αυτού Βασιλική Υψηλότητα Ο Διάδοχος Πρίγκιπας της Δανίας
- 20 Απριλίου 1947 – 14 Ιανουαρίου 1972: Η Μεγαλειότητα Του Ο Βασιλιάς της Δανίας
Διεθνείς διακρίσεις
Αυστρία: Μέγα Αστέρι του Παράσημου Υπηρεσιών στη Δημοκρατία της Αυστρίας[13]
Βέλγιο: Ιππότης με Μέγα Κορδόνι του Τάγματος του Λεοπόλδου[14][15]
1897: Ιππότης με Μέγα Κορδόνι του Τάγμαυος της Σφραγίδας του Σολομώντα[16][17]
Γαλλία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής[18][19][20][21]
Ελλάδα: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Σωτήρος[22]- Ελλάδα: Μεγαλόσταυρος με Ταινία του Τάγματος του Γεωργίου Α΄[23]
- Ελλάδα: Αναμνηστικό Παράσημο της Εκατονταετηρίδας της Βασιλικής Οικογένειας της Ελλάδας
Ισλανδία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Γερακιού[24]
Ιράν: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος των Παχλαβί[25]- Ιράν: Μετάλλιο των Εορτασμών των 2.500 ετών της Περσικής Αυτοκρατορίας[25]
Ολλανδία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ολλανδικού Λέοντος[26]
Νορβηγία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ[27]
Σουηδία: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος των Σεραφείμ[28]
Ηνωμένο Βασίλειο: 912ος Έκτακτος Ιππότης του Τάγματος της Περικνημίδας (KG)[29]- Ηνωμένο Βασίλειο: Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος (GCVO)[30]
- Ηνωμένο Βασίλειο: Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη (GCStJ)[31]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Πρόγονοι
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads