Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2010
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2010 (επίσημο όνομα: 2010 FIFA World Cup) ήταν το 19ο Παγκόσμιο Κύπελλο και διοργανώθηκε στη Νότια Αφρική. Η διάρκεια του ήταν ένας μήνας, από τις 11 Ιουνίου έως τις 11 Ιουλίου 2010. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που μια χώρα της Αφρικανικής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου διοργάνωσε Παγκόσμιο Κύπελλο (ΠΚ για συντομία). Νικήτρια της διοργάνωσης αναδείχθηκε η Εθνική Ισπανίας για πρώτη φορά στην ιστορία της.[1] Στη δεύτερη θέση (για τρίτη συνολική φορά) κατετάγη η Εθνική ομάδα της Ολλανδίας. Τρίτη τερμάτισε η Εθνική Γερμανίας, νικώντας την Ουρουγουάη στο μικρό τελικό. Πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής της διοργάνωσης (χρυσή μπάλα) αναδείχθηκε ο Ντιέγο Φορλάν από την Ουρουγουάη.
Remove ads
Επιλογή διοργανώτριας χώρας
Η επιλογή για τη χώρα που θα διοργάνωνε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 έγινε για πρώτη φορά με βάση μια πολιτική, όπου η διοργάνωση θα αλλάζει κάθε φορά συνομοσπονδία εκ περιτροπής. Για το 2010 ήταν η σειρά της CAF, αρμόδια για το ποδόσφαιρο στην Αφρική. Οι χώρες που ήταν υποψήφιες για την διοργάνωση του Κυπέλλου ήταν οι:
Αίγυπτος
Λιβύη /
Τυνησία (συνδιοργάνωση)
Μαρόκο
Νότια Αφρική
Στις 8 Μαΐου 2004, η συνυποψηφιότητα της Λιβύης και της Τυνησίας απορρίφθηκε, ενώ τελικά στις 15 Μαΐου 2004, στη Ζυρίχη, η Νότια Αφρική κέρδισε τη διοργάνωση, λαμβάνοντας 14 ψήφους, με το Μαρόκο να λαμβάνει 10 και την Αίγυπτο 0.[2]
Remove ads
Προετοιμασία των αγώνων
Το 2005, οι διοργανωτές παρουσίασαν μια πρώτη λίστα 13 γηπέδων που θα χρησιμοποιηθούν για το ΠΚ, στις παρακάτω περιοχές : Μπλουμφοντέιν, Κέιπ Τάουν, Ντέρμπαν, Γιοχάνεσμπουργκ (δύο γήπεδα), Κίμπερλι, Νέλσπρουιτ, Όρκνεϊ, Πολοκουάνε, Γκεμπέχα, Πρετόρια (δύο γήπεδα), και Ράστενμπουργκ. Αργότερα από τη λίστα αφαιρέθηκαν δύο γήπεδα. Στις 17 Μαρτίου 2006 η ΦΙΦΑ ανακοίνωσε την τελική λίστα.[3]
Στάδια
Τα στάδια στα οποία διεξήχθησαν οι αγώνες της τελικής φάσης είναι τα εξής:
Ράστενμπουργκ
Νέλσπρουιτ
Θέματα ασφαλείας
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας οι διοργανωτές κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν διάφορα προβλήματα σχετικά με θέματα που αφορούσαν την ασφάλεια των αγώνων. Στη χώρα σημειώνονται περίπου 50 δολοφονίες την ημέρα.[4]
Η Αλ Κάιντα, σύμφωνα με το Αμερικανικό δίκτυο CBS είχε βάλει ως στόχο τη διοργάνωση, καθώς εξέδωσε προκήρυξη που φιλοξενείται σε ισλαμικό περιοδικό στο διαδίκτυο και στοχοποιούσε τον αγώνα ΗΠΑ - Αγγλίας που θα διεξαγόταν στις 12 Ιουνίου 2010 στην πόλη Ρούστεμπουργκ. Ο αγώνας διεξήχθη κανονικά την προγραμματισμένη ημέρα, χωρίς κανένα απρόοπτο. Επίσης στο στόχαστρο των τρομοκρατών βρίσκονται και οι Εθνικές ομάδες της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας.[5] Στις 17 Μαΐου 2010, οι ιρακινές αρχές ανακοίνωσαν πως ο Αμπντουλάχ Αζάμ Σαλέχ Μισφαρ αλ-Καχτάνι (Abdullah Azzam Saleh Misfar al-Qahtani), τον οποίο και είχαν συλλάβει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, σχεδίαζε, σε συνεργασία με το υψηλόβαθμο στέλεχος της Αλ Κάιντα, Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, τρομοκρατικό χτύπημα κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης.[6][7]
42 ημέρες πριν την έναρξη του Μουντιάλ, η αστυνομία της Ν. Αφρικής κατέσχεσε 2,5 τόνους εκρηκτικών στο Γιοχάνεσμπουργκ[4], ενώ 32 ημέρες πριν την έναρξη, σε ένα περιστατικό που δεν συνδέεται με το προηγούμενο, ένοπλοι άνοιξαν πυρ εναντίον δυο λεωφορείων που κινούνταν στο Σοβέτο, προάστιο του Γιοχάνεσμπουργκ.[8]
Οι αρχές της χώρας, είχαν λάβει πολύ αυστηρά μέτρα για την ασφάλεια των ομάδων και των επισκεπτών. Για την ασφάλεια των αγώνων δαπανήθηκαν περίπου 78.000.000 € για αγορά εξοπλισμού, ενώ για τον σκοπό αυτό απασχολήθηκαν γύρω στις 54.000 άτομα. Τα στάδια και τα ξενοδοχεία που διαμένουν οι ομάδες φυλάσσονταν καθ' όλο το 24ωρο. Επίσης, ο στρατός της χώρας παρείχε βοήθεια για την προστασία των αγώνων, ενώ κάθε χώρα παρείχε και άνδρες της για την ασφάλεια της εθνικής της ομάδας.[9] Όμως, λίγες μέρες πριν το πρώτο παιχνίδι, τρεις δημοσιογράφοι, δύο Πορτογάλοι και ένας Ισπανός, που βρίσκονταν στη Ν. Αφρική για την κάλυψη της διοργάνωσης, έπεσαν θύματα κλοπής στο ξενοδοχείο που διέμεναν στην πόλη Μεγκαλίεσμπουργκ, ΒΔ του Γιοχάνεσμπουργκ, από ληστές που εισέβαλαν στα δωμάτια τους και τους απείλησαν με όπλα.[10] Οι αρχές συνέλαβαν τους ληστές (που κατάγονταν από τη Νιγηρία και τη Ζιμπάμπουε) λίγες μέρες αργότερα.[11] Μόλις μια μέρα πριν την έναρξη του Μουντιάλ, θύματα ληστείας έπεσαν μέλη της αποστολής της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας, όπου κλάπηκαν χρήματα ενώ οι παίκτες απουσίαζαν από τα δωμάτιά τους[12], ενώ την ίδια μέρα, τέσσερις Κινέζοι δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα ένοπλης ληστείας, ενώ γύριζαν από συνέντευξη στο Γιοχάνεσμπουργκ.[13] Θύματα ληστείας έπεσαν και μέλη της αποστολής της Εθνικής Ουρουγουάης.[14]
Remove ads
Προκριματικά
Τα προκριματικά ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2007 και ολοκληρώθηκαν τον Νοέμβριο του 2009. Οι θέσεις που αντιστοιχούσαν σε κάθε συνομοσπονδία για τη τελική φάση ήταν:
- Ευρώπη (UEFA): 13 θέσεις
- Αφρική (CAF): 5 θέσεις (+ Ν. Αφρική που ήταν η διοργανώτρια χώρα, συνολικά 6 θέσεις)
- Ασία (AFC): 4 ή 5 θέσεις
- Νότια Αμερική (CONMEBOL) 4 ή 5 θέσεις
- Βόρεια, Κεντρική Αμερική και Καραϊβική (CONCACAF): 3 ή 4 θέσεις
- Ωκεανία (Oceania Football Confederation): 0 ή 1 θέση
Η Αυστραλία για πρώτη φορά συμμετείχε στην ομοσπονδία της Ασίας. Η 5η ομάδα της AFC αντιμετώπισε σε αγώνες πλέι οφ την 1η ομάδα της Ωκεανίας και η 5η ομάδα της CONMEBOL την 4η ομάδα της CONCACAF. Αντίθετα η UEFA και η CAF είχαν σταθερές θέσεις. Συνολικά στα προκριματικά πήραν μέρος 203 ομάδες (+1, την Ν. Αφρική) και διεξήχθησαν 848 αγώνες.
Στην Ευρώπη οι ομάδες χωρίστηκαν σε 9 ομίλους. Ο πρώτος κάθε ομίλου περνούσε αυτόματα, ενώ οι 8 καλύτεροι δεύτεροι χωρίστηκαν μεταξύ τους σε ζευγάρια, για τις επόμενες 4 θέσεις. Στον επαναληπτικό αγώνα του ζευγαριού Γαλλίας - Ιρλανδίας, ο Τιερί Ανρί, χωρίς να τον δει ο διαιτητής, έδωσε την μπάλα με το χέρι στην φάση που σημειώθηκε το γκολ με το οποίο η Γαλλία πήρε την πρόκριση. Η φάση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, ενώ ο ίδιος ο Ανρί παραδέχτηκε το γεγονός.[15] Η Ιρλανδία έκανε αρχικά αίτηση για να επαναληφθεί αγώνας[16] και στη συνέχεια νέα αίτηση για να συμμετέχει ως 33η ομάδα στην τελική φάση.[17] Και οι δυο αιτήσεις απορρίφθηκαν από τη ΦΙΦΑ.[18][19]
Εθνικές που εξασφάλισαν την συμμετοχή τους
Κλήρωση
Η κλήρωση για τους ομίλους του ΠΚ έγινε στις 4 Δεκεμβρίου 2009 στο Κέιπ Τάουν. Οι εθνικές ομάδες είχαν χωριστεί σε 4 γκρουπ των 8. Το πρώτο αποτελούταν από τις ισχυρές ομάδες, ενώ στα υπόλοιπα 3 οι ομάδες τοποθετήθηκαν με βάση την περιοχή προέλευσης. Η Νότια Αφρική προκρίθηκε αυτόματα σαν διοργανώτρια χώρα, τοποθετήθηκε στην ισχυρή ομάδα καθώς επίσης, χωρίς κλήρωση, στον πρώτο όμιλο. Τα 4 γκρουπ ήταν:
Remove ads
Φάση ομίλων
Η φάση των ομίλων πραγματοποιήθηκε από τις 11 Ιουνίου έως τις 25 Ιουνίου. Το παιχνίδι που άνοιξε την φάση ήταν αυτό μεταξύ της διοργανώτριας Νότιας Αφρικής με την ομάδα του Μεξικού, με τον νοτιοαφρικανό Σιφίουε Τσαμπαλάλα να πετυχαίνει το πρώτο γκολ της διοργάνωσης.
Η μεγαλύτερη αρνητική έκπληξη στην φάση των ομίλων ήταν ο αποκλεισμός της τότε παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας και της φιναλίστ Γαλλίας, και μάλιστα τερματίζοντας τελευταίες στους ομίλους τους και χωρίς νίκη. Είναι η πρώτη φορά που οι δύο φιναλίστ του τελικού του προηγούμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου αποκλείονται από την φάση των ομίλων στην επόμενη διοργάνωση.[21] Χαρακτηριστικό είναι και το ότι οι προπονητές των δύο ομάδων (Μαρσέλο Λίπι και Ραϊμόν Ντομενέκ) αποχώρησαν από τις θέσεις τους μετά το τέλος της διοργάνωσης, αν και η απόφαση για τον Γάλλο προπονητή προϋπήρχε.
Στην Εθνική ομάδα της Γαλλίας μάλιστα, κατά την διάρκεια της φάσης αυτής σημειώθηκε από τους παίκτες «ανταρσία» κατά του προπονητή τους, με το θέμα να παίρνει σημαντικές διαστάσεις, κάνοντας μέχρι και τον πρόεδρο της χώρας, Νικολά Σαρκοζί να παρεμβαίνει για την εκτόνωση της κατάστασης.[22] Μετά την ολοκλήρωση της διοργάνωσης, ο νέος προπονητής της Γαλλίας, Λοράν Μπλαν αποφάσισε να τιμωρήσει όλους τους παίχτες της ομάδας που πήραν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο, μη συμπεριλαμβάνοντάς τους στις κλήσεις του στα επόμενα φιλικά και τους πρώτους αγώνες της Εθνικής Γαλλίας για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012.[23]
Χαρακτηριστικό της φάσης αυτής ήταν και η κακή απόδοση των ομάδων της Αφρικής, οι οποίες στην πλειοψηφία τους αποκλείστηκαν από την συνέχεια, με τους παρατηρητές, όπως ο Ροζέ Μιλά από το Καμερούν[24], να δηλώνουν απογοητευμένοι από την εμφάνιση των ομάδων, παρά το γεγονός πως ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που διοργανώθηκε στην συγκεκριμένη ήπειρο. Από τις 6 αφρικανικές ομάδες μόνο οι 3 κατάφεραν να κερδίσουν κάποιο αγώνα, ενώ η Γκάνα (η οποία στο πιο πρόσφατο Κόπα Άφρικα είχε καταφέρει να τερματίσει στην δεύτερη θέση πίσω από την Αίγυπτο) ήταν η μόνη που κατάφερε να ξεχωρίσει και να προκριθείς στις επόμενες φάσεις.
Από την φάση αυτή προκρίθηκαν μόνο 6 από τις 13 ομάδες της UEFA (και μόνο 3 συνέχισαν πιο πέρα, καθώς στην φάση των 16 έπαιξαν μεταξύ τους), αρνητικό ρεκόρ για τις ομάδες της Ευρώπης.[25] Η ομάδα της Νέας Ζηλανδίας, η οποία αποκλείστηκε από την συνέχεια της διοργάνωσης τερματίζοντας στην τρίτη θέση στον όμιλό της, ήταν η μοναδική ομάδα που τερμάτισε τελικά την διοργάνωση αήττητη, καθώς στους 3 αγώνες που έδωσε απέσπασε 3 συνεχόμενες ισοπαλίες.
Αναλυτικά οι όμιλοι και τα αποτελέσματα (Οι ώρες που αναγράφονται, αφορούν τοπική ώρα Ν. Αφρικής (UTC+2).):
Όμιλος Α
Όμιλος Β
Η νίκη της Ελλάδας επί της Νιγηρίας ήταν η πρώτη της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, έφερε τους πρώτους βαθμούς της σε αυτό στην ιστορία της, ενώ το γκολ του Σαλπιγγίδη ήταν το πρώτο γκολ σε ΠΚ για την χώρα. Μετά το τέλος της διοργάνωσης ο πρόεδρος της Νιγηρίας, Γκούντλακ Τζόναθαν, αποφάσισε να αποσύρει την ομάδα της χώρας του από τις διεθνείς διοργανώσεις, λόγω της απογοητευτικής της εμφάνισης στη Νότια Αφρική[26], με την ΦΙΦΑ όμως να προειδοποιεί την ομοσπονδία της χώρας με κυρώσεις.[27] Τελικά, η Νιγηρία ανακάλεσε την αρχική της απόφαση.[28]
Όμιλος Γ
Όμιλος Δ
Όμιλος Ε
Όμιλος ΣΤ
Όμιλος Ζ
Όμιλος Η
Remove ads
Φάση νοκ-άουτ
Όμιλοι | Φάση των 16 | Προημιτελικοί | Ημιτελικοί | Τελικός | ||||||||||||||
26 Ιουνίου – Nelson Mandela Bay Stadium | ||||||||||||||||||
A | Πρώτος Όμιλος | 1ος | ![]() |
2 | ||||||||||||||
2 Ιουλίου – Soccer City | ||||||||||||||||||
B | Δεύτερος Όμιλος | 2ος | ![]() |
1 | ||||||||||||||
![]() |
1 (4) | |||||||||||||||||
26 Ιουνίου – Royal Bafokeng Stadium | ||||||||||||||||||
![]() |
1 (2) | |||||||||||||||||
C | Τρίτος Όμιλος | 1ος | ![]() |
1 | ||||||||||||||
6 Ιουλίου – Cape Town Stadium | ||||||||||||||||||
D | Τέταρτος Όμιλος | 2ος | ![]() |
2 | ||||||||||||||
![]() |
2 | |||||||||||||||||
28 Ιουνίου – Moses Mabhida Stadium | ||||||||||||||||||
![]() |
3 | |||||||||||||||||
E | Πέμπτος Όμιλος | 1ος | ![]() |
2 | ||||||||||||||
2 Ιουλίου – Nelson Mandela Bay Stadium | ||||||||||||||||||
F | Έκτος Όμιλος | 2ος | ![]() |
1 | ||||||||||||||
![]() |
2 | |||||||||||||||||
28 Ιουνίου – Ellis Park Stadium | ||||||||||||||||||
![]() |
1 | |||||||||||||||||
G | Έβδομος Όμιλος | 1ος | ![]() |
3 | ||||||||||||||
11 Ιουλίου – Soccer City | ||||||||||||||||||
H | Όγδοος Όμιλος | 2ος | ![]() |
0 | ||||||||||||||
![]() |
0 | |||||||||||||||||
27 Ιουνίου – Soccer City | ||||||||||||||||||
![]() |
1 | |||||||||||||||||
B | Δεύτερος Όμιλος | 1ος | ![]() |
3 | ||||||||||||||
3 Ιουλίου – Cape Town Stadium | ||||||||||||||||||
A | Πρώτος Όμιλος | 2ος | ![]() |
1 | ||||||||||||||
![]() |
0 | |||||||||||||||||
27 Ιουνίου – Free State Stadium | ||||||||||||||||||
![]() |
4 | |||||||||||||||||
D | Τέταρτος Όμιλος | 1ος | ![]() |
4 | ||||||||||||||
7 Ιουλίου – Moses Mabhida Stadium | ||||||||||||||||||
C | Τρίτος Όμιλος | 2ος | ![]() |
1 | ||||||||||||||
![]() |
0 | |||||||||||||||||
29 Ιουνίου – Loftus Versfeld Stadium | ||||||||||||||||||
![]() |
1 | Μικρός τελικός | ||||||||||||||||
F | Έκτος Όμιλος | 1ος | ![]() |
0 (5) | ||||||||||||||
3 Ιουλίου – Ellis Park Stadium | 10 Ιουλίου – Nelson Mandela Bay Stadium | |||||||||||||||||
E | Πέμπτος Όμιλος | 2ος | ![]() |
0 (3) | ||||||||||||||
![]() |
0 | ![]() |
2 | |||||||||||||||
29 Ιουνίου – Cape Town Stadium | ||||||||||||||||||
![]() |
1 | ![]() |
3 | |||||||||||||||
H | Όγδοος Όμιλος | 1ος | ![]() |
1 | ||||||||||||||
G | Έβδομος Όμιλος | 2ος | ![]() |
0 | ||||||||||||||
Φάση των 16
Προημιτελικοί
Ημιτελικοί
Τρίτη θέση (μικρός τελικός)
Remove ads
Τελικός
Στον τελικό της διοργάνωσης η Εθνική Ολλανδίας αντιμετώπισε την Εθνική Ισπανίας, η οποία έφερε και τον τίτλο της τρέχουσας πρωταθλήτριας Ευρώπης. Καμία από τις δυο ομάδες δεν είχε κατακτήσει άλλη φορά το τρόπαιο, ενώ ήταν η πρώτη φορά από το 1978, όταν στον τελικό προκρίθηκαν δυο ομάδες που δεν έχουν κατακτήσει ξανά το τρόπαιο.
Ο αγώνας έληξε στην κανονική του διάρκεια στο 0 – 0 και οδηγήθηκε σε παράταση. Εκεί η Ισπανία με γκολ του Αντρές Ινιέστα στο 116ο λεπτό κατάφερε να νικήσει την Ολλανδία με 1 – 0. Η Ισπανία είναι η 8η νικήτρια χώρα του θεσμού, ενώ προσωρινά έγινε η 3η, μετά τις Αγγλία και Γαλλία, που είχαν κατακτήσει μια φορά το τρόπαιο, αλλά μετά η Γαλλία κατέκτησε την μεθεπόμενη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2018.
Αυτή ήταν η τρίτη φορά η οποία η Ολλανδία έφτασε σε τελικό διοργάνωσης παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς είχε καταφέρει να φτάσει σε τελικό το 1974 και το 1978, όπου έχασε από τις Δυτική Γερμανία και Αργεντινή αντίστοιχα. Αντιθέτως, αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Ισπανία αγωνίστηκε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο αγώνας ήταν επίσης η πρώτη φορά όπου οι δύο Εθνικές ομάδες ανδρών των δυο χωρών, βρίσκονταν αντιμέτωπες σε τελική φάση μιας από τις δυο μεγάλες διοργάνωσης για τις ομάδες της Ευρώπης, καθώς μέχρι τότε είχαν αναμετρηθεί μόνο σε προκριματικούς γύρους Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και σε φιλικούς αγώνες, ενώ είχαν συναντηθεί και μια φορά στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1920 (με την Ισπανία τότε να νικά την Ολλανδία με 3-1 στον τελικό για το ασημένιο μετάλλιο, καθώς η Τσεχοσλοβακία που είχε καταλάβει κανονικά την 2η θέση, χάνοντας στον τελικό από το Βέλγιο, είχε αποβληθεί). Κάθε μια από τις 2 ομάδες είχε μέχρι τον αγώνα από 4 νίκες.
Διαιτητής του αγώνα ήταν ο Άγγλος Χάουαρντ Γουέμπ, με βοηθούς τους Ντάρεν Καν και Μάικ Μάλαρκι. Ήταν η πρώτη φορά από τον τελικό του 1974 όπου ένας Άγγλος ήταν διαιτητής τελικού Παγκοσμίου Κυπέλλου. Οι τρεις τους, την ίδια χρονιά, είχαν διαιτητεύσει και το παιχνίδι του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ Μπάγερν Μονάχου και Ίντερ.
Ο τελικός διεξήχθη στο γήπεδο Σόκερ Σίτι, στο Γιοχάνεσμπουργκ, στις 11 Ιουλίου.
Λεπτομέρειες τελικού
Node-count limit exceeded | Node-count limit exceeded |
|
|
Man of the Match:
Βοηθοί διαιτητές:
|
Παγκόσμιος Κυπελλούχος 2010 |
---|
![]() Ισπανία 1ος τίτλος |
Remove ads
Βραβεία
- Χρυσή Μπάλα: Ντιέγο Φορλάν (Ουρουγουάη)
- Χρυσό Παπούτσι: Τόμας Μύλερ (Γερμανία)
- Χρυσό Γάντι: Ίκερ Κασίγιας (Ισπανία)
- Καλύτερος Νέος Παίκτης: Τόμας Μύλερ (Γερμανία)
- FIFA Fair Play Trophy: Εθνική Ισπανίας
Ενδεκάδα διοργάνωσης
Η ενδεκάδα της διοργάνωσης αποφασίστηκε με online ψηφοφορία, όπως επίσης και ο προπονητής της διοργάνωσης. Σε αυτή οι χρήστες καλούνταν να επιλέξουν μια ενδεκάδα με βάση το σύστημα 4-4-2.
Τελική κατάταξη ομάδων
Λίγο μετά το τέλος της διοργάνωσης ανακοινώθηκε η τελική κατάταξη των ομάδων που πήραν μέρος ως εξής: Ισπανία, Ολλανδία, Γερμανία, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Βραζιλία, Γκάνα, Παραγουάη, Ιαπωνία, Χιλή, Πορτογαλία, ΗΠΑ, Αγγλία, Μεξικό, Νότια Κορέα, Σλοβακία, Ακτή Ελεφαντοστού, Σλοβενία, Ελβετία, Νότια Αφρική, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Σερβία, Δανία, Ελλάδα, Ιταλία, Νιγηρία, Αλγερία, Γαλλία, Ονδούρα, Καμερούν, Βόρεια Κορέα.[30] Η FIFA κατάρτισε τη λίστα βάσει των αποτελεσμάτων των ομάδων, την πρόοδο που σημείωσαν στη διάρκεια του τουρνουά, αλλά και τη δυναμικότητα των εκάστοτε αντιπάλων τους.[30]
Remove ads
Παραπομπές
Δείτε επίσης
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads